27 กุมภาพันธ์ 2550 19:52 น.
พ่อทูนหัว
อุบายการเรียนการสอนภาษาไทย
ระบบการศึกษาของไทย ได้มีการปฏิรูปครั้งใหญ่ในรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เริ่มต้นด้วยการจัดตั้งโรงเรียนหลวง
ขึ้นและได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจาร
ยางกูร) เมื่อครั้งเป็นหลวงสารประเสริฐ เรียบเรียงหนังสือแบบเรียนภาษาไทย
ขึ้นมาชุดหนึ่ง คือหนังสือมูลบทบรรพกิจ วาหนิต์นิกร อักษรประโยค สังโยค
พิธาน ไวพจน์พิจารณ์ และพิศาลการันต์ เป็นแบบเรียนภาษาไทยว่าด้วยวิธีใช้
ตัวอักษร พยัญชนะเสียงสูงต่ำ การผันการประสมอักษร และตัวสะกดการันต์
เฉพาะมูลบทบรรพกิจ น่าจะมีเค้ามูลมาจากหนังสือจินดามณีอันว่าด้วยระเบียบ
ภาษา ซึ่งพระโหราธิบดีแต่งไว้ในสมัยกรุงศรีอยุธยา พร้อมทั้งได้แทรกเรื่อง
กาพย์พระไชยสุริยา ซึ่งสุนทรภู่ได้แต่งไว้ในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระนั่ง
เกล้าเจ้าอยู่หัว เข้าไว้เป็นตอน ๆ ไป กาพย์พระไชยสุริยาเป็นบทประพันธ์ที่
ไพเราะและเป็นคติ
ในระยะต่อมากระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งเปลี่ยนชื่อมาจากกระทรวง
ธรรมการ ได้ประกาศใช้แบบหัดอ่านเบื้องต้น แบบเรียนเร็ว แต่ทุกเล่มก็ใช้
หลักการเรียนการสอนจากหนังสือชุดนี้เป็นแม่บท
หลังจากที่ได้มีการนำระบบการเรียนแบบสหรัฐมาใช้ หลังปี พ.ศ. 2500 แล้วการหัดอ่านเขียนเบื้องต้นของเยาวชน ได้เปลี่ยนแปลงไปมาก ทำให้ผู้ที่
เคยเรียนหนังสือไทยเบื้องต้นมาแล้ว และไม่ได้มีการนำมาใช้อย่างต่อเนื่องเป็น
ระยะเวลานาน จะไม่สามารถอ่านและเขียนภาษาไทยได้ ผิดกับการเรียน
หนังสือไทยแบบเดิมซึ่งเมื่อเรียนหนังสือไทยเบื้องต้นแตกแล้ว จะสามารถอ่าน
เขียนหนังสือไทยได้ชั่วชีวิต
นอกจากนั้นการเรียนหนังสือไทยยังได้มีการนำคติสอนใจตามวิถีชีวิต
ไทย ในพื้นฐานแห่งพระพุทธศาสนามาสอดแทรกไว้ในทุกขั้นตอนของการเรียนการสอน ในรูปแบบต่าง ๆ ทำให้เด็กไทยเข้าใจวิถีชีวิตไทย และรักความเป็น
ไทย และมีความภูมิใจในมรดกของไทยอย่างลึกซึ้ง หนักแน่นไม่แคลนคลอนมา
ตั้งแต่ต้น (ยังไม่จบ)
กิจวัตรประจำวันของเด็กนักเรียน
ทำเทียบเปรียบเอาว่า เราเป็นนาฬิกาเอง
เข็มบ่งชี้ตรงเผง และราบรื่นทุกคืนวัน
ย่ำรุ่งสะดุ้งตื่น โดยแช่มชื่นลุกขึ้นพลัน
อาบน้ำชำระฟัน ขัดโสมมผมเผ้าหวี
โมงเช้าเข้าแต่งตัว เครื่องเรียนทั่วทุกอย่างมี
เตรียมไปให้ทันที ที่พวกเราเข้าเรียนกัน
ตอนบ่ายหมายสิบหน้า นาฬิกามุ่งมาพลัน
ถึงเหย้าเราขยัน หยิบงานทำโดยจำนงค์
ว่าด้วยช่วยแม่พ่อ สิบเจ็ด น พอแล้วลง
อาบน้ำค่ำแล้วจง ฟื้นความรู้ที่ครูสอน
เล่าเรียนเขียนอ่านพอ ยี่สิบ น ก็เข้านอน ...ฯ :o :-*
ลืมปู่รึยัง ?
