6 มิถุนายน 2545 12:03 น.
ฟา
กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวฉันใด เรื่องของหัวใจก็บังคับกันไม่ได้ฉันนั้น
6 มิถุนายน 2545 11:58 น.
ฟา
สิ่งสิ่งนี้ฉันมีให้ให้เธอนะ
แต่ฉันจะให้เธอได้ไม่ทุกหน
สิ่งสิ่งนี้จะมีให้เฉพาะวันที่สุดทน
วันที่เธอหมองหม่นไม่มีใคร
จำไว้นะชื่อของฉันมือที่โอบ
จะมีไว้ปลอบโปลบและปกป้อง
ยามที่ทุกข์สุดจะทนไร้คนมอง
น้ำตานองวันนั้นมีฉันอยู่ข้างกาย
6 มิถุนายน 2545 11:51 น.
ฟา
สูงที่สุดที่สุดแล้วนั้นแค่ไหน
คุณหรือใครสิ่งใดใดที่มุ่งหวัง
สูงที่สุดที่ตั้งใจไปถึงหรือยัง
หากบรรไดที่ไต่พังจะทำไง
ที่สุดแล้วของที่สุดทุกทุกสิ่ง
เป็นความจริงอย่ามองข้ามอย่าสงสัย
สูงสุดในทุกทุกสิ่งจริงจริงจงเข้าใจ
สูงสุดสูงฉันใดสู่สามัญ
4 มิถุนายน 2545 16:48 น.
ฟา
ผลไม้สุกธรรมชาติอร่อยฉันใด รักที่สุกตามเวลาก็ให้ความสุขใจฉันนั้น
4 มิถุนายน 2545 16:42 น.
ฟา
ที่ไม่เห็นที่ว่าหายหายไปไหน
ที่ว่าห่างห่างกันไปไกลจริงหรือ
ที่ว่าเบื่อเบื่อกันจริงหรือข่าวลือ
ที่ว่าซื่อซื่อกับเธอหรือกับใคร
ก็เรื่องจริงถ้าจะฟังก็ฟังซะ
ก็อย่าเพิ่งเริ่มเอะอะก่อนได้ไหม
ก็ยังแคร์ยังห่วงใยไม่เปลี่ยนไป
ก็แค่เพียงตัวอยู่ไกลเท่านั้นเอง