2 มิถุนายน 2549 10:01 น.

หนาวน้ำผึ้ง..

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song11.html
(เสน่หา)

ใกล้รุ่ง....
ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงสายฝนปลุก
กระซิกๆกระซี้ๆพิรี้พิไรรำพันรัก

ในท่ามเตียงโบราณ
มองม่านฝนพราว ดายเดียว
หนาวนักในนวลใจนึก
รู้สึก ...
ราวฤดีกาลหวานวสันต์ลีลา..ที่พรากลาเลย
ได้กรายเชย มาชิดใกล้ คล้ายย้อนอดีตวนหวนคืน
ฝากรอยชื่น ใช่รอยช้ำ ใช่มาย้ำฤดีตรม..ระทม..นัก...

แสนแปลกดี ที่กลับ คิดถึง..ในคะนึงคือ
เจ้าลูกควายตัวน้อยน้อย
นอนอ้อยสร้อยคลอไคล้เคลียนมแม่ริมบึง
ในเส้นทางสายสวยโศกซึ้งแสนเป็นธรรมชาติ
เส้นทางสายงามพิลาสพงด้วยรกเรื้อ
ที่ยังคงหลงเหลือเสน่ห์วนาแบบไพรๆ

ให้หยุดยืนนิ่งนิ่งพิงต้นมะพร้าว
ดูความงามบริสุทธิ์ใสของทั้งราวไพร
และ..ของดวงตาใสใสซื่อๆ
ที่..ที่สุดแล้วคือ..อยากระรินหลั่งน้ำตา
ด้วยความรู้สึกหนาวในเมตตา
ที่ช่างแสนซึ้งค่าควาย
หา ใช่คนใช่ใคร....ฤาก็หาไม่...

และ..
กับ..ในบางคืนค่ำ
กับเสียงสายลม ระร่ำริน
กับเสียงรอยถวิลของคลื่นภักดิ์ทายทักคลอทราย

เสียงใบมะพร้าวซัดส่าย เสียดสี ยามที่ต้องลมพัดตึง
และ...
พรายพัดรัดรึงร่างหนึ่งนวลอรชร
ให้ได้เดินย้อนทวนสายลม
ไปในหอมห่มแห่งมวลดวงดอกไม้ไทย
ที่แสนชิดใกล้หาดทรายขาวดาวสวย
ด้วยแสงจันทราสาดส่องในคืนเดือนเสี้ยว..

แล้ว..
ไหนยังเหลียวเห็นเพียงผืนน้ำระยิบ
แล...ในเวิ้งฟ้า
จักมีพลุไฟพร่างพรายแตกกระจาย..
ประดับประดาเคียงนภาพิไล..
จากเกาะสมุยที่ไม่ไกลห่างตรงหน้า

ขับฟ้ามืดฟ้าไกลให้สวยไสวราวฉากสวรรค์ลอย..

เสียงสายลมเสียดสีกับ*กอลังค่าย ที่คล้ายต้นจันทน์ผา*
มีลูกห้อยย้อยระย้าราวสัปรดสดสวย
ด้วยสีเหลืองๆเหลือบแดง
เป็นมนต์ไม้ไพรแฝงผสานผสม กับทุกสรรพสิ่ง
จนต้องหยุดนิ่งฟัง

สายลมแรงราวแกล้งให้ร่างช้ำ
ในรอยร่ำแห่งน้ำตาดวงน้ำตาดาว
ในทุกคราคราว คืนหลัง กลับบ้าน...

และ..
ในท่ามเงาวูบไหวแห่งสายลมรำเพยไพร
ได้พัดแรงให้ผ้าคลุมไหล่ ไหลลื่นหลุด
จนรู้สึกแสนหนาวเนื้อ ..หนาวในนวลใจ
พาให้..
ฝันใฝ่สมมุติมายา..ฝัน..ฝัน..ฝัน
ว่า..
มีมือหนึ่งนั้น...อันแสนอบอุ่นแข็งแรง...
พลัน..คว้า..
มาคลี่ห่มให้อย่างแสนทะนุถนอมห่วงใย..

ปันพลี..
ความรัก..น้ำใจ..จากอ้อมอกอุ่นไอ..เอื้อโอบ
ด้วย..
ดวงใจรักภักดี
ที่หาไม่มี...แล้วในโลกจริง... ช่างกระไรเลย...!!

