ดูแลตัวเองนะบ้านนา

ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ

 

ดูแลตัวเองนะบ้านนา

ดูแลตัวเองนะบ้านนา
เขาบอกว่าจะเข้ากรุงมุ่งเมืองใหญ่
เขาขึ้นรถไฟ
เขาหนี เขาไป ไกลลิบแล้ว

อยู่ลำพังนะบ้านนา
กับคนชราล้าแรงแผ่ว
เขาหนีหน่อแนว
จากแล้ว มังมูล บ่พูนฮัก

เหงาแล้วนะบ้านนา
คนฮักลาลาร่ำด้วยคำหนัก
เขาไปคักคัก
ไปอยู่ ไปพัก ที่บ้านปูน

บ่ม่วนนะบ้านนา
เขาพายพาแคนพิณไปเมืองฝุ่น
ม่วนซื่นงานบุญ
คงสิ้น คงสูญ มนต์ลายเพลง

ดูหมองนะบ้านนา
มาลาดวงดอกไม้ที่บานเบ่ง
ไหวลมครื้นเครง
ร่ายรำ บรรเลง เพื่อให้ใคร

หิวแล้วนะบ้านนา
ใครจะมาจับเคียวเกี่ยวข้าวใหม่
ข้าวหอมลอยไกล
จะถึง เมืองใหญ่ ไหมหนอนั่น

รอคอยนะบ้านนา
ให้รอคอยคนกล้าอ่อนล้าฝัน
ต้องมีสักวัน
ลูกหลาน จะกลับ คืนดงดอน

ไม่นานนะบ้านนา
ยืนหยัดกล้าแข็งใจเอาไว้ก่อน
มหานคร
คนจร คนฮัก อาจคืนหวน

นอนหลับนะบ้านนา
อย่าลืมตาต่อเสียงรถไฟด่วน
เพราะเสียงขบวน
จะป่วน หัวใจ ใจดวงนั้น

ดูแลตัวเองนะบ้านนา
รอคนลาคืนทางกลับหลังหัน
คืนหนาวร้าวราน
เขาอาจ หลับฝัน ถึงบ้านนา

ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