24 กรกฎาคม 2546 16:19 น.
พุด
ในห้องนอน นอนนิ่งนิ่ง ใจหนาวหนาว
ใจร้าวร้าว เศร้าเศร้าสร้อย สะเทือนไหว
ไร้เนื้อน้อง แนบอกอุ่น นอนหนาวใจ
ไร้คู่ใจ ใครคู่กาย ก่ายกอดงาม..
พี่เดียวดาย ดายเดียว ใจเปลี่ยวเหงา
ที่โง่เขลา ปองดอกฟ้า พาถูกหยาม
พี่จนเงิน จำเจียมใจ ไม่ติดตาม
ยอมหักห้าม ปรามหัวใจ ไม่รักดี..
อกพี่หัก ดังเป๊าะ ถูกเยาะเย้ย
หลงทรามเชย ทรามสวาท ขาดศักดิ์ศรี
คนอย่างพี่ คือผู้ชายไม่รักดี
ที่ยอมหนี ยอมไกลห่าง ทางรักเธอ..
ได้รู้จัก รักแล้ว ก็แค่นั้น
ราวสวรรค์ ลอยเลื่อน ได้พ้อเพ้อ
แม้นชาตินี้ มีชีวี เพียงรอเก้อ
พี่เผยอ ขอชาติหน้า ถ้ามันมี..
ไม่เลิกรักเลิกรอขออีกสามสี่ชาติ
พิสวาท ตามติด ไม่คิดหนี
จะสมหวังสิ่งใดไม่เท่าใจของพี่นี้
ขอแค่มีเธอเคียงข้างไม่ห่างไกลตราบสิ้นลม!
24 กรกฎาคม 2546 16:08 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=973
สนามหญ้ากว้างเขียวขจี สุดสายตา..
ด้านข้างคือบึงกว้างที่ยามนี้ปลากำลังกระโดดผึง
โชว์ความงามระยิบของเกล็ดสีเงินวะวาววับ..
สะท้อนจับแสงสนธยาสีทอง..ที่กำลังตกต้อง
สู่ผืนน้ำ ราวทองทาโลมไล้ สวยสุดใจ..
.ในยามเย็นที่เงียบงาม..ร้างไร้ผู้คน...
ในแนวตา..มีชมพูพันธุ์ทิพย์ ชมพูสวย
กิ่งหวานพราวไปด้วยดอกดวงเป็นพวง..ระย้าระยิบตา
ตะแบก..แบกรัก..หนักไปทั้งก้าน ใบ
มีแต่ดอกดก..อมม่วงสวยเศร้า
ร้าวใจเคียงข้างคู่ไปกับชมพูหวาน
ที่บานเบิกใจของชมพูพันธุ์ทิพย์...
ราวเศร้าสุขคลุกเคล้ากันในใจ..ใครคนนี้!
ทองหลาง..สลัดใบไม่ไยดี กราวเกลื่อนพื้นพรม..
ราวตรมตรอม..เหลือเพียงดวงดอกแดงโดดเด่น
พราวต้น พราวตาน่า ตื่นใจ...
ดวงจังงัง..ฝันคว้างขวัญ..
กับภาพงามตรงหน้า..ราวฝันไป..
สะกดให้ใจดวงร้าว..ตาดวงช้ำ..นิ่งงัน
กับแรงร้อนของงามโดดแดง..ชูช่อ..ท้าทาย.....
ให้หายตรมตรอม..ใจ!
พลัน...หวนคิดถึง..คะนึงหา..
ทองหลาง..ต้นงามในยามวัยเยาว์ริมทะเลกว้าง..คู่ใจ
ที่บานซุกอยู่ในใจมานานเนิ่น.
.ดวงดอกแดงไสวตัดขอบฟ้าเงินงามเข้ม....
ภาพเด็กหญิงตัวน้อยๆ ใช้เปลือกหอยแว่น..
ค่อยๆจัดเรียงวางดวงดอกงามนั้น
เป็นช่อชั้นสวยตระการตา
เพราะสมมุติว่าเจ้าตัวกำลังเป็นแม่ค้าขายดอกไม้!..
ใครหนอ!จะเข้าใจ....ใจดวงร้าวยามนี้
กับนาทีตรงหน้ากับกรอบตากรอบใจที่หวานไหว
ที่กำลังซึมแทรกเข้าไปปลอบประโลมใจ
ลดเศร้ารานร้าวจากราวเรื่องมากมีทีคนในโลกนี้
หยิบยื่นมาให้อย่างไร้เข้าใจ...โอ้ละหนอใจคน คำคน!
เอนตัวลงนอนช้าๆ..มองฟ้ากว้าง สีหวาน ส้มอมชมพู
มีเทาแตะแต้มกระจายคล้ายสลัดสี
ให้กลมกลืน บนผืนผ้าใบสีฟ้าอ่อนอ่อนใส บางเบา
ไม่บรรจงแต่งามจนน่าตะลึงหลง...