26 กุมภาพันธ์ 2550 12:38 น.
พ่อทูนหัว
เมืองไทยสมัยกระดานชนวน ปราชญ์ท่านได้ศึกษาอุปนิสัยใจคอ
คนไทย ในเรื่องความจำความเข้าใจในที่สุด ท่านได้แต่งเป็นโคลงฉันท์
กาพย์ กลอน เป็นกลอุบายสอน กุลบุตรกุลธิดาเด็กไทย นิสัยเจ้าบท
เจ้ากลอนของคนไทย มีมาตั้งแต่สมัยใด ไม่มีบันทึกเป็นประวัติศาสตร์
แน่นอน ฉบัง ๑๖ กระทู้ในสัปดาห์ที่ผ่านมา ผู้เขียนยังจำได้ ร้องเล่นกัน
ในสมัยเรียนชั้นมูล แม่กม
ออกไป ออกไป ฉันจะผายลม
ฉันไม่ออก ฉันไม่ออก ฉันจะคอยดม
เหม็นว่ะ เหม็นว่ะ แทบจะเป็นลม
ใครใช้ ใครใช้ ให้พวกแกดม ถ้าครูได้ยิน เป็นได้ยินเสียงเขวียบ ขวับ
เหน็บหนับ เจ็บกระพุ้งก้นแน่
คุณพ่อขา คุณครูไม่ให้ท่องจำทุกวิชาอีกแล้ว ลูกสาวฟ้องและเล่าให้ฟังต่อ
โรงเรียนออกจากระบบ(มียังงี้ด้วย)
อ้าวแล้ว สูตรคูณ หนูไม่ต้องท่องจำ แล้วทำอย่างไร บิดาถาม
วันไหนเรียนเลข หนูถอดรองเท้าไปโรงเรียน ลูกสาวตอบ
หนูต้องเอานิ้วเท้าขึ้นมานับด้วย
#$@&*^+=? จินตคณิต เด็กไม่ต้องท่องสูตรคูณ นับข้อนิ้วกัน เฮ้อ (ถอนใจแรงๆ) บิดา
ฉบัง ๑๖ ขึ้นเกยเลยกล่าวท้าวไทย์ ฟังธรรมน้ำใจ
เลื่อมใสศรัทธากล้าหาญ เห็นไภยในขันธสันดาน
ตัดห่วงบ่วงมาร สำราญสำเร็จ เมตตา สององค์
ทรงหนังพยัคฆา จัดจีบกลีบชะฎา รักษาศีลถือฤาษ
เช้าค่ำทำกิจพิธี กองกูณฑ์อัคคี เป็นที่บูชาถาวร
ปะถะพีเป็นที่บรรฐร เอนองค์ลงนอน เหนือขอนเขนยเกยเศียร
ค่ำเช้าเอากราดกวาดเตียน เหนื่อยยากพากเพียร
เรียนธรรมบำเพ็ญเคร่งครัน สำเร็จเสร็จได้ไปสวรรค์
เสวยสุขทุกวัน นานนับกัปกับป์พุทธันดร ภุมรา
การุญสุนทร ไว้หวังสั่งสอน เด็กอ่อนอันเยาว์เล่าเรียน
ก ข ก กา ว่าเวียน หนูน้อยค่อยเพียร อ่านเขียน
ผสม กม เกย ระวังตัวกลัวครูหนูเอ๋ย ไม้เรียวเจียวเหวย
กูเคยเข็ดหลาบขวาบเขวียว หันหวดปวดแสบแปลบเสียว
หยิกซ้ำช้ำเขียว อย่าเที่ยวเล่นหลงจงจำ บอกไว้ให้ทราบ
บาปกรรม เรียงเรียบเทียบทำ แนะนำให้เจ้าเอาบุญ
เดชะพระมหาการุญ ใครเห็นเป็นคุณ แบ่งบุญให้เราเจ้าเอย .