......................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song11.html
เสน่หา

ความ รัก เอย
เจ้า ลอยลมมาหรือ ไร
มาดลจิต มาดลใจ เสน่-หา
รัก นี้จริงจากใจหรือเปล่า
หรือ เย้า เราให้เฝ้าร่ำหา
หรือแกล้งเพียง แต่แลตา
ยั่วอุรา ให้หลง ลำพอง
หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ
ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ
หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ
หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ
สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง
รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง
รักแรกช้ำ น้ำตานอง
ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย
หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ
ฮื้อ ฮือ ฮือ หื่อ ฮือ
หื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อหื่อ ฮือ ฮือ ฮือ
หื่อ ฮือ หือ ฮือ ฮือ ฮื้อ
สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง
รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง
รักแรกช้ำ น้ำตานอง
ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย...

1070

love

comment

1 มิถุนายน 2549 00:56 น.

จงรัก...

พุด


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4.html
(จงรัก)


ฝนกำลังปรอยสายพรายพลิ้ว
ลงมาพรำพรมใบไม้รายรอบวิมานไพรวิมานดิน

ไพล เดินตากฝนไปดอม ดวงดอกไม้
ที่กำลังสยายกลีบรอรับละออละอองหยาดน้ำค้าง

ทั้ง..
*เล็บมือนาง*ช่องาม ทั้งลีลาวดีสวยโศก*
แล้วนำมาเสียบแซมผม 
ให้หอมหอมอวลอวลในนวลอกในนวลใจ 
ในราตรีที่ฟ้าไร้สิ้นแสงดาวเดือนเป็นเพื่อนใจ

ไพล..เดินดายเดียว
แสนสุขสงบเงียบงาม
ยามได้อยู่ท่ามลำพังและ..ลำพัง


พาคิดถึง...
ใครคนหนึ่งในดวงใจ
ที่อยากติดปีกอิสรา
พาให้ผกโผผินบินไปสร้างโลกใหม่ด้วยกัน
ดั่ง....
บทรจนาบทหนึ่งนานมา
และ....
ด้วยใจดวงเหว่ว้าราวอยู่ปลายโลกร้างลำพังในคืนแรม

ไพล...
จึงหวังแค่ขอฝากพลังแห่ง*รักนิรันดร์*นี้
ให้ทุกดวงใจ ที่ยังหนีวิบากรักวิบากกรรมไม่พ้น
ที่ยังต้องเวียนว่ายอยู่ในทะเลโลกย์ทะเลโศกทะเลน้ำตา
ลอง..
รู้รักษากมลให้เป็น ให้รู้รักเย็น เห็นงาม
ในท่ามโลกแล้งไร้..
ได้เคียงคู่ชิดใกล้กันไปสร้างพลังใจไฟฝัน
เพื่อ..
หว่านหวังหวานพลีคุณธรรมคุณงามความดี
แด่ผองชนคนร่วมชะตา..
*ดั่งคู่ธรรมคู่ทอง*
คู่ปองพิสวาทมั่น สู่ขวัญ สู่สวรรค์วิมาน..
ไป...ตราบจนชั่วกาลนานเนานิรันดร์ค่ะ

.............
...........................


*โปรดอย่าถามว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีต*


ทิน..ดำผุดดำว่ายกลางทะเลสวยใสสีมรกต 
ราวแผ่นกระจกใสเรียบ 
เขาโผล่ขึ้นมา ยืดร่างที่มีพราวน้ำจับตามแผงอกและลำตัว..
ย้อนแสงสนธยา สะท้อนจับร่าง
จนผิวกลายเป็นสีทองแดงเลื่อมพรายพราว..  

ทิน...มาที่นี่*มัลดีฟส์ *
ที่มี..
เกาะลังกันสวรรค์กลางมหาสมุทรอินเดีย 
เป็นเกาะเล็กๆ ที่ใช้เวลาเดินได้รอบเกาะภายในหนึ่งชั่วโมง 
มีชายหาดและทะเลที่นับว่าสวยที่สุด ติดอันดับโลก.. 