จนอยากสำลักในงามนั้น
เคียงคู่ขวัญกับคนดีในดวงใจ ในยามนี้..
ที่นอนดายเดียวเดียวดาย..ลำพัง!
ป้ายหยาดน้ำตาอุ่นๆ ปลายตาที่ซึมมา
เกลี่ยให้หายวับไปกับแก้มและแสงอาทิตย์
ที่โลมไล้ร่างละมุนราวรูปปั้น..ยามนี้......
ให้..คิดถึงดวงใจ......
ที่คงฟันฝ่าอยู่กับโลกคนเมืองร้อนระอุ...มิได้ผ่อนพัก..
เสียงหัวเราะ..อ่อนโยนเคลียเคล้าใจให้หวานไหวในรู้สึก..
อย่างผู้มิยอมแพ้พ่าย!
กับเหนื่อยหน่ายของวันคืนและโลกที่หมุนไป..ไม่สิ้นสุด..
คนดี..ผู้มากน้ำใจใสเย็นปลอบประโลมใจ
ให้ใครๆในโลกฝัน ในยามค่ำคืน..รินรดหมดจดใจ
เติมเต็มในโลกใบเล็กๆที่หลายดวงใจ
แวะมาทายทักพักใจมาแอบอ้อน
เอาอ่อนหวานสุขซึ้งซุกซ่อนเศร้า
หรือเรื่องร้าวรานพอให้ผ่านไปวันวัน.....
นอนนิ่ง..เสียใจสะท้อนสะเทือนใจ..
เพียงชั่วยาม
กับใจดวงงามนี้ที่มิอยากเพิ่มหม่นหมอง..
ราวเห็นแก่ตัว...ใจหนอใจไฉนเลย!
เสียงอ่อนอ่อน..นะ นะ นะ วอนเว้า
พร้อมจะเคียงข้างเข้าใจในทุกสิ่ง..
ด้วยใจดวงดีพิเศษที่..ตรงกัน..
ลมรำเพยระบัดผ่านมา พาให้คลายเศร้า เย็นชื่นฉ่ำ......
หลับตาทิ้งระกำชั่วครู่ได้ไหม..นะใจเอ๋ย...ใจ..
บอกกับใจ..กับฟ้ากว้าง..กับสายลม .....
กับฟ้าดิน....ในยามนี้..
สุขนี้ชั่วคืนจะคืนกลับกับตะวันเมื่อถึงวันลา!
นะยอดดวงใจ!อย่าห่วงเลย.........
23 กรกฎาคม 2546 12:22 น.
พุด
หัวใจดอกไม้!.
หัวใจฉัน หอมหวาน ปานดอกไม้
บานท้าทาย สายลมแรง แสงแดดกล้า
มอบน้ำใจ ใสเย็น เป็นความหวัง ปลอบชีวา
หอมมนตรา ด้วยดวงใจ ใฝ่ความดี...
หัวใจดอกไม้ ไม่มีวัน จะเหี่ยวแห้ง
มิสิ้นแรง ฝันฝากใจ ไปทุกที่
หัวใจดอกไม้ เติมไฟฝัน หวังยังมี
บานกลางใจ ยอดชีวี พลีพร้อมใจ...
หัวใจดอกไม้ หอมให้โลก ลดโศกเศร้า
ลดรานร้าว ใจทุกดวง สว่างไสว
หอมเที่ยงตรง คงทน หอมกลางใจ
หอมไปไกล ไม่ไหวหวั่น ฝันเพื่อเธอ..
มาเด็ดดอม หอมหอม ย้อมใจหวัง
อย่าหยุดยั้ง พลังใจ สนองเสนอ
หวานกลางใจ ไปทุกวัน ใช่เพียงเพ้อ
ปล่อยฝันเก้อ เปล่าร้าง ห่างให้ตรม..
23 กรกฎาคม 2546 11:57 น.
พุด
พระเอกในใจในโลกฝัน!
สร้างพระเอกรจนางานเขียนในโลกฝัน
ทุกคืนวันมีเธอคอยเคียงข้าง
ลบดายเดียวลบเหงาใจลบอ้างว้าง
เพื่อสรรสร้างพลังฝันฝากฝังใจ...
สร้างพระเอกในฝันให้หลงผิด
ใครจะคิดเช่นไรไม่หวั่นไหว
เส้นทางฝันพลันสวยงามบรรเจิดใจ
ไม่เป็นไร..ใครหยามหยัน..ฉันชาชิน..
โลกมนุษย์นับวันยิ่งแห้งแล้ง
ไร้เรี่ยวแรงบางครั้งถอดใจสิ้น
มีเพียงฝันใฝ่คว้าน้ำตาริน
ไร้ใครสิ้นสงสารจารน้ำใจ..
ไม่วิงวอนออดอ้อนให้ใครรัก
ให้ประจักษ์ใจใสงามมากหวามไหว
ถึงเหยียบยับทับถมทุกวันไป
ไม่เป็นไร..บอกอีกครั้ง หวังยังมี..
