13 มีนาคม 2551 12:51 น.
พุด
ขอบันทึกพลังบุญปิติเกษม
อันอิ่มเอมงดงามแสนยิ่งใหญ่
ณ วันนี้ที่สาวบ้านนาพุดพัดชาได้รับน้ำค้างใจ
บริสุทธิ์ใสดั่งหยาดฝนพรำระร่ำริน
กี่ปีแล้วละหนอทุกที่รัก
ที่มั่นคงยิ่งนักตราบชีพสิ้น
หวังถักร้อยสร้อยอักษราฝากแผ่นดิน
ด้วยดวงจินต์ดั่งนกไพรใจอิสรา
รักชาติศาสน์กษัตริย์ยิ่งชีวิต
จึ่งลิขิตบทกวีพลีแด่หล้า
รักสายฝนยามพรมพร่างกลางท้องนา
รักข้าวกล้าระย้ารวงดั่งดวงใจ
รักวิถีทุ่งทองในครองฝัน
รักสวรรค์ดิบดินทุกถิ่นไหน
รักดวงดอกไม้รายล้อมให้หอมละไม
รักวิมานไพรวิมานนาฟ้าประทาน
และนี่คือจิตดวงนี้ที่ภูมิภักดิ์
มีเมตตามีรักพลีสร้างสาน
กราบขอบคุณโลกสอนโศกสุขทุกข์ร้าวราน
เพื่อพ้นผ่านพบทางธรรม
นำสู่ความว่างกระจ่างใจไปนิรันดร์....!
...............................
แม่ดวงดอกพุดไพร สาวบ้านนา
ทำงานเขียน รจนางานที่รัก
มานานนักแล้วค่ะ
ในเวบร่มรักเรือนไทย
เรือนทอง แห่งมิ่งมิตรผองเรา
ตราบดินฟ้า(คำของคุณอิม)
ด้วยความรักในงานที่รัก
ที่ ณ วันนี้น้องๆและทุกดวงใจท่านผู้อ่าน
ที่ให้เกียรติ
เข้ามาหยาดน้ำใจรัก
ดั่งหยาดน้ำค้างลงพร่างพรมนวลเนื้อใจ
สาวบ้านนา...พุดพัดชา
ให้ยังคงมีไฟฝันอันละเมียดละมุน
ที่จักยืนหยัด ทำงานที่รัก
บนถนนสายฝันสายดวงดอกไม้งาม
ไปอีกนานเท่านานค่ะ
กับการเพียรพยายาม
การเททุ่มใจทำงาน
มาอย่างซื่อสัตย์ยาวนานนัก
หากนับจำนวนตัวอักษร
ก็เป็นล้านๆตัวค่ะ
ที่คีย์จนนิ้วชี้
มีปัญหาเส้นเอ็น
แทบคลี่ไม่ออกแล้วค่ะ
และ
นับจำนวนพันเรื่องเมื่อรวม
จำนวนท่านผู้อ่านทั้งผ่านตา ผ่านใจ
ที่คลิ๊กเข้ามายิ้มแย้มเยือน
ก็คงมากมายเกินนับนึกเลยค่ะ
ซึ่งนี่คือความภาคภูมิใจ
ปิติเกษมใจ
ความซาบซึ้งใจ
ความรู้สึกแสนยิ่งใหญ่งดงาม
ในชีวิตหนึ่งนี้ที่ได้ทำในสิ่งที่รัก
แม้นจะน้อยค่า
ดั่งธุลีหล้า
ที่อยากฝากความจงรักต่อแผ่นดิน
กตเวทิตาคุณต่อชาติศาสนาพระมหากษัตริย์
สามสถาบันอันเป็นที่รักยิ่ง
ที่เทิดไว้เหนือดวงชีวิตแห่งเรา
จิตวิญญาณคนไทย
บนผืนดินแม่มาตุภูมิเดียวกัน
งานพุดไพร สาวบ้านนา
จึ่งเน้นธรรม ธรรมชาติ
บวกความรักที่เรียบง่าย งดงาม
อ่อนหวาน ความเสียสละ
เมตตา การแบ่งปัน
เพื่อสร้างสรร โลกนี้
และอัญมณีจิตให้สว่างไสว
มีเพียงความรักปรารถนาดี
พลีดับโลกแล้งไร้
ก่อนชีวาวายจะสลายลาลับดับไปดั่ง
แสงตะวัน ค่ะ.....
................................
