8 กันยายน 2547 02:54 น.
ฟาโรห์
ให้โอกาศเธอได้เดินจากไป
ให้โอกาศเธอได้ลองใจ
รักใครดูบ้าง
ไม่ต้องจมอยู่กับฉัน
ให้โอกาศใจได้รองคบใครดู
เผื่อว่าคนดีที่ฉันรัก
จะได้พบเจอคนดีๆกว่าฉัน
ฉันมันคนแบบนี้นะ
เพื่อคนที่รักยอมได้เสมอ
ยอมให้สิ่งดีแก่เธอ
นึกถึงเธอก่อนเสมอ
ส่วนตัวเองจะเป็นยังไงก็ช่าง
เพื่อคนดีที่ฉันรัก
อะไรที่ทำให้คนดีมีความสุขสดใส
ก็พร้อมจะทำด้วยความเต็มใจ
แม้สุดท้ายคือฉันเองที่ต้องเจ็บ
แต่เจ็บเพื่อเธอได้
เพื่อเธอคนเดียวนะโปรดเข้าใจ
แล้วอย่าคิดว่าฉัน
จะเจ็บได้ให้กับทุกคน
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันยอม
เปิดโอกาศให้เดินจากไป
ให้โอากาศเธอได้ลองเปิดใจ
ให้โอกาศเธอได้เดินจากไป
7 กันยายน 2547 03:54 น.
ฟาโรห์
ดถึง....เธอ...วันฟ้าสาง
คิดถึง....เธอ...วันฝนเปรย
คิดถึง....เธอ...วันฝนพร่ำๆ
คิดถึง....เธอ...ทุกๆทีฝนตกลงมา
คิดถึง...เธอ...ตอนเธอยิ้ม
คิดถึง...เธอ...ทำหน้าเศร้า
คิดถึง...เธอ...ทำหน้าทะเล้น
คิดถึง...เธอ...ทุกทีที่เราสบตากัน
คิดถึง...เธอ...ตอนฉันมีทุกข์
คิดถึง...เธอ...ในยามฉันสุข
คิดถึง...เธอ...ทุกครั้งที่ฟังเพลง
คิดถึง...เธอ...ทุกครั้งที่หลับตาลง
7 กันยายน 2547 02:09 น.
ฟาโรห์
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ วันนี้ท้องฟ้าสดใส
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ สายฝนถึงขาดสาย
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ ดอกไม้ถึงแข่งกันบาน
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ สายหมอกมันเริ่มจาง
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ ดวงอาทิตย์ถึงอ่อนแรง
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ ดวงจันทร์ถึงสว่างไสว
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ ทะเลถึงไร้คลื่นลม
ไม่รู้ว่าทำไม ^o^ ฉันถึงได้รักเธอ
6 กันยายน 2547 20:29 น.
ฟาโรห์
ฉันไม่ให้สัญญาหรอก
เพราะยังไม่แน่ใจในวันข้างหน้า
ไม่รู้เรื่องอานคตว่าจะมีไรเกิดขึ้นมา
และไม่สัญญาว่า..จะรักนานเท่าไหร่
เอาเป็นว่าวันนี้และพรุ่งนี้
ฉันจะรักเธอจากนี้ทุกๆวัน
ตราบเท่าที่ฉันคนนี้มีลมหายใจ
ตราบเท่าโลกใบนี้ไม่แตกสลาย
ฉันไม่สัญญาหรอกว่า
ฉันจะรักเธอนานเท่าใด
เอาเป็นว่ารักฉันมีเท่าไหร่
ก็ให้เธอไปเท่านั้น
ฉันไม่สัญญาเราจะรักกันไปถึงวันไหน
เราจะอยู่ด้วยกันอีกนานเท่าไหร่
แล้วฉันจะดูแลเธอไปตลอดไหม
เอาเป็นว่าฉันรักและดูแลเธอตราบใดที่เธอ...ที่เธอยังรักฉัน
6 กันยายน 2547 02:41 น.
ฟาโรห์
ฉันอยู่ได้ด้วยตัวเอง
ถึงห่างไกลล้านๆไมล์
สิ่งล่อใจอยู่รอบๆกาย
แต่มันอีกไม่นานหรอก
ก็รู้บางที่อาจทำใจหวั่นไหว
ก็รู้ว่าบางคราวอาจทำใจหันเห
ก็รุ้บางค่ำคืนอาจทำใจรวนเร
แต่ไม่เคยคิดนอกใจคนดี