29 สิงหาคม 2546 17:31 น.
ฟา
ฉันรับรู้ได้ดีในแววตา
ว่าการลาจากทำให้ร้าวไหว
ความเหงาจู่โจมเข้ากลางใจ
น้ำในตาไหลหลั่งพรั่งพรู
ฉันรู้และเข้าใจมันได้ดี
เพราะในตอนนี้ก็เป็นอยู่
เมื่อวันหนึ่งที่ไร้คนเคยแลดู
ที่คอยอยู่เคียงมาห่างไป
มันเหงาว่างเปล่าโหวงเหวง
แม้ปากอวดเก่งไม่หวั่นไหว
แต่ยอมรับเสียเถอะว่าหัวใจ
ไม่อาจรับได้การจากลา
ขอให้คิดให้หัวใจสุข
เราต้องลุกก้าวต่อเพื่อวันหน้า
การจากใช่จุดจบของเวลา
อย่าหยุดวันข้างฆ่าตัวเอง
29 สิงหาคม 2546 17:18 น.
ฟา
เธอรู้บ้างไหมคนดี
ทุกนาทีที่มีกัน
ใจนี้ไม่เคยไหวหวั่น
แม้วันผันผ่านเท่าไร
ความห่างทำให้ห่วงหา
เวลาไกลตาอยู่ไหน
รู้เปล่าเธออยู่ข้างใน
หัวใจของใครตรงนี้
อ้อมกอดอบอุ่นวันนั้น
ผูกพันจนถึงวันนี้
กลางฝนหล่นรดฤดี
หนาวเหน็บสิ้นดีร่างกาย
แต่ใจเล็กเล็กดวงนี้
อุ่นรักล้นปรี่ไม่หาย
ความเหงาหนาวร้าวก็กลาย
กลับเป็นอุ่นใจทุกที
29 สิงหาคม 2546 15:59 น.
ฟา
อย่าลืมว่าเบื้องหลังการจากลา
คุณเป็นคนที่เลือกว่าจะไปกับเขา
มาถึงตอนนี้จะทวงถามความเป็นเรา
กับอดีตเก่าเก่าที่เคยทิ้งไป
หากคุณมีสติสัมปะชัญญะ
อยากให้ทบทวนคำว่าหิริโอตัปปะจะได้ไหม
รู้สึกบ้างหรือเปล่าคำว่าละอายแก่ใจ
ถึงได้ด้านทนมาหาคนที่ทิ้งไป
.....ไม่กระดากใจเลยคุณ.....
28 สิงหาคม 2546 19:34 น.
ฟา
ไม่เคยเหนื่อยไม่คิดพ้อต่อว่ารัก
เพียงแค่ยังไม่ประจักษ์นัยความหมาย
บ้างรักแล้วรักทำช้ำปางตาย
เลยไม่วายหวาดหวั่นพลั่นพรึงมัน
่บ่อยที่เห็นความรักหลายครั้งหน
ทำร้ายคนดีดีให้โศกศัลย์
ลมปากรักใจร้ายแอบแบ่งปัน
หัวใจนั้นไปให้ใครต่อใคร
ฉันจึงได้เพียงแค่รอดู
เพราะไม่รู้รักดีจริงจะมาไหม
รักแบบนั้นนั่นหนออยู่ที่ใคร
แล้วจะมีสักวันไหมได้รักจริง
28 สิงหาคม 2546 09:31 น.
ฟา
มันจะนานแค่ไหนไม่สำคัญ
อยู่ที่เธอเท่านั้นสำคัญกว่า
ถามหัวใจตัวเองก่อนดีไหมจะพูดมา
ว่าผู้หญิงตรงหน้าเธอคือใคร
ใช่คนที่อยู่ในสายตา
หรือเป็นคนแปลกหน้ามาจากไหน
เวลานานไม่สำคัญเท่าหัวใจ
จะคงรักไว้หรือจบไปอยู่ที่เธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
หน้าส่วนตัว
870