ด้วยหยาดน้ำตาเอ่อซึม
ขอขอบพระคุณด้วยความปิติเกษม
จากดวงใจนักรักรจนา
ที่เพียรพลีทำงานที่รัก
มาอย่างซื่อสัตย์ยาวนานค่ะ
ด้วยรักแสนรักเอยในกมล
จากคนบนถนนสายฝันสายสวรรค์
ดวงดอกไม้งาม นิยามโลกบรรณพิภพค่ะ
.................................
10 มีนาคม 2551 10:24 น.
พุด
ในวันนี้ดวงฤดีใครช้ำโศก
ดูราวโลกย์สีน้ำเงินมิดั่งหมาย
อยู่ด้วยบุญในดวงจิตทิ้งเรื่องร้าย
เรื่องเดียวดายไหม้หมองที่ครองใจ
อาจจะมีลมหายใจไม่นานนัก
จักต้องพรากจากที่รักรู้บ้างไหม
ทำวันนี้ทำความดีก่อนสายไป
โอบเอื้อน้ำใจไมตรีจิตนิจนิรันดร์
และ..วันหนึ่ง
คนข้างหลังจะซึ้งคิดถึงขวัญ
ฝากสัจจธรรมสอนเมตตาการแบ่งปัน
เพื่อสวรรค์ ณ ที่นี่ใช่ที่ใด
คำหลวงพ่อเคยสอนไว้ให้จำจด
สิ่งงามงดอยู่ด้วยให้ใช่สิ่งไหน
โลกหมุนได้ด้วยพลังรักน้ำค้างใจ
ยามพรากไกลเหลือฝากไว้ให้โลกงาม..!
8 มีนาคม 2551 00:24 น.
พุด
ฟ้ามืดเดือนหมองดาวร้องไห้
ลมคล้ายหยุดพัดไหว
สายฝนตกต้องในใจ
รานใดไหนเล่าหนาวชีวิต
ขวัญเอยขวัญหาย
เดียวดายเงียบงันดวงจิต
เหลือเพียงลมหายใจน้อยนิด
ลั่นดาลสนิทปิดดวงใจ
เหลือเพียงจิตวิญญาณอิสระ
ที่จะโบยบินฝันใฝ่
ใครเลยจักกักขังใคร
เมื่อใจดวงนี้ไม่ยอม
สัจจะวาจาจำจด
งดงามยิ่งใหญ่ทะนุถนอม
อ้อมรักภักดีพลีพร้อม
จิตหลอมรวมดั่งคำมั่นสัญญา...
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song480.html
คำมั่นสัญญา
ถึง ม้วยดิน สิ้นฟ้า มหาสมุทร
ไม่ สิ้นสุด ความรัก สมัครสมาน
แม้ อยู่ใน ใต้หล้า สุธาธาร
ขอ พบพาน พิศวาส ไม่คลาดครา
แม้น เนื้อเย็น เป็นห้วง
มหรรณพ
พี่ ขอพบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา
แม้ เป็นบัว ตัวพี่ เป็นภุมรา
เชย ผกา โกสุม ปทุมทอง
แม้ เป็นถ้ำ อำไพ
ใคร่เป็นหงษ์
จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง
ขอ ติดตาม ทรามสงวน
นวลละออง
เป็น คู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไป
แม้ เป็นถ้ำ อำไพ
ใคร่เป็นหงษ์
จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง
ขอ ติดตาม ทรามสงวน
นวลละออง
เป็น คู่ครอง พิศวาส
ทุกชาติไป...
5 มีนาคม 2551 23:41 น.
พุด
เว้นช่องว่างระหว่างใจในวันนี้
ให้ชีวีพบเงียบงามนิยามฝัน
ได้ทบทวนความคิดถึงซึ้งผูกพัน
อยู่กับวันสงบพบตัวตน
แล้วดอกไม้ในดวงใจจักไหวบาน
ด้วยสายธารธรรมระรินดั่งหยาดฝน
บ้านภายในแสนเรียบง่ายงามกมล
เพื่อข้ามพ้นพันธนามายารัก
ค่อยฝึกจิตทีละนิดทีละน้อย
ให้รู้ปล่อยรู้วางสิ่งแสนหนัก
ได้ค้นพบสัจจธรรมทุกข์แห่งความภักดิ์
แล้วจิตจักว่างเปล่าเบาสบาย
อาจเป็นบ้างอ้างว้างทางสายเปลี่ยว
แม้นดายเดียวไม่นานดอกถึงที่หมาย
รู้เตรียมตัวเตรียมจิตตายก่อนตาย
วันชีพวายหลับตาพริ้มพร้อมยิ้มรอ....!