เพราะพื้นที่มีน้อย 
เขาจึงคิดสร้างบ้านพักให้อยู่ในน้ำทะเล
และ...
มีวิธีการเดินท่อดี ท่อน้ำเสีย บ่อพักน้ำได้แยบยลมาก 
เพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
เป็นรีสอร์ทแห่งแรก 
ที่ดีไซน์ราวบ้านของโรบินสันครูโซ 
มีทั้งหมดเจ็ดหลังที่เป็นห้องพักแบบสวีท 


ไม่มีสะพานทอดจากฝั่งไปถึง 
และ..
ระหว่างบ้าน
ก็ไม่มีสะพานเชื่อมต่อกันเสียอีก 
เสนอสนองความเป็นส่วนตัวอย่างที่สุด
ให้แขกผู้มาพัก ได้ใช้ชีวิตสองต่อสองอย่างโดดเดี่ยว 
แต่...
ไม่ดายเดียวกลางทะเล 
และหากอยากจะไปไหนก็มีเรือบดลำน้อย
ให้ค่อยๆพายพาไปถึงฝั่ง....  

ทิน..ชอบห้องน้ำ
ที่มีอ่างน้ำริมหน้าต่าง มองเห็นทะเลสุดลูกหูลูกตา
และแสนจะเซ็กซี่ เร้าอารมณ์ 
เมื่อผนังเป็นกลาสบล้อก 
จะเห็นร่างงามเย้ายวน เป็นเงารางเลือน..ยามใครบางคนอาบน้ำ..  

ทิน...จึงตัดสินใจเลือกที่นี่ บรรยากาศหวานฉ่ำขนาดนี้ 
มากับ..ผู้หญิงคนดีที่เขาแสนรัก 
และ..
คิดว่าแสนโชคดีที่สุดในโลก..
ที่ได้ชิดใกล้ครอบครองเป็นเจ้าของทุกตารางนิ้วในตัวเธอ  
ได้..
มองภาพเธอ ตรงหน้า..ราวภาพฝัน..

ผู้หญิง
ที่กำลังสวมชุดบิกีนี่สีเงินวะวาววับ รับกับผิวเนียนละมุนสีงาช้าง 
ที่บัดนี้..
ถูกแสงอาทิตย์ยามอัสดงโลมร่างจนเป็นสีแทนดั่งทองทา 

เธอ..จมอยู่ในภวังค์ฝัน..กับผืนน้ำทะเลที่สวยสุดใจ 
ที่คงไม่มีที่ไหนอีกแล้วในโลก.. 
ที่มี
ทั้งสีฟ้าอ่อน ฟ้าสด ฟ้าเทอร์ควอยซ์ เขียวมรกต น้ำเงินเข้ม 
ที่ทั้งหมดไล่เฉดสีกันอย่างสนุกสนาน บานเบิกใจ..

และ
ในไม่ช้าจะถึงเวลายามสายันห์ตะวันรอน
ที่พระอาทิตย์จะลาลับฟ้า..
พาให้ทุกดวงใจ ต้องนิ่งงันราวต้องมนต์สะกด..
กับฉากจริงตรงหน้า...ที่ราวกับว่าฝันไป!  

ทิน..เหนี่ยวตัวขึ้นมาจนถึงบันได
ที่ทอดรับกับห้องพักกลางทะเลสวยใสนี้.. 
โอบตระกองไปเบื้องหลังไหล่สล้างละมุน..
จุมพิตเบาเบาริมแก้ม..เรียวปาก 
และ...
ทรุดตัวลงนั่งเคียงข้าง..
กุมมือกันไว้เงียบเงียบ.. 

มองดูความอ้างว้างของทะเลกว้างสีทอง
ที่ให้ความรู้สึกแสนสุขสงบเงียบงาม

สองดวงใจต่างดื่มด่ำ..กับทะเลฝันตรงหน้า .....
กับ..
เวทีฟ้าที่กำลังเล่นแสงแปรสีราวฉากละครแสนอลังการ..


พระอาทิตย์กำลังโรยตัวช้าช้า แตะแต้มผืนน้ำ อ้อยอิ่ง
และ..
ทิ้งแสงสวยสีทองฝากร่ำลา สะท้อนวะวับวาว 
ราวเกล็ดเพชรทาทาบ..จับผืนน้ำ..  

ทิน....หันมาสบตา ยิ้มหวานนิ่งนานกับหญิงสาวตรงหน้า 
ใช้สองมือประคองใบหน้า นุ่มละมุนเบามือ 
ให้เงยแหงนรับจูบดื่มด่ำ..เนิ่นนานอ้อยอิ่ง..โลมไล้นุ่มลึก.. 
จูบหวานเริ่มรานรุกล้ำลึก รุนแรง จริงใจ จากใจ... 
จนโลกสวยใส ทะเลกว้างตรงหน้า สงบงัน ด้วยอิจฉา 

และทายท้าให้โลกแห่งความจริงหยุดหมุนชั่วขณะ


ราวสวรรค์ลอยเลื่อน.. 
 หญิงสาวกระซิบบอก..... 
ขอโรสแมรี่สองที่ดีไหมคะ?จูบเราจะได้หวานกว่านี้.. 

