4 กันยายน 2551 18:27 น.
พ*ภาพวาด
จากวัน พลันได้สบ
ใจก็พบ กับความรัก
เมื่อเธอ เข้ามาทัก
ใจเลยภัก รักเพียงเธอ
รักนี้ มิอาจเปลี่ยน
ฉันจะเพียร เรียนเสมอ
จะคบ จบเพียงเธอ
แม้ละเมอ เราเจอกัน
ฉันมอบ หอบไปให้
มีทั้งใจ ที่ใฝ่ฝัน
บอกรัก ไปทุกวัน
เราผูกพันธ์ ใช่ฝันไป
วันหนึ่ง เราต้องห่าง
ทุกก้าวย่าง ทางแสนไกล
เหมือนเช่น ใครดลใจ
ให้ฉันไป ไกลจากเธอ
เมื่อเรา ต้องห่างกัน
หัวใจฉัน มันพร่ำเพ้อ
คอยคิด จิตห่วงเธอ
เลยฝากเกลอ ช่วยดูแล
เพราะหวง และห่วงใย
เลยฝากให้ เกลอเทคแคร์
หวังพึ่ง ซึ่งเพื่อนแท้
ให้ดูแล แทนเราที
ไว้ใจ นะเพื่อนเอ่ย
ฉันก็เลย ฝากคนดี
แนะเขากับเธอนี้
ให้มาซี้ เป็นเพื่อนกัน
คนหนึ่ง ซึ่งใจภัก
ยอมฝากรัก และผูกพันธ์
อีกหนึ่ง คือเพื่อนฉัน
เป็นเกลอกัน มานานปี
สองคน ได้รู้จัก
พูดคุยทัก กันอย่าซี้
ดูแล้ว ชั่งสุขขี
แฟน-เพื่อนนี้ ดีต่อกัน
เมื่อห่วง นั้นลดคลาย
ฉันเลยหาย ไปหลายวัน
เพราะงาน ที่หนักนั้น
ฉันเลยพลัน ห่างจากเธอ
ไม่ได้ ติดต่อมา
ไม่โทรหา อย่างเสมอ
ไม่ได้ ไปพบเธอ
ไม่ได้เจอ เจอะกันเลย
ทั้งที่ คิดถึงมาก
หัวใจอยาก ไปก่ายเกย
ไปร่วม เคียงเขนย
ดูดาวเดย ที่เคยทำ
ยิ่งผ่าน นานนับเดือน
เวลาเคลื่อน เตือนความช้ำ
ฉันเธอ ห่างเพราะกำ
หรือใครอำ กีดกันเรา
ที่สุด งานก็จบ
ใจอยากพบ อยากเจอเขา
อยากพูด อยากแบ่งเบา
ในทุกข์-เศร้า เก่าอย่างเคย
หวังจะ กะเซอร์ไพร์
เลยกลับไป โดยไม่เอ่ย
ไม่โทร ไปบอกเลย
หวังคู่เชย จะดีใจ
เมื่อกลับ มาได้เห็น
สิ่งที่เป็น ใจหวั่นไหว
เห็นเขา ควงคู่ใหม่
มองออกไป ใช่เพื่อนเรา
ดูเขา เธอสนิท
ทำให้จิต ต้องหมองเศร้า
ยืนดู จนลับเงา
ของเธอเขา เคยงก้าวไป
หวังจะ กลับมาอำ
ทำให้ขำ ให้ตกใจ
แต่กลับ เป็นฉันไง
ที่ต้องใบ้ รับประทาน
ยังอึ้ง ทึ่งไม่พอ
ฉันอยากขอ ฟังคำขาน
สิ่งเห็น เช่นที่ผ่าน
ช่วยสื่อสาร ให้เข้าใจ
ทั้งคู่ ต่างขอโทษ
บอกฉันโปรด ให้อภัย
เวลา และทางไกล
เธอเผลอใจ ให้แก่กัน
อีกคน ที่พร่ำออก
เธอพูดบอก ให้ตื้นตัน
เสียใจ คำสั้นๆ
ง่ายๆนั้น ฉันเข้าใจ
ที่สุด รักก็จบ
เมื่อเธอพบ เจอคนใหม่
คนนั้น ไม่ใช่ใคร
เพื่อนฉันไง แฟนใหม่เธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
29 สิงหาคม 2551 21:43 น.
