19 กรกฎาคม 2546 23:07 น.
พุด
ฟ้าวันนี้สีฟ้ายิ่งกว่าฟ้า
สดนัยน์ตาสว่างใจโลกสวยใส
ทิ้งระทมถมทับสักวันวอนฟ้าไกล
ปลดปล่อยใจมองฟ้างามตามตะวัน..
นกน้อยน้อยบินเกาะก้านลั่นทมดมกลิ่นหอม
นั่นพะยอมพลิ้วไหวไปตามฝัน
โน่นมาลีสีสดแดงนานาพรรณ
นั่นและนั่นผีเสื้อถลาหาเกสรหวานบานเบิกใจ..
เขียนกลอนนี้นาทีสดด้วยใจหวาม
มองฟ้างามสร้างพลังใจไม่หวั่นไหว
ไม่ว่ารักหรือร้าวเศร้าหรือสุขรู้ทำใจ
มองฟ้าใสโลกสีฟ้าท้าใจไปวันวัน..รอฝันงามรอฝันดี!
19 กรกฎาคม 2546 15:15 น.
พุด
ขาดเธอ...ฉันต้องตาย ...... ชัยชนะ
คิดถึงเธอ เช้าเที่ยงค่ำ หลังอาหาร
ฉันต้องการ เพียงตัวเธอ ไม่หน่ายหนี
ก่อนนอนหลับ ยังคิดถึง ยอดคนดี
ตัวของพี่ ขอมีน้อง ข้างกายา
กอดเธอแน่น กลืนกิน เธอทั้งร่าง
นอนแนบข้าง หายใจเข้า คนึงหา
หายใจออก บอกว่ายอด กัลยา
ฟ้าหนอฟ้า สร้างสองเรา คู่เคียงกัน
มีบางครา เธอหลบหน้า พาใจเศร้า
ต้องปวดร้าว เจ็บภายใน ทั่วกายฉัน
ครางครวญคร่ำ นอนละเมอ เพ้อรำพัน
อยู่ไหนกัน เธอหลบหนี ลี้แห่งใด
ตระเวนซอก ค้นหา เธอทั่วบ้าน
ครั้นพบพาน ฉันอมยิ้ม สุขแจ่มใส
เธอประดุจ ดังน้ำทิพย์ ชโลมใจ
ใครที่ไหน แทนไม่ได้ นอกจากเธอ
หากขาดเธอ ชีวิตฉัน คงหาไม่
ทั้งชีวิต จิตใจ ให้เสมอ
ทั้งเรือนร่าง ฝากความหวัง อย่างเลิศเลอ
มอบให้เธอ ยารักษา โรคประจำ
font color=#F00024>
แจกยาแก้เหงาใจ........พุดพัดชา
ขอแจกยา แก้เหงาฟรีฟรี มาทางนี้
มียาดี ชื่อว่า ยาใจแข็ง
ยาตัวนี้ มีสรรพคุณ ทำให้ใจแข็งแรง
ตัวยาแรง ช่วยดับโศก มองโลกงาม..
ขอแจกยา แก้เหงา วันละครั้ง
อย่าเผลอพลั้ง ปล่อยใจ ให้ใครหยาม
อย่าหลงเชื่อ คารม ตรมตรอมตาม
รู้หักห้าม ของแสลง ทิ่มแทงใจ..
มารับยา ฟรี ฟรี ไปเสียนะ
แล้วจะ เห็นคุณค่า เลิกหวั่นไหว
หากกินแล้ว ได้ผล กับหัวใจ
บอกต่อไป เพื่อกุศล ผลบุญได้พ้นกรรม!
18 กรกฎาคม 2546 10:12 น.
พุด
http://my.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=336
สายเสียแล้วใช่ไหมวอนใจเธอถนอมขวัญ
ให้ไฟฝันร่ายมนตรามาพ้อเพ้อ
ใส่มนต์เสกอักษราแสนหวานผ่านละเมอ
ปลอบใจเธอให้หวามไหวละไมละมุน...