ไม่อาว..คุณก็รู้นี่นา จูบผมหวานกว่าไวน์ซะอีกนะ นะ
และ...
คุณก็รู้นี่นา..ผมจะหลับทันที่ถ้าหากมีแอลกอฮอล์ ในตัวผม.. 
เอาไหมละ! คืนนี้..คุณจะได้ดายเดียว..

ทินยิ้มล้อ..หัวเราะทำตาเจ้าเล่ห์เสน่หาใส่!

*ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า 
เราจะมีวันสุขแสนดีอย่างนี้ด้วยกันนะคะ *

ทิน....สบตาอีกคราครั้งโน้มตัวไปจูบเคลียแก้ม 
ไล้ไปตามซอกหูซุกซน และหยุดนิ่งที่ริมฝีปากช่างเจรจา.. 
*มาเลิกพูดดีกว่า..มามะมานั่งบนตักผมนี่..

ผมมีอะไรจะกระซิบให้คุณฟัง..นะ* 
คนดีถ้าผมจะบอกว่า
คุณคือผู้หญิง
ที่ผมตามหามาตลอดชีวิตใฝ่หามาตลอดชีวิต
และเป็นสนิทเดียวกับจิตวิญญาณของผม
ผมยอมพลี เพื่อให้ได้คุณมาแนบข้างในวันนี้ นาทีนี้! 
ที่ผมรู้ว่ามีค่าสูงสุดเหนือสิ่งใด ในชีวิตนี้ ที่ผมรอคอยมาแสนนาน.
และ..
ผมรู้ว่าตราบวันตายของเสองเรา
ผมจะไม่เหงาใจและดายเดียวอีกต่อไป!


*ที่รักคะ....
ฉันก็มีอะไรจะบอกคุณมากกว่านั้นนะคะ

สิ่งที่ดีที่สุด มีค่าที่สุดในชีวิตคนเรา
ก็คือ..
มิตรภาพอันบริสุทธิ์และจริงใจต่อกัน 
ผ่านคืนและวันนานเนิ่น.. 

ในความรัก ความเข้าใจกันนั้น
ต้องอาศัยเดิมพันใจ ..
ที่หนักแน่นมั่นคง รู้อดทน กลืนกล้ำ รอคอย....
มิท้อแท้ยอมแพ้พ่าย.. 
แม้..
บางครั้งบางคน..
อาจจะไม่มีวันโชคดีได้พบจุดจบแบบวันนี้เหมือนอย่างเรา.. 
แต่เขาทั้งสอง
ก็จะภาคภูมิใจ ในหัวใจอันเด็ดเดี่ยวมั่นคงจงรัก..
ที่จักไม่มีวันตาย! 

คนเรา...
มิได้เกิดมาเพียงภพเดียวชาติเดียว..จริงไหมคะ?
แล้ว..
จะท้อใจไปไยเล่า จริงไหมกับรักนี้ที่ต้องรอคอย..
แม้จะนานแสนนานสักเพียงใด...
หากใจเรายังมิมอดหวัง!

เอาเถอะนะ..
สำหรับเรายังโชคดี ที่ฟ้าปรานีเห็นใจในที่สุด... 

คนดี...ฉันมีอะไรจะกระซิบนะคะอีกอย่างนึงค่ะ.. 
หญิงสาวเอนตัวลงบนตักกว้าง สองมือประสานโอบรอบคอ 
และ
โน้มลงมาเพื่อ ดอมดมพรมจูบริมหูริมแก้มสากๆกับคางหอมละมุน..
และ..
กระซิบคำหวานบอกเบาๆ
 .....................
.......................

(ให้ผู้อ่านทุกท่านเดาเอาเอง
และ
เติมตามใจตามจินตนาการหวานๆที่ชอบค่ะ)

ด้วยรักนะคะ )



http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4.html

โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใคร
เมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม 
ว่าอดีต ฉันเคย รักใคร
รู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอ
และรักตลอดไป รักมากเพียงไหน 
กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน
อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก 
เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ 
ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์
เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว
ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน 
หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม

อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก
เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ 
ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์
เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว
ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน 
หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม...