จันทร์ครึ่งดวงใจครึ่งเดียว

พุด

URL http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=290
***********


ปิดไฟมืด
ปล่อยน้ำตาพร่างริน..เงียบเงียบ
นอนดู จันทร์ครึ่งดวง  ใจครึ่งเดียว  ดายเดียว
เหมือนวันก่อน เหมือนคืนเก่า นานเนา มาไม่รู้นับไม่อยากนับ


ใครบางคน ใคร่ถาม 
งามใจไยเหลือครึ่งเดียว
พอกับเสี้ยวจันทร์พอกันกับเสี้ยวใจ

ก็..ไม่รู้เหมือนกัน
เกิดมากับใจดวงนิ่งงัน ฝัน ฝัน ฝัน
จำได้ใจมีแค่นี้มาตั้งแต่เกิด

ใจดวงนี้ไม่เคยเต็ม แต่กลับเห็นงามอิ่มเต็มได้
ในทุกรายละเอียดของสรรพสิ่งจากธรรมชาติรายรอบชีวิต
มีทั้งเศร้า..สุข ทุกข์ปลง
กับชีวิตผู้คน 
ผู้มีร่างจนและ..เนื้อใจยังแห้งผาก..พอกันกับทะเลทราย
ที่ยังเทียบมิได้เพราะมีโอเอซิส ให้ดื่มกิน
หากคนบางคน สักกะนิ๊ดนึงไม่มี หาดูไม่มีเลยในการกระทำ
มีเพียงคำลมลมลม ลิ้นขมขมขมเคลือบน้ำตาล
ราวยาพิษ ฆ่าฆ่าฆ่า ใจ แค่นั้นก็แค่นี้
ที่พลีมอบให้กัน

ก็แปลกดีจัง แปลกดี..ใจ
ทำไมการทำดีต้องมีเงื่อนไข 
เลือกให้ไป...แม้นกับใครที่ไม่เคยให้มา..
แต่กลับ
ไร้ค่าแล้งไร้กับคนมากมายมากมีน้ำใจให้
ก็แปลกดีก็แปลกใจ..ก็นี่ไงก็คนคนคน


วันนี้.พาใจเศร้าหลาย
อ่านสาวเภสัช กินยาตาย
อยากร้องไห้แทนดวงใจแม่พ่อพี่น้อง
เพราะประโยคในข่าว
เธอ เฝ้าโทรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หาคนรักสักประมาณร้อยครั้ง..กระมังได้
แล้วไยเล่า..เขาเฝ้านิ่งเฉย..ไฉนเลยฉะนี้หนอ
จนสายเกินการณ์เกินแก้
เพราะประมาทไม่รู้ทันรู้เท่าไม่เข้าใจ  ไม่ทันการณ์กรรม..



คนดี..เพราะหัวใจคนเรานี้..มักเห็นแก่ตัว..เห็นแก่ได้
หากสิ้นไร้ใจ แม้นเยื่อใยแห่งมิตรภาพยังเลือนลืม
เชือดเฉือนโหดร้าย ให้ถึงตายได้โดยไม่เหลียวมอง
ว่าเคยครองปองใจกันมา..




แน่นอน..เรามิอาจพิพากษาใจใครได้
เพียงใช้คอมมอนท์เซนส์ จากความเป็นคนนอก
เพียงแค่อยากกระซิบบอกเป็นอุทาหรณ์สอนสั่งใจ
บทเรียนใจแด่ทุกดวงใจวัยรุ่นวัยรักวัยระเริง
ให้เข้าใจคำว่ากองเพลิงแห่งรักแบบมืดบอดขาดสติ
และยอมพลีแม้ชีวีที่แม่พ่อเพียรก่อสร้างเกิด
จากหยาดเลือดและหยดน้ำใจอันประเสริฐ
อันใสพร่างอันงามรัก รินรดมายาวนานนัก 
ดั่งลำธารรักบริสุทธิ์มิรู้สิ้น
แล้วไยเจ้ามิเคยถวิลหันมอง รักอันผุดผ่องไม่มีเงื่อนไขนี้
ยอมพลีชีวีเพียงเพื่อคนที่เจ้าพบไม่กี่วัน 
แถมเขาปันใจแปรไปไม่แน่ไม่นอน