เคยเว้าวอนอ้อนให้ถนอมใจหญิงคนนี้
ที่มากมีใจดวงงามตามโลกหมุน
ร่ายเสน่หาผ่านเหว่ว้ามอบละมุน
ให้อรุณอุ่นกลางใจใสแสนงาม...
เรือนไทยนี้ที่หวังหว่านกล้าไม้รัก
เนื้อใจภักดิ์เพาะทุกดินเพียงสิ้นหนาม
ลบโลกโศกสร้างซึ้งสุขทุกดวงมาลย์
มาลัยหวานผ่านมนต์ดีที่งามใจ...
สายเสียแล้วใช่ไหมขว้างใจยับ
ดวงร้าวรับแหลกเป็นผงหลงหวั่นไหว
ค่อยค่อยเก็บเนื้อใจช้ำกอบกำเริ่มต้นใหม่
แต่รู้ไหม!..ใจดวงขวัญ..ไม่มีวัน..ได้ดวงเดิม...!
คิดบทนี้ขึ้นมาในขณะที่กำลังทำสวนขวัญสวนดอกไม้บนระเบียงบน
กับคิดถึงนางเอกที่เธอทำกับข้าวเก่งมากจนกลิ่นหอม
ลอยไปทั่วและมีคนมาหลงใหลรักเธอ..ด้วยมนตราค่ะ
ที่เธอใช้แค่ดวงใจรักเพียงนั้นทำอย่างประดิดประดอย..
และหวังเติมอิ่มเต็มจิตวิญญาณ
แม้เพียงน้อยนิดให้ผู้คนบนผืนโลกนี้
ดีกว่าตายเปล่าแบบเสียชาติเกิด!
พุดพัดชารักและรักทุกดวงใจในเรือนไทยนี้ค่ะ..
ด้วยน้ำใสใจจริง
และมากมีความสุขที่ได้อาศัยร่มเงาเงียบงาม
รินรดน้ำใจให้แก่กันและกันฉันท์น้องพี่..บนถนนสายดอกไม้นี่
ที่มีร่มรักคันเดียวกันกางกั้นปกป้องใจจากโลกภายนอกที่กำลังรานรุก..
ด้วยจริงใจและอยากแบ่งปันฝันดีแสนสวยงามนะคะ
17 กรกฎาคม 2546 23:46 น.
พุด
ดอกไม้พราวดาวแห่งพีพี!
พราวดาว ......
เติบโตมากับเกาะเล็กเล็ก
แสนสวยแสนงามแห่งนี้..เกาะ...พีพี...
ที่ผู้คนร่ำร้องไหลหลง ดังต้องมนต์
อยากเดินทางมาคว้าไขว่ สัมผัสงาม ให้ใจละมุน
กับทะเลกว้าง สวยใส..สีมรกต
เสียงคลื่นราวดนตรีที่เล้าโลมร่าง
หาดขาวดาวสวยพร่างพราวตา
เกาะแก่ง เม็ดทราย สายลม
กับฟ้ากว้าง สดใสสดชื่น
หอมอวลด้วยกลิ่นหอม ของทะเล ทะเล ทะเล ในอณู.......
พราวดาว..เป็นหญิงสาว สวย งามง่าย ไร้มารยา
หวานล้ำค่าคู่เกาะงาม....
ทุกยามเช้าเย็น เธอคนดี จะมีหน้าที่
ปรุงอาหารรสเลิศภายในครัว ทั้งคาวหวาน
ไว้ต้อนรับแขกของเธอเอง ที่มาพักในรีสอร์ทงาม
เคียงขนานไปกับโค้งหาด.....
กรุ่นกลิ่นหอมจากขนมปังร้อนๆ ครัวซอง
อบนุ่มๆ แพนเค้กราดน้ำผึ้ง....
หรือกลิ่นข้าวต้มกรุ่นๆควันร้อนๆจะหอมฉุย
โชยชายลอยไปกระทบปากกระทบท้องให้ ร้องจ้อกจ้อก
พาหิวชิวหามาแต่เช้าตรู่..ตะวันเรื่อเรือง....