ในชีวิตผ่านพบมากดีร้าย
ให้และให้..อภัยไม่คิดหนี
ให้น้ำใจใสเย็นรักมากมี
ให้ความดี..ให้รักประจักษ์ใจ..
โอ้ชีวี..นี้แสนสั้น..ฟ้ากำหนด
สร้างงามงดในโลกฝันให้ขานไข
ไม่ท้อแท้แพ้พ่ายทำร้ายใคร
ไม่หวั่นไหวคำคนนี้ที่ไม่..เคยยุติธรรม..
สวดอ้อนวอนฟ้าดินจงรับรู้
ลูกทนอยู่แม้ใครจะเหยียบย่ำ
โลกความจริงคือความดีที่ลูกทำ
สร้างโลกฝันเพื่อรินรดหยดน้ำใจ...
ขอจบกลอนบทนี้ฝากใจให้จำจด
ฟ้ากำหนดให้เกิดมาใจอ่อนไหว
สร้างพระเอกคนดีตำนานใจ
ลบรอยแผลเป็นในใจ..เพียงแค่นิยายฝันที่ไม่มีวันจะเป็นจริง!
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2503
เธอ...ผู้ไม่แพ้
ธงไชย แมดอินไตย์ : : Key E
ในชีวิต ของคนทุกคน
ต้องเคยผ่านร้อน และหนาว
และพบเรื่องราว บางอย่างที่ฝังใจ
ทุกครั้งที่เธอ ปวดร้าว
หมดสิ้นกำลัง จะก้าวเดินไป
วันเวลาที่แสนมืดหม่น
ก็คงจะเดิน ผ่านไป ช้าช้า
จนเธอเองลืมนึกไปว่า ได้เดินมาไกลเท่าไร
จนเธอเอง มองข้ามบางอย่าง
นั่นคือพลัง แกร่งกล้าในใจ
ที่ยังฝัง อยู่ในจิตใจลึกลึก มานาน
และในวันนี้ เธอนั้นจงหยัดยืน
และลุกขึ้นอีกครั้ง
ด้วยพลัง ในหัวใจ
อย่าไปยอมแพ้ ให้กับปัญหาใดใด
จงพร้อม จะอดทน ก้าวไปสู่หนทางที่ฝันใฝ่
ด้วยตัวเอง
บนถนน ที่คนก้าวเดิน
จะเป็นดั่งภาพสะท้อน
ให้เห็นละคร ที่ต่างชีวิตไป
ทุกครั้งที่เธอ หมดหวัง
หมดสิ้นกำลัง ท้อแท้ในใจ
เธอจงมองดูภาพผู้คน
ที่อยู่เดียวดาย ด้วยความอ้างว้าง
เพียงเธอมอง ไปนอกหน้าต่าง
จะเจอความจริง มากมาย
คงจะทำให้พบ คำตอบ
ว่าบนทางเดิน ที่แสนยาวไกล
ทุกชีวิต ต้องเดินออกไป เพื่อสู้ความจริง
และในวันนี้ เธอนั้นจงหยัดยืน
และลุกขึ้นอีกครั้ง
ด้วยพลัง ในหัวใจ
อย่าไปยอมแพ้ ให้กับปัญหาใดใด
จงพร้อมจะอดทน ก้าวไปสู่ หนทางที่ฝันใฝ่
ด้วยตัวเอง
ให้เธอได้รู้ นี่แหละใจของคน
ที่แท้ ยังยิ่งใหญ่ ตราบใดความหวัง
ยังไม่จางหายไป เมื่อนั้น ใจจะไม่แพ้
และในวันนี้ เธอนั้นจงหยัดยืน
และลุกขึ้นอีกครั้ง
ด้วยพลัง ในหัวใจ
อย่าไปยอมแพ้ ให้กับปัญหาใดใด
จงพร้อมจะอดทน ก้าวไปสู่ หนทางที่ฝันใฝ่
ด้วยตัวเอง
ก้าวไปสู่ แสงทองของวันใหม่ ด้วยตัวเอง...
22 กรกฎาคม 2546 08:53 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1983
น้ำตา ลูกผู้ชาย ที่รินไหล
บอกว่าใจ ไร้สิ้น หมดความฝัน
ใจผู้ชาย ดังเหล็กกล้า หลอมละลายพลัน
ไม่กี่วัน ในชีวิต ลูกผู้ชาย
น้ำตา ลูกผู้ชาย ในวันนี้
คือวันที่ คนดี บอกว่าสาย
สำหรับเรา ไม่มีวัน ได้ใจกาย
วันสุดท้าย ก่อนจากไป กับตะวัน
ขอหลั่งน้ำตา ให้เธอ หยดสุดท้าย
ขอร้องไห้ กับผู้หญิง ในความฝัน
เหลือผู้หญิง อีกคน เพียงเท่านั้น
แม่ของฉัน เป็นหนึ่งเดียว มิใช่เธอ(อีกต่อไป)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
1357