และ..
อยากกระซิบบอก..สุภาพบุรุษผู้ชอบหักอกสาวสาวสาว

ยามจะตัดรอนรัก..หากมีเนื้อใจละไมละมุน
โปรดพิจารณาไกล คิดถึงใจเขาใจคนใจใครใจแม่พ่อครอบครัว
ได้โปรดให้รักเข้าใจ ค่อยเป็นค่อยไปอย่าหาญหัก 
ให้เกิดรักร้าวเศร้าผิดเป็นรอยกรรม  ย้ำรอยใจในใจตนไปตราบชั่วกาลเลย
เพราะ..เขามีแม่พ่อ มีเลือดเนื้อ มีหัวใจ มีความรักความจริงใจยิ่งใหญ่มอบให้เรา
จงการุญย์กรุณาเมตตา หาทางสวยงามสละสลวย
อย่าให้ม้วยด้วยความหยาบ กระด้างแห่งจิตที่คิดแค่ว่าน่ารำคาญ..ใจ
****


รจนาใจไม่ออกเลยค่ะ
เพราะสองวันมานี้ รับบทเป็นศิราณีจำเป็นมาสองราย
คล้ายๆกันเลย
คนสองคนสองเพศแต่รักแบบพลีให้

ให้วัตถุให้ร่างใจหมดสิ้นเลย..
แต่คนรับ..กลับ
ได้จนเคยจนเฉยจนชาชิน

แม้นเพียง
เขา..เธอ..ถวิล
ขอเพียงแค่อ้อมกอด จากยอดรัก
แลกกับกำลังใจ

ยอมช้ำชอกเสียใจน้อยใจ
ยอมลำบาก..แลกเปลี่ยน
ดูวนเวียน หากคิดให้ดี นี่คือชีวีคนในวันนี้.ที่แสนเหงา
ทั้งเราเขา..และหลายๆดวงใจ

โลกมือถือสื่อรักระบายใจ
จึงระบาดระบัดให้คุณทักษิณรวยเอ๊ารวยเอาไงละ
ก็...
แค่มาระบายใจ แต่คนรจนากลับไม่ค่อยสบาย
เวียนศรีษะอยากอาเจียนทั้งวัน
คงเป็นความอัดอั้น เหนื่อยใจเพลียใจ
กับหัวใจคนหัวใจใคร
ในโลกแล้งใจ..แล้งในจิตวิญญาณรักละมุน
ที่หมุนวนวันละไม่รู้กี่หนกี่ครั้งต่อวัน...



หวังเพียงบันทึกร้าวนี้คงพอให้ทุกดวงใจได้ตระหนักชัด
ทำสิ่งแสนดีมีน้ำใจแก่กัน ก่อนวันจะสายเกิน!

**********



http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=290
รักเอย   
ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key C  

รัก เอย จริงหรือที่ว่าหวาน
หรือทรมานใจคน
ความ รักร้อยเล่ห์ กล
รักเอยลวงล่อใจคน
หลอกจนตายใจ
รัก นี่ มีสุขทุกข์เคล้าไป
ใครหยั่งถึงเจ้าได้ คงไม่ช้ำ ฤดี
รัก เอย รักที่ปรารถนา
รักมาประดับชีวี
หวั่น ในฤทัยเหลือที่
เกรงรักลวงฤดี รักแล้ว ขยี้ใจ
หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ
หื่อหื่อฮือฮือ ฮือฮื้อหื่อฮือฮื้อ
ขืน ห้าม ความรักคงไม่ได้
กลัว หมอง ไหม้ ใจ สิ้นสุขเอย
หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ
หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ

หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ
หื่อหื่อฮือฮือ ฮือฮื้อหื่อฮือฮื้อ
ขืน ห้าม ความรักคงไม่ได้
กลัว หมอง ไหม้ ใจ สิ้นสุขเอย
หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ
หื่อหื่อฮือฮือ ฮื้อฮือฮือหื่อ ฮือ...