ที่ผ่านไปมาระหว่างครัว กับชายหาดกว้างตรงหน้า......
ทิน..ชะงักฝีเท้าหยุดนิ่ง ราวต้องมนต์
กับภาพฝันตรงหน้า ในกรอบตา
ผ่านดงดอกเฟื่องฟ้าสีส้มชมพูหวาน
ผ่านบานหน้าต่างกว้าง ......คือหญิงสาวงามสล้าง
ที่แสงอาทิตย์อ่อนอุ่นกำลังไล้ร่างให้งามละมุน..ราวภาพวาด..
ใบหน้าหวานวงรีรูปไข่เต็มไปด้วยเลือดฝาด
ยามนี้ที่ระอุ เพราะอยู่หน้าเตาไฟ
มีผ้าสีเข้มผูกคาดผมงามขลับ
ขับกรอบหน้าให้งามเด่นสะท้อนแสงเรื่อรางยามอรุณรุ่งสีทอง..........
เธอเบิกตา..หันมาสบตานิ่งนาน.......
มีแววคำถามผุดพรายพร้อมรอยยิ้มหวาน
ราวดอกไม้เผยอแย้มบานในยามเช้ารับหยาดน้ำค้าง....
ต้องการอะไรคะ?......สั่งอาหารเหรอ......
ไม่ครับ ไม่..ผมแค่ผ่านมาว่าจะไปเดินเล่นริมหาด...ไปด้วยกันมั้ย?
ทินกลั้นหายใจรอคำตอบ.....
ฮื่อ....เอ้อ เธอทำท่าคิด ตัดสินใจ
จ้องแขกหนุ่มหล่อตรงหน้าที่คลับคล้ายคลับคลาราวลูกครึ่ง
ดาราคนโปรดในดวงใจ ในฝันมาแสนนาน......
ก็ได้ค่ะ แต่อย่านานนะ เดี๋ยวต้องกลับมาช่วยในครัว..
วันหยุดแขกเยอะค่ะ เห็นคุณแวบๆ มัวแต่ยุ่งๆ ไม่ได้ทายทักเลย แย่จัง..
ไปไหนมาบ้างแล้วคะนี่ จะอยู่นานมั้ย ชอบทะเลมั้ยคะ
นานนะวางแผนไว้ เดือนนึง..ชอบซีชอบทะเล ทะเลสวยมาก
ใครใครถึงรักทะเลไง ถึงมาถึงนี่ไง
ไม่ชอบจะหนีโลกวุ่นวายมาทำไม..จริงไหม แป้บนึงนะ
ผมจะเก็บดอกผักบุ้งทะเลให้ กลีบดอกมันบอบบางละมุนสวยเศร้าดีนะ
อ้าว!..ผมให้คุณนะ..
ใจจริงๆผมอยากทัดหูให้เคลียแก้มคุณ คงสวยมาก
ได้สิ ได้เลย มา ฉันทัดเอง ไม่เห็นเป็นไรเลย .....
ว่าแล้วเธอก็หัวเราะ..ยื่นมือรับดอกผักบุ้งทะเลสีม่วงหวานมาทัด..ยิ้มเอียงอาย...
สวยมั้ยคะ? ผู้หญิงกับดอกไม้ ไปกันได้เสมอ
สวยสุดเลยครับผม
รอแป้บนะ ผมจะกลับไปเอากล้องมา..แป้บเดียว นะ นะ
คงเสียดายแย่ถ้าไม่ได้ถ่ายภาพนี้เอาไว้ ...................
ผมคุณดูสวยจัง แต่ทำไมตัดสั้นเสียล่ะ
ก็อยู่แต่ในครัวไง มันร้อนไม่มีเวลาดูแล......
