14 กุมภาพันธ์ 2548 00:51 น.
พเนจรเสี่ยงรัก
กฤษดา หน้ามน คนหน้าซื่อ เกือบจะบื้อ จากสกล คนกล่าวขาน
จ. จรัญ หน้าเหี่ยว เพราะเกิดนาน ม. มีชัย หน้าบาน จากบ้านดุง
ถ. ถาวร หน้าหอย คอยหลอกหลอน ทินกร หน้าเหงา อยากเข้าฝูง
ธ. ธนิศร์ หน้างูเห่า เขาเรียกลุง ธ. ธเนตร หน้ายุ่ง ยามพูดจา
ธีระวัฒน์ หน้าคล้าย หัวหน้าศาล มีคนขาน ว่าคือ อย่าถือสา
ป. ประพาส หน้าโก้ หนามโกทา ป. ประยูร หน้าเด๋อด๋า เวลาเรียน
โพธิพงษ์ หน้าหดหู่ อีกผู้หนึ่ง พ. พิทักษ์ หน้าตึง จึงขีดเขียน
ว. วิญญา หน้าแก่ กว่าวัยเรียน ศ. ศุภกิตติ์ หน้าสะเอียน ยามขี้คุย
ถึงหมวด ส. พอฟังได้ อย่ากลายโกรธ ประทานโทษ ให้ผม อย่าถ่มถุย
ขอบรรเลง เพลงหน้า พาตะลุย จะขุดขุ้ย หน้าไป ไม่เลิกลา
หน้าแปะยิ้ม ชื่อสะหะ จะบอกให้ ล้อทีไร ให้โจ๊กที มีปัญหา
ส. สนั่น หน้าเบือน เหมือนระอา จารย์ณัชชา ให้เกรด D นี้ได้ไง
ส. สัญญา หน้าหนูซิง หญิงทำแซบ มีเพื่อนแอบ ฝากสาวมา พาผลักไส
สิทธิศักดิ์ หน้าย่น ฉงนใจ พูดทำไม อย่างนี้ ตีปากกัน
ส. สุพจน์ หน้าแย้ม แถมแจกโจ๊ก ติดตลก โปกฮา พาสุขสันต์
อีกสุพจน์ หน้าขรึม ซึมทั้งวัน สมชายมัน หน้าหออี ที่รอคอย
อนุปกรณ์ หน้าเจิ้มเบิ้ม เพิ่มความหล่อ บอกว่าพ่อ ให้มา ดูหน้าหงอย
อัครเดช หน้าเฒ่า เต่าบนดอย คนหน้าใหญ่ ใจน้อย อรรถพล
อิทธิพล หน้าเด่น เช่นเดือนมืด ดูไม่จืด หล่อลึก สาวนึกสน
ท. ทองสุก หน้าอ้อล้อ เฝ้ารอคน จะรอจน เธอเกิดใหม่ ใจสั่งมา
ค. คำผุย หน้าบูดยุ่ง เหมือนลุงแก่ ก. กัปตัน หน้าแป ชะแง้หา
เวสารัช หน้าแจ้มแล้ม ดูแจ่มตา ร. ราชัน หน้าหมา ขอลาทีฯ
14 กุมภาพันธ์ 2548 00:47 น.
พเนจรเสี่ยงรัก
กาลเวลา นาที ชั่งมีน้อย ต่างเฝ้าคอย วันจบ ครบเกษียณ
สิ้นกำหนด จดจ่อ ต่อการเรียน หวังพากเพียร นำวิชา ออกหากิน
พอถึงวัน พรั่นพึง พึ่งรู้สึก นั่งตรองตรึก นึกไป ใจถวิล
สิ้นตุลา แล้วหนา น้ำตาริน โบยบิน ดุจปักษา หาทางไป
เห็นหน้ากัน บังเอิญ อย่าเมินเฉย อย่าละเลย เอ่ยถาม ตามวิสัย
เพียงแย้มยิ้ม พริมค่า ภาษาใจ สัญญาให้ ไกลห่าง เพียงร่างกาย
จงตรอกตรึก นึกตาม คำบอกเล่า แม้แต่เงา ถึงวัน พลันห่างหาย
อนิจจัง ตั้งอยู่ เป็นคู่กาย เปลี่ยนแปลงได้ ไม่จีรัง ไม่ยั่งยืน
เมื่อมีพบ บรรจบกัน พลันต้องจาก ต้องจำพราก จากไกล ใครจะฝืน
ภายใต้กฎ อนิจจัง ไม่ยั่งยืน ต้องกล้ำกลืน ฝืนใจ ไปตามทาง
14 กุมภาพันธ์ 2548 00:43 น.
พเนจรเสี่ยงรัก
แว่วเสียงไผ่ ไหวหวิว พริ้วออดอ้อน วิหคร่อน ก่อนอุทัย หยุดไขแสง
อัสดง ลับฟ้า นภาแดง จวนสิ้นแสง อัสนี ที่รอคอย
ฝูงปักษา คืนคอน ตอนย่ำค่ำ สุดระกำ ช้ำใจ ฤทัยหงอย
เฝ้าคนึง สัญญา ตั้งตาคอย ฝากบอกกลอย ยาใจ ให้หวลมา
เสียงดุเหว่า โหยหวน จวนชิงภพ คงสยบ ครวญคร่ำ พร่ำเรียกหา
นกพลัดรัง ยังโผผิน บินกลับมา แต่กานดา อยู่ไหน ไม่หวลคืน
น้ำค้างฉ่ำ ช้ำจิต คิดตระหนัก ถึงแม้นรัก หักจิต ไม่คิดฝืน
ยอมหนาวเหน็บ เจ็บช้ำ ทนกล้ำกลืน ทุกวันคืน ยังระทม ตรมฤดี
ทิ้งร่องรอย กลอยใจ ให้พินิจ ยังฝังจิต เก่าก่อน ตอนสุขี
กลิ่นนวลปรางค์ คาค้าง กลางฤดี พร่ำวจี ก่อนหลัง ยังฝังใจ
ภาพนวลนาง แนบนิด สนิทเนื้อ ยิ้มระเรื่อ เรืองรอง ดูผ่องใส
ยังฝังจิต ติดตรึง ซึ้งฤทัย ด้วยอาลัย ห่วงหา ยังอาทร
หน้าส่วนตัว
8834
