8 กุมภาพันธ์ 2549 11:44 น.

ตราบชีพนี้ยังมีรัก..


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song975.html
(ไม่อยากให้โลกนี้มีความรัก)



ใกล้วันแห่งความรักแล้วสินะ

ดอกไม้...
ช๊อกโกแลต ของขวัญ คำหวาน 
คงกำลังรอทายทักทุกดวงใจ
แต่..
สำหรับใครบางคน 
คงไม่มี...
ทั้ง ดอกไม้ แลสิ่งใด

คน..
ที่ไม่มี...แม้นหัวใจตัวเอง
ที่จักยึดมั่นฝันหา
 ไม่..
แม้ต้องการสิ่งใด..
ใครคน มาเติมเต็มอีกต่อไป..!


ขอเพียงแค่
ให้ยังมีลมหายใจ
ได้บรรเลงทำหน้าที่
ไปตามเพรงพรหม..เพรงกรรม
จนกว่า..
จะถึงวันตะวันลา..
ตราบจนกว่า...ชีวาชีวีจะสิ้น...
.............


คำความรัก...มากนักนิยามในนึก
มิถ้วนในรู้สึก หากให้ล้ำลึกแตกต่าง


สำหรับ...
ดวงยินดีพลีรักจากหนังสือในดวงใจเล่มล่า
*กระท่อมเปลือกไม้*ที่ดวงได้พบโดยบังเอิญ

หนังสือวรรณกรรม
ชนะเลิศรางวัลยอดเยี่ยม11รางวัลเกียรติยศแห่งปี
ของ
*LOUISE ERDRICH เขียน *
ฒามรา แปลและเรียบเรียง
เป็นหนังสือ...


ที่แสนงามจิตวิญญาณ
ที่น่าอ่านที่สุดเล่มหนึ่ง
...............



ความรัก ความผูกพัน เสียสละเอื้ออาทร
ที่มีต่อกันของสมาชิกในครอบครัว
และ
เพื่อนบ้านของชาวอินเดียนแดงเผ่าโอจิบวา
ที่ยังคงใช้ภาษาของตนเอง
และ..
มีถิ่นฐานอยู่ในอเมริกาเหนือ
บนเกาะเมดไลน์ ไอส์แลนด์

เรื่องราว ....
ความรักอันยิ่งใหญ่ได้ถูกถ่ายทอด
เพื่อคนทุกชนชาติทุกชนชั้นที่หัวใจ..ไม่ไร้รัก
..............................


ผู้แปลได้กล่าวคำจากใจเอาไว้ว่า

*กระท่อมเปลือกไม้*
ได้บอกเล่า..
เรื่องราวชีวิตความเป็นอยู่
ของชาวอินเดียนแดงเผ่าโอจิบวา
ที่..
ตั้งถิ่นฐานอยู่ในอเมริกาเหนือ
อย่างมีชีวิตชีวา

ผู้อ่าน
จะได้ซึมซับทั้งความรู้ทางประวัติศาสตร์ภาษาศาตร์
และ
ความบันเทิงครบทุกรส 
ไม่ว่าจะเป็นความสนุกสนาน
ความโศกเศร้า
จากการพลัดพรากของผู้เป็นที่รักและ
การรักษาเยียวยาของธรรมชาติบำบัด..


ความซาบซึ้งใจ
ในความรักความผูกพันของสมาชิกในครอบครัว
ของโอมาเกย่า
ที่...
แสดงออกเด่นชัด
ในตอนที่ฝีดาษระบาดขึ้นในเกาะที่เธออยู่
 
สมาชิกในครอบครัวเริ่มล้มป่วยลงทีละคนๆ
เริ่มจาก..พี่สาว ตามด้วยแม่
น้องชายคนรอง 
จากนั้น..
พ่อและน้องชายคนสุดท้ายที่ยังเล็กมาก


ทั้งหมดแยกตัวออกไปอยู่ต่างหาก
โดยมียายเป็นคนดูแล
ทิ้งโอมาเกย่า ที่ไม่ได้ล้มป่วยไว้ตามลำพัง