พ*ภาพวาด
จุดอ่อนคุณ อยู่ตรงไหน ฉันไม่รู้
ของฉันอยู่ ตรงนี้ ทานงซีกซ้าย
จุดอ่อนคุณ อยู่ตรงไหน ของร่างกาย
หรืแจะคล้าย จุดใจ จุดเดียวกัน
จุดเล็กๆ จุดนี้ ที่หัวใจ
อยู่ทางซ้าย เห็นไหม หัวใจฉัน
จุดน้อยๆ จุดนี้ ที่สำคัญ
หากสักวัน ถูกฟัน คงบรรลัย
เป็นจุดเดียว จุดเจ็บ ที่เจ็บหนัก
หากเจอรัก หลอกลวง ท่วงใจไว้
เป็นจุดอ่อน จุดตาย ของหัวใจ
หากเจอใคร ที่หัวใจ รักไม่จริง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
13 กรกฎาคม 2551 15:10 น.
พ*ภาพวาด
คุณแม่ขา ลูกมีแรง สู้ทุกสิ่ง
ไม่เกรงกริ่ง สิ่งร้าย ผ่านเข้ามา
ลูกสู้ได้ ไม่เคยถอย แม้อ่อนล้า
สู้ชะตา สู้ชีวิต ลูกสู้ได้
ลูกเข้มแข็ง มากนะ ค่ะคุณแม่
ไม่อ่อนแอ แม่เชื่อไหม ลูกสู้ไหว
ลูกแม่นี้ มีกำลัง กายและใจ
พร้อมผ่านไป ด้วยแรงใจ จากหลายคน
แต่พอเห็น น้ำตาแม่ ที่หยดไหล
ก็พาใจ ลูกสั่น หวั่นเหลือทน
ความกล้าแกร่ง และแรงใจ ที่มากล้น
มันได้หล่น หมดลง พร้อมน้ำตา
เพียวน้ำตา ของแม่ แค่หยดเดียว
มันเหมือนเกี่ยว เรี่ยวแรง ให้อ่อนล้า
กำลังใจ ที่ลูก ได้สร้างมา
มันเหมือนพา กันหล่นหาย ไปจากใจ
ลูกเข้มแข็ง ไม่ได้ หากแม่ร้อง
น้ำตาแม่ ที่เอ่อนอง ลูกอ่อนไหว
หยดน้ำตา คลอบางๆ พลางรินไหล
ดูแล้วไห้ ใจสะอื้น ยืนหมดแรง
ขอแค่แม่ ไม่ร้อง พร้อมยืนอยู่
ลูกก็สู้ ก้าวไป ด้วยใจแกร่ง
ทุกขวากหนาม ก้าวย่าง ที่ทิ่มแทง
ไม่หมดแรง หากมีแม่ แย้มยิ้มมา
8 มิถุนายน 2551 13:25 น.
พ*ภาพวาด
เขามาคุย ลุยถาม แต่เรื่องเพื่อน
ถามวันเดือน ปีเกิด ว่าวันไหน
ถามที่อยู่ หมู่บ้าน นั้นหนใด
ถามว่าใจ เธอมีใคร แล้วหรือยัง
เขาถามมาก หลากเรื่อง มาหลายวัน
สารพัน ปัญหา อย่างบ้าคลั่ง
ถามไป ถามมา เอ๊ะแปลกจัง
วกมายัง เรื่องฉัน ได้อย่างไร
เขาก็ตอบ บอกมา ว่าความจริง
พี่ไม่ลิง หลอกลวง เจ้าดวงใจ
พี่รักเจ้า เข้าแล้ว ให้ทำไง
เลยถามไถ่ ใช้เพื่อนเจ้า เข้าบังหน้า
แค่คำตอบ ออกมา จากปากเขา
ก็เล่นเรา สั่นไหว หัวใจชา
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก เหมือนคนบ้า
นี่เขามา บอกรัก เราหรือไร
พอตั้งได้ ซึ่งสติ ก็เต๊ะท่า
ถามไปว่า คุณมารัก ฉันตรงไหน
เขาก็ตอบ ออกมา อย่าเร็วไว
ว่ารักไง ชอบใน หัวใจเธอ
25 พฤษภาคม 2551 13:56 น.
พ*ภาพวาด
ค่อยๆลืม ลืมเธอ วันละนิด
ค่อยๆทำ ทำชีวิต ให้สดใส
ค่อยๆเปลี่ยน เปลี่ยนตัวเอง จากภายใน
ค่อยๆเปลี่ยน ความคิดใหม่ เกี๋ยวกับเธอ
หน้าส่วนตัว
1006