สำหรับอ่านเทียบในแม่เกย
24 กุมภาพันธ์ 2550 12:51 น.
พ่อทูนหัว
ต้องอ้างถึงสมัยนมนานกาเล สมัยกะโน้นคงเหมือนสมัยกะนี้เหมือนกัน
นักเรียน เช่น เรื่องท่องจำ เป็นการบ้านที่น่าเบื่อที่สุด ก-ฮ,1-100 หรือ สูตรคูณ แม่ 2-12 กว่าจะท่องจำได้ครู
ท่าน หยิกซ้ำช้ำเขียว ต้นแขนงี๊เขียวเป็นจ้ำๆ ตอนเย็นกลับบ้าน พ่อแม่กลับดุด่าอีก ว่าโดนคุณครูลงโทษน้อยไป
พุดโธ่ แล้วที่นำเรื่องการจดจำการเรียนรู้ในสมัยโบราณมาเป็นกระทู้ไว้ให้อ่านเป็นเรื่องบันเทิงนี้ พวกหนูๆแมวๆ
อย่าหาว่า อาจ่า สนับสนุน ให้ท่องจำ และให้มีการลงโทษอีก หนูจ๋า
"คุณพ่อขา" ลูกสาวอ้อน ผู้เป็นบิดา
"มีเรื่องอะไรลูก" บิดาปลอบลูกด้วยความรัก
"คุณครูตีหนู ตั้ง3 ที" ลูกบอก
"ทำไมคุณครูจึงใจร้ายกับลูกเช่นนั้น ลูกทำสิ่งใดผิด" บิดาเสริมปลอบถามด้วย
"หนูท่องอาขยานผิดไปเพียง 1 คำ เท่านั้น" ลูกสาวจำนรรจาพร้อมทำท่าสะอึกสะอื้น
"ทำกับลูกพ่อเช่นนี้ไม่ได้" บิดาแสดงความฉุนเฉียว
"หนูบอกว่าจะไปฟ้องพ่อ พ่อหนูเป็นสารวัตรแล้วนะ คุณครูบอกว่า..." ลูกสาวหยุดเล่าเช็ดน้ำมูก
"ไปตามมานะยายก้อย สาราวัด สาราเมรุ ตามมา แม่เธอด้วย ยายเลดงเลดี้ ตามมา ชั้นจะตีให้หมด"
"ฉันสอนมาฉันตีพ่อแม่เธอแล้ว ตีเธออีกคนคนไม่ได้หรือไง" (สาบานไม่เกี่ยวกับ อจ.แม่คนนั้นครับ)
ฉบัง ๑๖ ? ขึ้นกมสมเด็จจอมอารย์ เอ็นดูภูบาล ผู้ผ่านพาราสาวัดถี ? ซื่อตรง หลงเล่ห์เสนี กลอกกลับอัปรีย์ บุรีจึงล่มจมไป ? ประโยชน์จะโปรดภูวไนย์ นิ่งนั่งตั้งใจ เลื่อมใสสำเร็จเมตตา ? เปล่งเสียงเพียงพิณอินทรา บอกข้อมรณา คงมาวันหนึ่งถึงตน ? เบียนเบียด เสียดส่อฉ้อฉล บาปกรรมนำตน ไปทนทุกข์นับกัปกัลป์ ? เมตตากรุณาสามัญ จะได้ไปสวรรค์ เป็นสุขทุกวันหรรษา ? สมบัติสัตว์มนุษย์ครุทธา กลอกกลับอัปรา เทวาสมบัติชัชวาลย์ ? สุขเกษมเปรมปรีวิมาน อิ่มหนำสำราญ ศฤงฆารห้อมล้อมพร้อมเพรียง ? กระจับปี่สีซอทอเสียง ขับลำจำเรียง สำเนียงนางฟ้าน่าฟัง ? เดชพระกุศลหนหลัง สิ่งใดใจหวัง ได้ดังมุ่งมาทปรารถนา ? จริงนะประสกสีกา สวดมนต์ภาวนา เบื้องหน้าจะได้ไปสวรรค์ ? จบเทศน์เสร็จคำรำพรรณ์ พระองค์ทรงธรรม์ ด้นดั้นเมฆาคลาไคล.