เด็กหญิงแปดขวบมีโอกาสที่จะรอดตาย
แต่..
เธอตัดสินใจเข้าไปอยู่รวมกับทุกคน

หัวใจเล็กๆของเธอ
มุ่งมั่นที่จะช่วยยายพยาบาลดูแล
และ
ยื้อยุดชีวิตทุกคนที่เธอรักเอาไว้ให้ได้
ถ้าทุกคนมีอันเป็นไปถึงตาย
เธอ...ก็ยินดีจะตายไปพร้อมกับพวกเขา
ถ้า..
ต้องตายก็ตายพร้อมกันหมดทุกคนนี่แหละ
เธอไม่ขออยู่ข้างนอกตามลำพัง

เธอไม่ขออยู่ห่างจากคนที่เธอรัก 
ไม่เด็ดขาด
แม้นั่นจะหมายถึงชีวิตของเธอก็ตาม


ผู้เขียนทำให้
สายใยผูกพันเข้มข้นประทับใจมากขึ้น
ด้วยการให้
*นก*
ที่ครอบครัวเลี้ยงไว้
ร้องเรียก*ฟินช์* น้องชายคนรองของโอมาเกย่าทุกครั้ง
ที่เขาทำท่าจะจากไป...

แม้แต่*แอนเด็ก*
ยังรู้เลยว่าฟินช์อาการหนัก 
จนเจียนจะตายแหล่มิตายแหล่
ทุกครั้ง..ที่ฟินช์จากไปไกลเกิน
นกจะร้องแหบห้าวว่า..เกโกฟินช์  ! 
ซึ่งแปลว่าหยุดนะฟินช์! มีความหมายว่า
อย่าไปนะหรืออยู่ที่นี่แหละ..

หรือ....
แม้แต่ในตอนที่ฟินช์โดนน้ำเชื่อมร้อนลวกเท้า
โอมาเกย่าก็กุลีกุจอช่วยรักษาอย่างดี 
แม้ปากจะบอกอยู่เสมอว่า
ไม่ชอบขี้หน้าน้องชายคนนี้ก็ตามที*
.......................




*อำนาจของความรัก 
พลานุภาพแห่งความผูกพัน
กระแสแห่งความห่วงใย 
พลังอันยิ่งใหญ่ของความทุ่มเท
อัน..
เปรียบเสมือนการยื้อยุด ฉุดดึง วิงวอนและร้องขอ
เพื่อยืดต่อและทุกสิ่งอันเป็นที่รัก
คือพลังประหลาดและอำนาจพิเศษ
ที่..
ระหว่างจิตกับจิต
ชีวิตกับชีวิต หัวใจกับหัวใจเท่านั้น
ที่จะถ่ายทอด สื่อสารเชื่อมโยงถึงกันได้
ผู้..
ที่มีความรักอย่างถึงที่สุดเท่านั้น
ผู้ที่เคยผ่านความเป็นความตายมาด้วยกันเท่านั้น
จึงจะซึมซับรับลึกและลึกซึ้งกับความจริงข้อนี้ได้

หัวใจทุกดวงของมนุษยชาติ
ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆ
หาก..
แต่ในความเป็นมนุษย์
หัวใจทุกดวงของเราล้วนมีพลังและอำนาจพิเศษ
ทั้ง..
ต่อมนุษย์ด้วยกันและต่อทุกสิ่งบนผืนแผ่นดิน
ความรักของมนุษย์สรรค์สร้างและรังสรรค์ทุกสิ่ง
ให้บังเกิดขึ้นได้
ขณะเดียวกัน
ก็สามารถทำลายทุกสิ่งได้ในชั่วพริบลมหายใจ
หาก..
ความรักนั้น
เปลี่ยนบทบาทและสถานะของตนเองเป็นผู้ทำลาย


ด้วย..
แรงแห่งรัก ด้วยกระแสแห่งความผูกพัน
เพียงเสียงเดียว
เพียงหนึ่งประโยคจากจิตวิญญาณของการร้องขอ
เพื่อยืดต่อชะตากรรม 
เพื่อนำทางไปสู่การดำรงอยู่ต่อไป
ช่างยิ่งใหญ่
และ
มีความหมายอย่างมิอาจประมาณค่าได้


