19 มกราคม 2548 22:19 น.
ฟ้ายิ้ม
คำว่า ความรักเป็นสิ่งที่กว้างและยิ่งใหญ่มากที่สุดในโลก มันยากที่จะทำความเข้าใจ มีคนจำนวนไม่น้อยที่ยังศึกษาค้นหาในคำนี้ สำหรับตัวฉัน ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่สนใจในเรื่องนี้และพยายามค้นหามัน
สำหรับความรักในมุมมองของฉัน รักนั้นเป็นเสมือน น้ำตาลที่ใกล้ไฟ หมายถึง สร้างได้ทั้งความหวานสุดซึ้ง แต่พอมันไหม้ก็จะขมขื่นยิ่งนัก ความรักที่กล่าวมานี้ก็ใช่ว่าจะรวมความหมายของรักทั้งหมด เป็นเพียงรักในหนุ่มสาวเท่านั้น ซึ่งความรักในโลกนี้ก็มีมากมาย แต่พอเอ่ยเพียงแค่คำว่า ความรัก ผู้คนส่วนมากก็มักตีความหมายเป็นรักในหนุ่มสาวกันไป แต่แท้จริงแล้วน้อยคนนักที่จะรู้ว่า คำว่ารัก มันกว้างครอบคลุมไปทุก ๆเรื่อง ทุกวันนี้คนทั้งโลกอยู่ได้ด้วยความรัก คือ อย่างเช่น รักตัวใจตัวเอง,รักพ่อแม่หรือผู้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด,รักสิ่งแวดล้อม,รักเพื่อน,รักธรรมชาติ,รักของของเรา,รักที่จะเป็นเรา ฯลฯ
ฉะนั้น ความรัก อยู่ในสิ่งที่มีความสำคัญต่อชีวิตอยู่มาก ดังนั้นใครก็ตามแต่ที่เป็นผู้สร้างสัญลักษณ์ของความรัก เป็นรูปหัวใจนั้น เขาไม่ได้คิดผิดเลย เพราะหัวใจ เป็นอวัยวะที่สำคัญในการดำรงชีวิตอยู่ของมนุษย์ เช่นเดียวกับ ความรัก
ความรักเป็นเหมือน มีดสองคม คำพูดนี้หมายถึงรัก ทุกๆ รัก เพราะความรักให้เราได้ทั้ง สุขและทุกข์ ให้ได้ทั้งประโยชน์อย่างใหญ่หลวง และโทษอย่างมหันต์
ซึ่งก่อนอื่นเราก็ต้องกล่าวถึงในด้านบวกก่อน คือ (1) ความรักนั้นอย่างอย่างไรก็ตามย่อมให้ความสุขเสมอไม่ผู้รับก็ผู้ให้ ไม่สั้นก็นาน (2) ความรักให้บทเรียนเราเสมอหากเรารู้จักสังเกต และทำความเข้าใจ (3) ความรักจะให้ประโยชน์เราเสมอ ไม่มากก็น้อย
นี่คือด้านบวกของความรักซึ่งมันอาจมีมากกว่านี้ฉันยังไม่ได้ค้นพบ ส่วนในด้านลบก็ย่อมมีเช่นกัน เพราะโลกนี้ทุกสิ่งย่อมมีเป็นคู่ๆ มีสุขก็ย่อมต้องมีทุกข์ คุณเชื่อไหมว่า
ความสุขและความทุกข์ย่อมมาพร้อมกันเสมอ หากสังเกตดูตัวเองแล้วคุณจะเชื่อ
ความสุขที่เกิดจากความรักนั้นมักต้องแลกมาด้วยความทุกข์ ความรักมักจะทำให้คน ตาบอด หูหนวก หน้ามืด ไม่สนใคร และอาจทำผิดพราดก็ด้วยความรัก แต่ข้อควรจำไว้ให้ดีก็คือ อะไรถ้าเรารักมากเท่าไหร่มันมักจะแผลงฤทธิ์ ทำให้เราเจ็บปวดมากเท่านั้น เช่น ตัวอย่างง่าย ๆ หากเรามีของรักสักชิ้นหนึ่ง แต่ของชิ้นนั้นสูญเสียหรือหายไป เราจะเจ็บสักแค่ไหน จงอย่าได้รักสิ่งใดมากเกินไป เพราะอาจเจ็บใจในภายหลัง
รักแท้มีจริงไหม ? นั่นเป็นคำถามยอดฮิตติดชาร์ต เลยทีเดียว บางคน ก็อาจเชื่อ หรือไม่เชื่อก็มีไม่น้อย แต่หากมองกันลึกๆ ในแง่วิชาการ ความรักที่เกิดขึ้นเกิดจากต่อมๆหนึ่งในสมอง ซึ่งเป็นต่อมสร้างความสุข ได้หลั่งสารชนิดหนึ่งออกมา เมื่อรักใครคนหนึ่งให้เราได้สร้างภาพ เพ้อฝัน ว่าเขา ว่าเรา ว่าสิ่งนั้น ดีอย่างนี้ เกิดความรักและความสุข นั้นหละเป็นสาเหตุว่า ทำไม บางคนแต่งงานไม่นานก็เลิก เพราะตัวตนที่แท้จริงไม่ใช่ภาพที่เราได้เพ้อฝันไว้ไงหละ
ส่วนสาเหตุที่ว่ารักจากแม่ที่ให้เราล่ะ นั่นที่ทุกคนบอกว่าเป็นรักบริสุทธิ์ นี่ก็เนื่องมาจาก ว่าหลังแม่คลอดเราปุ๊ป สมองของแม่ก็ได้หลั่งฮอร์โมนชนิดหนึ่งทำให้แม่รู้สึกหึงหวงลูก รักลูก แม่จึงเป็นผู้รักลูกมากที่สุด
ในแง่ของฉันเอง ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่เล่ามามันจริงหรือไม่ แต่ฉันเชื่อมั่นในรักที่ให้กับทุกคนเสมอ ถึงแม้มันจะเป็นมีดสองแต่เราของยังต้องการมันและคงต้องใช้มันอย่างระมัดระวัง ให้เกิดประโยชน์สูงสุด