23 กุมภาพันธ์ 2550 21:54 น.
พ่อทูนหัว
เอาไม้คราด เคร่งครัด ปัดคร่าวคร่าว
ทุกๆวันอาทิตย์ หลวงท่านโฆษณาประชาสัมพันธ์อย่างมากให้ประชาชนคนไทย
อยู่กับครอบครัว ทำกิจกรรมร่วมกัน เพื่อผลประโยชน์ให้กับชีวิตครอบครัว สังคม และ
ประเทศชาติ อาหารว่างมื้อบ่ายสำหรับวันครอบครัว พ่อแม่ลูก อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา
หน้าสำรับกับข้าว
คุณพ่อขา คุณพ่อขา ลูกสาวเรียกบิดา
ไก่เกิดก่อนไข่ ใช่ไหมคะ
แล้วทำไม ไก่ออกมาจากไข่
แสดงว่าไข่เกิดก่อน จริงไหมคะ ลูกสาวถามเร็วปรื๋อ
ทำไมลูกไม่ไปถามคุณครูเอง บิดาติง
หนูถามแล้ว คุณครูท่านบอกว่าคุณพ่อรู้ดี ลูกสาวแจง
รู้ดีอย่างไร บิดาสงสัย
คุณครูบอกว่า คุณพ่อเหมือนไก่ตัวผู้ ทำให้ไก่ตัวเมียมีไข่ค่ะ ลูกสาว
%^&*(_)+??????W บิดา
คำที่ใช้ตัว "ครอ"
กินครองแครง ครามครัน ไม่ครั่นคร้าม
ครูท่านห้าม ครูดตัว แม่ครัวหนี
เคราะห์นงคราญ คร่ำครวญ ครุ่นฤดี
ครั้นจะตี ครุฑคร่า พาครึกโครม
ใครครอบครอง อย่าคร้าม ครุยจะคราก
ครึกครื้นมาก คราวใคร่ ดังไฟโหม
ครางฮือฮือ ครือครืน ครื้นเครงโครม
ครึ้มพโยม ครึมเครือ เหลือประมาณ
ครีบเป็นคราม ครึจริง ยิ่งกว่าครึ่ง
เอาครึนขึง ตึงเครียด เรียดขนาน
ดึงครุครืด แคร่พัง นั่งนอกชาน
คร่อมสะพาน ครบครั้ง นั่งครู่ครก
เอาไม้คราด เคร่งครัด ปัดคร่าวคร่าว
เสือโคร่งก้าว เท้าไป ใครพลัดตก
ดังโครกคราก คร่ำคร่ำ เครื่องสาธก
ไม้คร่าวตก เคราหล่น ปนน้ำครำ
เห็นหอยแครง ตัวครั่ง ปลาชักครอก
ตะไคร้ออก ดอกชุก ทุกฉนำ
ตะไคร่น้ำ เคร่าท่า คราประจำ
ทุกทุกคำ นี้ไซร้ ใช้ตัว "ครอ"ฯ
ที่มักใช้ผิดมากๆก็เห็นจะมีคำว่า ครอก (ฝูงลูกสัตว์ที่เกิดร่วมกันในคราวเดียว)
และ คลอก (ถูกไฟล้อมเผา)
ครอบคลุม ต้องมี ล
คริสตกาล ไม่มีการันต์ด้วยหลักทางภาษาไทย
อย่าหาว่า "ขายของเก่ากิน" เขียนไว้เมื่อ 2548 เห็นว่ามีประโยชน์บ้าง.
23 กุมภาพันธ์ 2550 20:04 น.
พ่อทูนหัว
ศุกร์นี้อีกเหมือนกัน ร้านกาแฟอารมณ์ขันผู้คนมากหน้าหลายตาเรียงหน้า
เข้ามาทักทาย บางคนถือข้าวของขนมนมเนย ติดไม้ติดมือมา บางคนนำเอา
ผลหมากรากไม้ พืชผักสวนครัวมาฝาก สำหรับบางคนลูกบ้านของกำนันทองคำ
อย่างเช่นทิดมาก ยื้อยุดฉุดกระชากลากแขน ภรรยาคนดี นามว่านางทองหยิบ
มาฝากกำนัน
กำนัน กรุณาจัดการที คุณเธอจะไปธนาคารอีกแล้ว ทิดมากผู้ที่ไม่มีเมียเป็นผีบอก
กำนันคนกาแฟร้อน ให้นมกับกาแฟเข้ากัน อย่างช้าๆ ใจเย็นๆ
พวกเอ็ง ทำมาหากิน พอเหลือกินเหลือใช้ นำไปฝากไว้ธนาคาร มันผิดตรงไหน
นางทองหยิบมันจะไป หรือเอ็งจะไปเอง ไม่น่าจะเป็นเรื่อง กำนันพูดไปชงไป
เงินสหกรณ์ ชำระกันไม่เกินวันที่ ๕ หรือทิดยังไม่ได้ชำระ ครูใหญ่แสวงถาม
ชำระตามสัญญาไม่เคยผิด ครับ ทิดมากกล่าว
ชั้นจะไป มันเรื่องของชั้น พี่มากไม่น่าทำเรื่อง ให้ อลหม่าน อลวน อลเวง เมียพ้อ
แล้วมันเรื่อง สัปโดก สัปดน อะไร จึงต้องไป ผัวเสียงดังเพิ่มอีกนิด
ชั้นไปใช้ทุนทรัพย์ของชั้น ลงทุนกับธนาคาร เมียต่อปากต่อคำ
กำนันคะ ดิฉันไปซื้อสลาก ธกส. เพิ่มขึ้นทุกครั้ง ที่ ธกส. ออกสลาก หรือวันที่ ๑๐
ของทุกเดือน ส่วนวันที่ ๒๐ ดิฉันซื้อ สลากออมสิน เมื่อก่อนดิฉันเสียเงินกินเปล่า
เป็นค่าหวยมาก เดี๋ยวนี้ ดิฉันสามารถถูกสลาก ธกส. หลายสิบงวด โดยเงินที่ฉันซื้อ
ยังอยู่ครบ และที่สำคัญ ครอบครัวอยู่ได้โดยไม่อัตคัดฝืดเคือง แม่ร่ายยาว
เพิ่งทราบ ขอโทษจ้ะ มาให้พี่หอมที น้องจ๋า ทิดมากอ้อนเมื่อรู้ว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด
อย่ามาทำ สัปโดก สัปดน นะพี่ทิด ว้าย จักเดียม อย่า ว้ายๆ และแล้ว ผัวทิดมาก เมีย
นางทองหยิบ กลับไปเล่นจักจี้ จะพัลวัน พัลเกหรือไม่ ผู้สื่อข่าวยังไม่มารายงาน
ชาวบ้านถ้าเข้าใจ อย่างแม่ทองหยิบคงดีนะ กำนัน ปลัด อบต.นะ เอ่ยขึ้น
ตั๊กแตน ยงโย่ ผูกโบว์ทัดดอกชบา..... เสมียนห้อยร้องเพลงมาแค่ไกล
สุขภาพดี จริงนะ เช้านี้ แสดงว่ายังไม่โดน(ด่า) ท่านจางฯ ถาม
ท่านจางฯ ท่านกำนัน ครูใหญ่ ท่านปลัดฯ พวกเราจะรวยอย่างรอมร่อกันแล้ว
หลวงพ่อถึก ท่านให้ทีเด็ดมา วันพรุ่งนี้หวย ธกส. ไม่พลาด เสมียนห้อยตื่นเต้น
ทีเด็ดอะไร ผมถาม