หัวใจดวงน้อยของ*โอมาเกย่า*
 เด็กหญิงที่มีอายุเพียง8ขวบ
เป็นหัวใจดวงยิ่งใหญ่
ที่พระผู้เป็นเจ้าประทานมาให้กับดวงชีวิตของเธอ

หัวใจ ความรัก 
และชีวิตเป็นสิ่งเดียวกัน ยิ่งใหญ่ 
และ
เอื้ออำนวยต่อเลือดเนื้อและลมหายใจเสมอเหมือนกัน.....
...................


และ..
จากใจดวง
ถึง..
ทุกคนดี..ทุกดวงใจในร่มรัก
ที่ดวงยินดีพลีนำเสนอ
หนังสือ*ของขวัญ*จากจิตวิญญาณ*
ที่..
เพียงดวงหวังให้หามาอ่าน
มาทายทัก
มามอบให้กับตนเองในวันแห่งความรัก 
ในอ้อมใจในอ้อมตักแม้นสิ้นไร้ใคร
ให้...ดวงใจ
ได้พบความละไมละมุน
ความหอมกรุ่นจากจิตใสใจเราเอง



จุดเทียนในยามตะวันโพล้เพล้ 
ถึงมาตรแม้นไม่มีรักมากล่อมเห่ดวงใจ
ให้หนาวคลาย...
ก็..
จงได้ใช้สายธารธาราเกษมแห่งรัก 
พลังจิตจากเนื้อเรื่องแสนงามนี้
ได้จักสะท้อนสะเทือนจิตวิญญาณ..บ้านภายใน
ให้พบความสงบสวยใสแสนงามตามลำพัง..
อย่างมิสิ้นไฟฝันพลังรัก...
ตราบ...จนกว่า..
ชีพนี้...จะมอดดับ..ลาลับดวง...ไปตามกาล..
........................




http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song975.html

ไม่อยากให้โลกนี้มีความรัก อรวรรณ เย็นพูนสุข 

อัน แสงสูรย์ ส่องสว่าง แต่กลางวัน
อัน แสงจันทร์ ส่องประจำ ยามราตรี
อัน ความรัก ร้อนเร่า เผา ฤดี
ส่อง ชีวี ทุกโมงยาม ประจำใจ
มีรักแล้ว ไม่คลาดแคล้ว ต้องตรมฤทัย
เหมือน แบกโลก ทั้งโลกไว้ ให้โศกหนัก
ไม่อยากให้ โลกนี้ มีความรัก
แต่ฉัน สมัคร แบกรักไว้ ไม่หนักเลย

มีรักแล้ว ไม่คลาดแคล้ว ต้องตรมฤทัย
เหมือน แบกโลก ทั้งโลกไว้ ให้โศกหนัก
ไม่อยากให้ โลกนี้ มีความรัก
แต่ฉัน สมัคร แบกรักไว้ ไม่หนักเลย

1647

love

comment

1 กุมภาพันธ์ 2549 09:32 น.

รังรวงในดวงใจ..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song193.html
รังรักในจินตนาการ

เธอมากับแดดเหลืองของเมืองหลวง
ดวงจิตนิรมิตความเศร้าหมอง
เธอเดินมาทุกข์ทนบนครรลอง
ชมทำนองเมืองร้อนร้ายวุ่ยวายนัก

ณ ใจกลางเมืองนั้นมีดอกไม้
ดอกข้าวใหม่หอมมิวายกลิ่นจำหลัก
แปลกสังเวชผู้คนทุกข์ทนนัก
ดอกข้าวใหม่มิเคยพักดวงวิญญาณ

เธอเข้าเมืองเดินเที่ยวประเดี่ยวใจ
ดอกข้าวใหม่อยู่ที่นี้น่าสงสาร
ดับกลิ่นดินกลิ่นฝันของวันวาน
เหี่ยวเฉาอยู่ ณ สุสานของเมืองรอน

เบื่อ เบื่อ เบื่อ แสนเบื่อหน่าย
รอจุดหมายคืนถิ่นรวงข้าวสลอน
ดอกข้าวใหม่น้ำนองหน้ามาวิงวอน
ตายลวกร้อนดับความฝันวันนี้แล้ว!!!

เมื่อไหร่หนอภาระกิจจักจบสิ้น
กลับไปยินลมพัดพลิ้วรวงทิวแถว
เดี่ยวดายในบึงบัวเรือพายแจว
คลาดแคล้วอายตะวัตถุนิยม!!
.........................................

ลมร้อน..กำลังอ้อนดงตาลและนาข้าวเขียวขจี
ในเส้นทางสายชนบท
ที่ดวงกำลังพารถลัดเลาะเลียบ
ไปสู่ฝั่งฝัน*เจ้าพระยา
มี..
ควายหลายสิบตัวที่มี..คนปล่อยปะปนมากับวัว
ให้มาละเล็มหญ้าอย่างแสนสราญใจ

นั่น..
*กระท่อมเรือนไทย*สำเร็จรูป
ที่มีคนปลูกไว้ขาย
หากบัดนี้...
ถูกจำหน่ายมาให้ผู้รักสุนทรีย์
ที่..
ยอมยินดีพลีแลกมาด้วยน้ำเงินงาม
มาวางไว้รึมบึงบัวที่กำลังแล้งน้ำ
กำลังเหี่ยวเฉาคาบึงแห้งผาก
หลังจากขาดหยาดน้ำฟ้ามาหลายเพลาแล้ว..

ดวง..
สั่งให้คนเตรียมปลาไว้
เพื่อมาปล่อยในเขตอภัยทานวัด
ที่..
ชื่อแสนน่าเกรงขาม
ให้คนขามเกรง ไม่มารังแกสัตว์
มาดักจับไปบำเรอลิ้น..อย่างมิสิ้นสุด..อย่างไร้เมตตา

วันก่อน...
ดวงได้มีโอกาสดูทีวี
*รายการสารคดีต่างประเทศ*
ที่มี..
คนจับ*ปลาฉลามวาฬ*
จากท้องทะเลกว้างเพื่อนำมาเลี้ยงไว้ในพิพิธภัณฑ์
ให้..คนดูแล้วแย้มยิ้มกัน
ในขณะ ที่
*ปลาฉลามวาฬ*คงแสนโศกาจาบัลย์
ที่จำพรากจากถิ่นกว้าง น้ำลึก
มาสถิตในดงตึกให้คนพากันชี้ชวนชม
และ..
นี่คือ
ละครฉากตรมฉากหนึ่งในดวงใจผู้รักธรรมชาติไพร
รักสัตว์นานา เพียง..ปรารถนาให้สัตว์นั้น
ได้มีชีวิตดำรงธำรงนาน
ในท่ามโลกอย่างมีความสุข
อย่างมิให้..
ทุกมนุษย์เบียดเบียนอย่างเพื่อนพึ่งพิงพึ่งพา..

ดวง..
ลงจากรถดายเดียวไปเดินในท่ามดงตาล
ให้สายลมพัดกระโปรงบานอย่างแสนอิสระเสรี
และ..
ด้วยดวงชีวี..
ที่อยากสัมผัสกลิ่นไอชนบท
ไกลแสงสี
มีเพียง..
ดอกหญ้าริมทางบานสล้างไสว...เป็นเพื่อนใจ
มี..
เพียงควายน้อยใหญ่น่ารักนัก
ที่กำลังกินหญ้าอย่าง
แสนมีความสุข ไร้ทุกข์ร้อนใด

ดวงใจ..ดวง...จึงนิ่งงันสงบงาม
ในท่ามทุกภาพฝัน
ที่ถูกบันทึกไว้ด้วยเลนซ์แห่งสำนึกรัก
จากความ..
ตระหนักชัด..*ถึงความจริงแท้แน่นอน*
ว่า...
หัวใจดวงอรชรของดวงนั้น
มักสุขดำดิ่ง
กับสิ่งที่แสนยิ่งใหญ่เสมอมาหากสิ่งนั้นคือความดิบเดิม
ที่มา..
เติมจิตวิญญาณดวงดายเดียวภายในให้เต็มได้..

