วันมงคลกุศลศรี วันเกิดคนดีเจ้ามิ่งขวัญ คุ้มค่ากมลชนม์นิรันดร์ คุ้มขวัญคุ้มใจไปตราบกาล เจ้าคือมณีทองเนื้อแท้ มิกลายแปรดวงจิตแสนกล้าหาญ ดั่งบัวบุญบูชาชูช่อบาน เป็นหนึ่งในตำนานแห่งดวงใจ ภาคภูมิปิติเกษมในตัวเจ้า หลากเรื่องราวงดงามยิ่งใหญ่ ฝากไว้ให้จดจำตลอดไป ผู้ให้หยาดน้ำค้างใจมากเมตตา เกิดมาคุ้มค่าคนอยู่เหนือโลก ลบรอยโศกสร้างสุขบนเวหา ปีกดวงใจเจ้าแสนงามอิสรา คือนางฟ้าในดวงใจไปชั่วกัลป์.... http://www.thaipoem.com/forever/my_poemadd.php คิดถึง จันทร์ กระจ่าง ฟ้า นภา ประดับ ด้วยดาว โลก สวย ราว เนรมิต ประมวล เมืองแมน ลม โชย กลิ่น มาลา กระจาย ดินแดน เปรืยบ มี แสง คนึง ถึง น้อง นวลจันทร์ งาม ใด หนอ จะพอ ทัดเทียบ เปรียบน้อง เจ้า งาม ต้อง ตาพี่ ไม่มี ใครเหมือน ถ้า หาก น้อง อยู่ด้วย และช่วย ชมเดือน โลก จะ เหมือน เมืองแมน แม่นแล้ว นวลเอย...
เราอาจพบวันที่ฟ้าสีโศก อยู่กับโลกสีไพลจนใจหมอง หากตราบใดนวลเนื้อใจงามเรืองรอง รู้ประคองจิตงามพราวราวเพชรพราย ให้แสงทองในอรุณลบหมองเศร้า ลืมเรื่องราวในวันเก่าก่อนจะสาย เริ่มต้นใหม่ด้วยดวงใจดั่งดาวราย เพียงมุ่งหมายสร้างงามนิยามคน โลกมายาผ่านมาก็ผ่านไป รู้ทำใจเงียบงามท่ามสับสน โลกแล้งไร้ท่ามวิบากอันว่ายวน ก่อกุศลดลบันดาลให้ผ่านภักดิ์ ให้บัวบึงในดวงจิตค่อยแย้มผลิ ดอกความดีหอมงามให้ประจักษ์ ใครจะอยู่หรือไปไม่สำคัญนะที่รัก งามใจนักได้เกิดมาซึ้งค่าธรรม...!
นิพพานคือสว่างเย็น ดั่งแสงจันทร์เพ็ญในคืนฝัน อยากพบนิพพานในปัจจุบัน อย่ายึดมั่นตัวตนก็ค้นพบ กิเลสเหตุแห่งเร่าร้อน รู้เพลาผ่อนทันเท่าเฝ้าทวนทบ ลดอัตตาปรารถนามิรู้จบ รู้ลืมลบปล่อยวางกระจ่างใจ ลดอนุสัยผัสสะอย่างต่อเนื่อง ปลดเปลื้องดวงจิตให้สดใส ประภัสสรดั่งน้ำค้างอรุโณทัย สว่างไสวดั่งอัญมณีพร่างพราย นิพพานที่นี่สิที่รัก รู้ป้องปักจิตตนก่อนจักสาย ดับที่นี่เดี๋ยวนี้ตายก่อนตาย คำท่านพุทธทาสสอนไว้หมายฝากงาม...!
เต็มนัยน์ตามองฟ้ากว้างสว่างไสว เต็มดวงใจแสงธรรมส่องกระจ่างสว่างหวัง ต่อลมหายใจหนึ่งนี้มีพลัง สู่ฝั่งฝันลืมเรื่องราวหนาวชีวิต เพียงงามเงียบเรียบง่ายหมายชีพอยู่ ตามเฝ้ารู้เจริญสติในดวงจิต ลั่นดาลใจบ้านภายในหยุดความคิด ปัญญาสถิตรู้ทันเท่าเศร้ามายา ได้ชิดใกล้ธรรมชาติดิบเดิม ต่อบุญเพิ่มเย็นงามตามปรารถนา หยาดน้ำค้างใจแด่ผู้ยากด้วยเมตตา คืนสู่หล้าวันหนึ่งซึ่งพร้อมพลี ก็แค่นั้นแค่นี้ชีวิตหนึ่ง พานพบซึ้งพบเศร้าก็เท่านี้ แลเห็นโลกโศกวนวันชีวี เพียงทำดีประดับหล้าก่อนลาไกล....! ........................ รุ่งอรุณ.. ที่หยาดน้ำค้างยังหยาดเย็นในทุกถิ่นที่ ในท่ามกลิ่นหอมอวล จากนวลดวงดอกไม้ไทย ใกล้กระท่อมไพรวิมานใบไม้ อรุณรุ่ง.. ที่ฟ้า ยังรอท่าแสงสุริยา มาทายทัก แตะแต้ม ให้โลกยังแย้มยิ้มอย่างมีหวัง ได้อีกครา จรดขอบฟ้า... คือสายแสงทอง ที่ส่องสว่างพรายพร่าง ประดุจดั่งสายรุ้ง แสนหวาน กระซิบหยอกบอกบัวบานในบึง ให้ผลิแย้มรอผึ้งภู่ มาชิดเชย.. อาทิตย์อุทัย.. คือธรรมสัจจะที่แสนยิ่งใหญ่ สัตย์ซื่อ สอนให้มวลมนุษย์ ได้ค้นพบว่า แท้ชีพเรานี้หนา ประดุจดั่ง*ดวงตะวัน*
หยิบหมวกสานแสนสวยมาสวมใส่ ติดปีกใจสู่ทุ่งกว้างอย่างที่ฝัน ในเส้นทางบัวบึงบานรับตะวัน มหัศจรรย์สุขเรียบง่ายงามชีวี นั่นกระท่อมดินในดงดอกไม้ ผลิมนต์ร่ายรำฟ้อนสลับสี อ้อนภู่ผึ้งคลึงเคล้าเกสรสุมาลี เป็นวิถีธรรมชาติธรรมดา ความสุขอยู่ที่จิตชีวิตหนึ่ง จักตราตรึงตามสิทธิ์คิดไขว่คว้า หอมห้วงยามแย้มยิ้มในแววตา ปลูกปรารถนาชิดใกล้สายธารธรรม แท้แล้วโลกหมุนรอบดวงใจ ปล่อยรักนำทางไปให้ชื่นฉ่ำ ดั่งสายฝนหยาดเย็นเฝ้าพรมพรำ ระรินร่ำในสวนดอกไม้แห่งดวงใจ...!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
Lovings
พุด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1160