เป็นคำใบ้ครับ ผู้ที่กำลังจะเป็นเสี่ยบอก
เทวดา มาเต็มฟ้า ไม่มีนางฟ้าสักตน เสมียนห้อยแต่ง มีเลข ๕ แน่
เออ แล้วเอ็งจะไปแทงไปเล่นกับใคร กำนันถาม
ไม่ทราบครับ ยังหาที่ไม่ได้ เสี่ยใหม่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ เรื่องที่ ๒ ต้องจบลง
กาแฟ ไข่ลวก ปลาท่องโก๋ จบลงอย่างสงบ ตอนสายต่างคนต่างมีภารกิจต้องทำ
ทุกท่านมีราชการที่อำเภอ ปลัดฯนะกับเสี่ยห้อย คงอยู่ที่ สนง. อบต. ท่านจางฯ
ไปโรงหมอโรงยาในตัวจังหวัด กับแม่ลูกมะตูม ครูใหญ่แหวงกล่าวปิดงานใน
เช้านี้
ภาษาไทยเช้านี้ เป็นภาษาไทยแบบ กาแฟไม่ใส่น้ำตาล ใช้นมข้นหวานแทน
ความหมาย คำที่ ทิดมาก กับนางทองหยิบ ใช้เป็นคำที่อ่านออกเสียงตัวสะกด
แต่ตัวสะกดไม่ออกรูปชัดเจน พวกเราพูดหรืออ่านได้อย่างเต็มเสียง เช่น ทุน-นะ
ซับ, อัต-ตะ-คัด, สัป-ปะ-ดน ส่วนที่เสมียนห้อยร้องเพลง ออกเสียงตัวสะกดให้
ชัดและเต็มเสียง ตั๊ก-กะ-แตน ไม่ต้องไปอายใคร ครูใหญ่อธิบาย
ก่อนแยกย้าย ครูใหญ่แหวง นำกระดาษขนาด เอ ๔ ที่ตะแกรงหน้ารถจักรยานมา
ให้ผม พร้อมกับกล่าวว่า
คุณจ่า ถ้าเห็นว่ามีประโยชน์ กรุณานำลงไว้ในกระทู้ภาษาไทย ด้วย
คำที่ต้องอ่านออกเสียงตัวสะกด
จักจั่นจักแหล่นแล่นไป ตั๊กแตนตาไว ตุ๊กต่ำตุ๊กตุ่นจุนสี
สมุลแว้งอุตลุดราวี อัตคัดชุกชี สกปรกสัปหงกงงงวย
ลักเพศทักทินสิ้นสวย พิศดูสำรวย อุตพิดพิศวงสัตวา
ลักปิดลักเปิดตุ๊กตา ลักจันจำลา โสกโดกสัปดนฤาดี
สักหลาดสักวาพาที สัปเหร่อเจอผี ดุจดังสัพยอกสัปทน
อลหม่านอลเวงอลวน รอมร่อเลิศล้น จุกผามจุกชีชันโรง
ชันสูตรสักเท้าเฝ้าโยง ทุนทรัพย์ส่อโกง กลเม็ดจุกโรหินี
พัลวันอึกทึกธานี จักเดียมจักจี้ ชันกาดชักเย่อชุลมุนฯ
ผมต้องขออนุญาต น้า Thai lady(22), ป้าเสลา(24) ลงในกระทู้นี้ เพราะ
มีความเห็นว่า กระทู้ภาษาไทย คงได้เป็นกระทู้ยอดนิยมในอนาคต ถ้าปราชญ์
ทางภาษา อย่างท่านภิเพกอินเตอร์ก็ดี ท่านคาเมสุมิฉาจาราก็ดี ท่านจักรา
ก็ดี ท่านปืนไม้อ่อนก็ยังดี มาร่วมด้วยช่วยกันรักษ์ภาษาไทยโดยการเผยแพร่
และปฏิบัติ ให้ลูกหลานน้องๆ หรือเยาวชนเห็นเป็นตัวอย่าง มีความเจริญเป็นแน่...../
เขียนไว้ 2006 ที่เวปหนึ่ง
หน้าส่วนตัว
1360