นานนาที..
ที่ดวงแสนรู้สึกดี
ดีกว่า..
การไปดูชีวีผู้คนในท่ามมนต์ม่านเมืองเรืองรุ่ง
ในกรุงกรง ...
ที่จิตดวงยากจะหลงเวียนวน...ทุรนอยาก..
ไปตามกระแสกิเลสโลก
ที่..
ฝากโศกสร้างหนี้ให้แก่ผู้คนมากมาย
หาก..
มิเพียรรู้ใช้จ่าย อย่างระมัดระวัง
อยากได้เกินพอดี..
มิรู้รักความพอเพียงเพียงพอ
ขอแค่สมถะ..
และ..
มิรู้หักห้ามใจ...
ไปรูดบัตรเครดิต
ที่คิดดอกแพงแสนให้หน้าแห้งหน้าเหี่ยวไปตามๆกัน
ทั้งเมืองสวรรค์...
ที่พลัน..
จะกลายพาจิตราวตกนรก
ก็มิปาน..เมื่อกาลผ่านไป..ไม่ศิวิไลซ์ตามชื่อเมือง..
.............

ดวง...
ปล่อยปลาตัวใหญ่มากหลายสิบตัว
พร้อมกับ
*พระสงฆ์*ให้ศีลให้พรสอนใจ
ให้สร้างบุญบารมี ผ่านปรานีกรุณา
และ...
นาทีที่มากมีค่าก่อเกิดความเอิบอิ่มบุญคือ
นาทีที่..
ดวงเห็นฝูงปลาพากันแหวกว่ายในสายธารธารา
อย่างแสนเริงร่า แสนมีความสุข...

และ...
กลับมา
กับค่ำคืนนี้
ดวงเปิดตู้
ที่
*ดวงเก็บหนังสือทางจิตวิญาณ*
น้อมนำจิตใสใจดวงดีดวงงามของดวง
พร้อมพลี...
สวดมนต์และนั่งสมาธิอย่างยาวนาน..

ในท่ามแสงเทียนทองทอ
ในท่ามม่านละออจรัสแห่งพันธุ์ไม้ไทยนานา
ที่..
ราวพากันพร่างผลิพวงดวงดอกหอมหอมนอบน้อมกิ่ง
นิ่งงันถวาย*ปฎิบัติบูชา*
แด่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปด้วยกัน
ให้...
ดวงตาสวรรค์..สิ้นอินทรพรหมยมพญาฟ้าดิน..ได้รับรู้...
ว่า..
ชีพลูกจักอยู่เพื่อสิ่งใด..
ไปตราบจนชั่วกว่าลมหายใจลูกจักขาดรอน...
.....................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song193.html
รังรักในจินตนาการ ทูล ทองใจ

พี่ฝันจะสร้าง รังรัก สักหนึ่งหลัง
ณ ริมฝั่ง เจ้าพระยา อยู่อาศัย
แม้ฝันของพี่ ไม่เกิดมี อันเป็นไป
สองชีวี เราคงได้ ร่วมเสน่หา
รังรักในจินตนาการ
วิ มาน รักอันบรรเจิดจ้า
ริม หน้าต่างปลูกซุ้มลัดดา
ห้องนอนสีฟ้า ติดม่านชมพู
ความ รัก เป็นมนต์ดลใจ
ฝัน ไป พลังใจ ต่อสู้
คอย พี่หน่อยเถิดนะโฉมตรู
มินาน จะรู้ รังรักอยู่แห่งใด
รังรักริมฝั่งน้ำเจ้าพระยา
สุขตราฝังตรึงซึ้งอยู่ในใจ
แม้ความฝันพี่เป็นจริงได้
พี่จะให้ชื่อว่า รังรักอนุสรณ์
ความ ฝันเป็นจริงวันใด
หัวใจพี่จะบินว่อน คอย พี่ก่อนไม่ช้าบังอร
แม้ใจไม่ร้อน แน่นอนเราได้สุขสันต์