15 กันยายน 2547 16:52 น.
ฟา
แค่เรายังไม่มีกัน
เธอก็หวั่นไหวร้องไห้
ไม่อยากรักแล้วทำร้าย
กลัวเธอเสียใจมากเกิน
ต้องอยู่เพื่อเป็นเพียงเพื่อน
บ้างเลือนลางและห่างเหิน
เพราะหวาดกลัวหากเผชิญ
กับความเศร้าเหลือเกินของเธอ
บ่อยบ่อยจำใจห่างหาย
ทั้งทั้งสายใจมีเสมอ
ยอมอยู่ยอมเจ็บไม่เจอ
ไม่อยากเห็นเธอเสียใจ
ขอโทษจริงจริงคนดี
ทนเห็นเธอมีน้ำตาไม่ได้
รู้สึกตัวเลวเหลือใจ
จึงไม่อยากให้เธอรัก
09.15.04 12:46
11 กันยายน 2547 18:31 น.
ฟา
คำถามจากคนไหวหวั่น
สั่นหัวใจให้หวั่นไหว
ถามกันแกล้งเย้ายั่วใจ
อยากรู้ความนัยจริงเธอ
ต้องการรู้ความรู้สึก
ลึกซึ้งหรือแค่พลั้งเผลอ
อยากหลอกให้รักหรือเธอ
บอกให้เลิกเพ้อได้ไหม
สับสนกับเธอเหลือเกิน
บังเอิญใจมันอ่อนไหว
ถามกันมาบ่อยคิดไง
รักฉันจริงใจหรือลวง
09.01.04 13:04น.
คาบกฏหมายแต่หายใจเป็นคุณ
อีกแล้ว
7 กันยายน 2547 11:18 น.
ฟา
ต่อให้เรายืนอยู่เคียงกัน
เฝ้ามองฟ้าทุกวันแบบนี้
คุณคิดบ้างไหมคนดี
สีของฟ้าที่มีอาจไม่เหมือนกัน
เพราะเราสองคนต่างคนต่างคิด
ไม่ใช่เรื่องผิดที่มีคนละความฝัน
ขอเพียงแค่เรามีหัวใจสีเดียวกัน
ถึงฟ้าสีต่างกันแต่เรานั้นคงสุขใจ
6 กันยายน 2547 18:05 น.
ฟา
คิดถึงคุณจังคนดี อยากรู้ตอนนี้อยู่ไหน
ทำงานยุ่งอยู่หรือไร ส่งข่าวได้ไหมคนดี
นั่งเรียนเขียนใจถึงคุณ ว้าวุ่นคนเดียวตรงนี้
กลางห้องตึกใหญ่ชั้นสี่ เรียนคดีให้ได้เข้าใจ
คุณคงเคยเรียนเหมือนกัน ผ่านวันผ่านเดือนเท่าไหร่
ยังคงท่องจำเอาไว้ เพื่อใช้ในงานทุกวัน
อาจารย์บรรยายเรื่อยเรื่อย ลมพัดเอื่อยเอื่อยถึงฉัน
ง่วงจังเรียนมาค่อนวัน ท้องมันก็ป่วนอีกครา
ร้องเตือนมาว่าเริ่มหิว ทนจนมันกิ่วแล้วหนา
แต่ห้ามออกก่อนเวลา เอาน่าทนอดสักพัก
คุณล่ะเวลาป่านนี้ ทานข้าวหรือทำงานหลัก
งานเยอะอย่าหักโหมนัก คนห่วงชักใจไม่ดี
เรียนLawก็คิดถึงคุณ หน้าลอยมาวุ่นถึงนี่
แล้วก็หมดคาบสักที จบบทที่สี่พอดีเลย
LW403 09.01.04 13:20 น.
ก็รู้ว่ามันไม่ดีนักนะที่เบียดบังเวลาเรียนมาเขียนแบบนี้น่ะ แต่ว่ากว่า 2 ชั่วโมงมันก็ต้องมีบ้างที่วอกแวก แต่ก็ไม่ได้ไปไหนไกลนะ ก็วน ๆ อยู่กับกฎหมายเหมือนกันแหละ ก็คุณไง^^
31 สิงหาคม 2547 20:45 น.
ฟา
วันหนึ่งที่น้ำตาเคยร่วงหล่น
คุณเป็นคนที่มาซับแล้วยิ้มให้
วันนั้นคุณเข้ามาเป็นกำลังใจ
ปลุกปลอบจากความหม่นไหม้ที่มี
วันหนึ่งของจุดเริ่มต้นที่พบ
ไม่เคยคิดถึงวันจบเรื่องนี้
ไม่คิดว่าจะมีวันที่คนแสนดี
จะทอดทิ้งความผูกพันที่มีของเรา
เพราะฉันคือสิ่งดีดีสำหรับคุณ
เป็นประโยคอบอุ่นกับคนเศร้า
คุณเป็นคนจุดความหวังเป็นเงา
เป็นคนปลดปล่อยความเหงาของใจ
แต่แล้วคุณคนแสนดีคนนั้น
กลับทอดทิ้งคนของความผูกพันได้
คุณมาทำให้มีความหวังแล้วจากไป
คุณทำได้ยังไงหรือหัวใจคุณไม่มี
หน้าส่วนตัว
908
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