เป็นไงรูป ถูกใจมั้ย ผมคิดว่าราวนางในฝันเลยเชียวนะ
ตั้งใจถ่ายให้ได้แสงเงาเบลอๆ
จะได้ดูซอฟหวานหวานไง
ชอบมั้ยครับ
ขอบคุณค่ะ
คุณทำให้ฉันอยากถ่ายรูปตัวเองทุกวันเลยนะนี่
ดีเลย ถ้างั้นเย็นๆคุณว่างเราจะเดินไปด้วยกันนะ
ผมอยากถ่ายภาพคุณกับพระอาทิตย์ตกดิน
ให้เหมือนภาพในฝันเลยนะ สัญญา... ................
ทำไมนะ ผมถึงมีความสุขมากมายยังงี้ก็ไม่รู้นะ
เวลามีคุณเดินเคียงข้าง ทอดน่องไปด้วยกัน
ริมหาด
ลองเดินเตะทรายดูมั้ยคะ? ย่ำไปในน้ำนะ
แล้ววิ่งขึ้นมาหยอกคลื่นให้ตามไง มาลองดู ......
เสียงหัวเราะ ประสานกันไป กับเสียงคลื่น ฟ้ากว้าง
กับงามแจ่มของจันทราที่ลอยหน้าแฉ่งอิจฉา เสียไม่มี..
ในยามค่ำนี้ บนหาดกว้างไกลสุดตา
ที่มีดวงใจรักสองดวงผสานเป็นหนึ่งเดียว........
นั่นไง ดาวตก สวยจัง ห้ามทักนะ
ดาวตก..คุณรู้ไหม คุณก็เหมือนดาวนะ
พราวดาว ที่ต้องตกลงมาสว่างวาบอยู่ กลางใจผมแล้วนะ......
ผมอยากบอกอะไรนะ เอียงแก้มมาได้ไหม
แค่แก้มนะทั้งๆที่ผมอยากจะจูบคุณใจจะขาด..
ผมอยากจะบอกว่า..ผมรักคุณนะ
เป็นช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดที่ผมเคยมีเคยได้...
อย่าเลย อย่ารักฉันเลย ฉันกลัว...
กลัว..กลัวอะไร..รักเป็นสิ่งสวยงามนะ กลัวทำไม?.
กลัว..วันที่..คุณจากผมไปนะซี..รู้มั้ยคะ?
หันหน้ามาคนดี..มองตาผมนะ.....
ผมอยากบอกว่าฟ้าดินส่งผมมาที่นี่
มาตามหาดวงใจรักของผมจนพบเจอ
ผมจะไม่ไปไหน ไกล ผมสัญญา...นะ นะ นะ....... .................................................................
คุณจะกลับแล้วเหรอคะ?........
ใช่ คนโทรมาตามมีงานค้างต้องทำ
สัญญาผมจะรีบกลับมา มาถ่ายรูปคุณต่อไง
ให้คุณงามสล้างกลางทะเล
แต่คุณรู้ไหม..เวลานาทีนี้คุณก็งามสว่างอยู่กลางใจผมแล้วนะ.....
ทุกเย็นผมรอที่จะเดินเล่นกับคุณ
มีเรื่องราวมากมายที่อยากจะเล่าให้คุณฟังไม่รู้จบเลย......
หยุดพูดดีกว่านะ มาดูพระอาทิตย์ตกดินดีกว่า
มาเราจะนับถอยหลังด้วยกัน..นะ
และผมหวังว่าทุกยามเย็น ที่ตะวันใกล้จะลาลับฟ้า
คุณคงมานั่งรอผมตรงนี้..
ผมคงซาบซึ้งใจที่รู้ว่ามีใครบางคนกำลังรอผมอยู่..นะ ได้ไหม .......
พรุ่งนี้คุณจะไปส่งที่ท่าเรือมั้ย?
ไม่เหรอ ...ทำไมล่ะ.....
ก็สัญญาไง ไม่ร้องไห้ ไม่กล่าวลา
ไม่ต้องพูดอะไรระหว่างเรา.......
ผมจะกลับมา อีกไง นะคนดี นะ รอ นะ..นะ นะ...... ............................
ทะเลกว้างตรงหน้า กับอาทิตย์ยามลาลับฟ้า
กับภาพงามของผู้หญิงนั่งดายเดียวลำพัง
กับเสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น........
