29 เมษายน 2552 01:59 น.
ฟัก อยู่แม้น
ฉันไม่ใคร่หมายปองการร้องไห้
ฉันไม่ใคร่ว้าเหว่เสน่หา
ฉันไม่ใคร่ผิดหวังทั้งน้ำตา
ฉันไม่ใคร่ปรารถนาความอาวรณ์
ฉันไม่ใคร่จะดูดีหรือมีค่า
ฉันไม่ใคร่โหยหาอุทาหรณ์
ฉันไม่ใคร่ไขว่คว้าความอาทรณ์
ฉันไม่ใคร่อ้อนวอนให้ลงทัณฑ์
ฉันจะใคร่เพียงแค่แลฉันบ้าง
ฉันจะใคร่เพียงแค่หางสายตานั่น
ฉันจะใคร่เพียงแค่ว่าอย่าทิ้งกัน
ฉันจะใคร่เพียงแค่นั้น--รักฉันเสียที
23 เมษายน 2552 22:54 น.
ฟัก อยู่แม้น
เมื่อความรักมาเข้าตามากระซิบ
จึงทำท่าว่าขยิบดวงตาฉัน
แสร้งทำเป็นสหายคล้ายรู้กัน
แท้จริงนั้นไม่รู้จักความรักเลย
12 มีนาคม 2552 02:31 น.
ฟัก อยู่แม้น
หากใครถามร้อนนี้ไปที่ไหน
จะตอบไปไหนก็ได้ที่ไร้รัก
ธรรมดาสามัญชนคนอกหัก
อยากจะพักผ่อนใจไม่รอรี
เมื่อไปถึงจึงเก็บดาวที่พราวฟ้า
เก็บลงมาปาทิ้งแล้ววิ่งหนี
เหมือนกับเธอทำฉันไว้ไม่ปรานี
อยู่ดีดีหลอกให้รักแล้วจักลืม