1 พฤศจิกายน 2551 12:47 น.
พุด
นวลนภาหม่นเมฆฝนมาหลายคราแล้ว
อุษาแก้วอุ่นอวลมากับฟ้าสาง
สุคนธาแย้มรอท่ารุ่งเรื่อราง
หยาดน้ำค้างยังพร่างสายหมายปลอบธรณี
บัวปัญญาหยัดช่อรอแสงทอง
พรายสาดส่องลบมืดมนรุ้งรังสี
สอนผองชนสำนึกตนดั่งธุลี
สร้างความดีรู้หน้าที่แห่งชีวิต
ดาวศรัทธาในปรารถนามโนคติ
ให้ผุดผลิอุดมดลในดวงจิต
ตระการพราวราวเพชรมณีนิรมิต
ลิขิตชีวิตคนพ้นวนวัง
แดนธรรมเสรีที่ใฝ่ปอง
เรืองรอรอรับผู้มิสิ้นหวัง
เรือชีวิตฝ่าพายุกล้าประดัง
สู่..ฝั่งฝัน สวรรค์นิรพาน.....นิรันดร์......!
....................................
ดอกเอยดอกประชาธิปไตย ยังเบ่งบานในดวงใจผู้กล้าหาญ และจักมิมีวันร่วงโรยราน อนันตกาลชูช่อเช่นนั้น เป็นความจริงยากแตกดับ ดาวเดือนลับมวลชนมิสิ้นฝัน ให้โลกนี้งดงามเป็นนิรันดร์ ท่ามคืนวันอมนุษย์หยุดสามานย์ บรรพชนสู้สู่เสรี สิ้นชีพพลีเพื่อสร้างสาน สืบทอดอิสรามาช้านาน ตำนานวีรบุรุษไท ดอกสามัคคีรวมช่อกอประชา หาญกล้าเลือดหยดสุดท้ายระรินไหล แดงดับยอมดิ้นสิ้นใจ เทิดไทบูชาศาสน์..กษัตรา...ชาติ ...ธำรง....!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
1256