ที่รัก หันมาสิ มีใครคนนี้อยู่ข้างหลังคุณไง
กับหัวใจรักทั้งดวงที่จะมอบให้คุณไปนานนิรันดร์.....
น้ำตา..น้ำตา...อ้อมกอด ....
และดวงใจรักแนบแน่น....
ที่แสนงามแสนดีไปกับเสียงแห่งยินดีของสรรพสิ่ง รายรอบ.....
ที่พากันหยุดไหว..ด้วยยินดีในรักนี้ที่แสนงามงดหมดจดใจ.....
17 กรกฎาคม 2546 21:29 น.
พุด
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1931
ไม่ต้องทำร้ายก็เจ็บลึก
ด้วยความรู้สึกคนอ่อนไหว
ความช้ำราวแก้วบางเปราะใจ
แหลกไปไม่เหลือแล้วนะแก้วตา..
ไม่ต้องย้ำก็เจ็บอีก
เหมือนเธอฉีกใจยับกับเสน่หา
เหมือนรุ้งสวยที่ดูไกลเกินไขว่คว้า
เหมือนนภาที่ดูใกล้กลับแสนไกล...
มาถึงวันลายังเจ็บถึงเพียงนี้
ถ้าคนดีลาลับจะเจ็บสักเพียงไหน
วันจากลาของเราราวเส้นขนานใจ
ไม่เป็นไร..ไม่เป็นไร..คงได้แต่ ก้มหน้าอายฟ้าดิน!
อายฟ้าดิน!
....................
จะบอกรักใครก็อายฟ้าดิน ความหวังพังสิ้น ทางรักมืดมน
เกิดมาร่างกายเท่านั้นเป็นคน แต่หัวใจปี้ป่น โดยรักขยี้แหลกราญ
จะเอ่ยรักใคร!...ให้เอือมระอา เมื่อไร้คุณค่าจนมิต้องการ
ตราบจนสิ้นคนมั่นรักยืนนาน ต้องทุกข์ทรมาน ร้าวรานฤดี
...*ชีวิตต้องสิ้นความหมาย วิงวอนไหว้ ฟ้าดินก็ไม่ปรานี
เจ็บปวดรวดร้าวชีวี ดวงฤดีมีแต่ชอกช้ำเรื่อยมา..
**...ไม่อยากรักใครให้อายฟ้าดิน กลัวเขาจะสิ้น ความรักเมตตา
สู้กลืน เก็บความชอกช้ำอุรา ไม่รักใครดีกว่า เดี๋ยวเขาจะอายฟ้าดิน (ซ้ำ..*...*...)
.......................
ดวง..เปิดเพลงนี้ ดัง กระหึ่มมาก แข่งกับเสียงพายุและสายฝน แข่งกับใจดวงนี้ที่ช้ำชอก ให้ฟ้าดินสิ้นทั้งโลกหล้าได้รับรู้ รับฟังไปด้วย และอยากฝากไปถึง ทุกๆคนที่ดวง..เคยรัก
ที่ทำให้ดวง..มองโลกนี้ แบบเศร้าซึมลึก..จนไม่รู้ว่าจะกล่าวคำว่า..ขอบคุณ..หรือ..เสียใจดี..
กับบทเรียนรักนี้..ที่ดวงได้มา........
ดวงคิดว่า..ดวงรักนักร้องคนนี้ นะ..แช่ม แช่มรัมย์..รักลีลา ท่าทาง รักน้ำเสียง
เขา..เป็นนักร้องในดวงใจ ในฝัน ในจินตนาการ และดวงคิดว่า เขาน่าจะเป็นคนดีที่มีเสน่ห์
อายฟ้าดิน..กำลังครวญคร่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมกับ เพลงทาสรัก..
ฟังสิคะ..มาฟังด้วยกัน แต่ไม่จำเป็นต้อง..ร้องไห้ไปกับดวง ...นะที่มันโดนใจ ทิ่มแทงใจสุดทนแล้ว..... ....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
909
