10 มิถุนายน 2552 09:56 น.
พุด
แลลึกลงไปในหุบเขา
งามเงาลำธารสวรรค์
ยอดหญ้าทายทักดวงตะวัน
ปรอยฝนปรนฝันวันพบ
ได้ยินเสียงสรรพสิ่ง
ในนิ่งในว่างสว่างสงบ
ใบไม้ร่ายลีลาให้ทวนทบ
จุดจบอะไรคือชีวิต
ปลิดโปรยโรยร่วงสู่ธุลีหล้า
อย่างช้าช้าเนาแนบสนิท
พรากลาอาลัยทุกข์นึกคิด
เพียงดวงจิตสว่างพร่างพราย
ดั่งรัตนมณีโรจน์จรัส
พ้นวัฏฏวนเวียนว่าย
ฉายชัดเด่นดวงดาราราย
นิรพาณหมาย...มาตรแม้นจักแสนไกล...!
...................................................
8 มิถุนายน 2552 18:17 น.
พุด
กลับมานั่งตรงนี้ ณ ที่เก่า
ในร่มเงาเรือนดอกไม้ผลิหอมหวาน
มาถักร้อยสร้อยอักษราอย่างก่อนกาล
มาโปรยหว่านสายธารหยาดน้ำใจ
มาพลีภักดิ์รักเธออย่างมิ่งมิตร
ให้หยุดคิดเสียใจจะได้ไหม
ไม่ต้องรอไม่ต้องหวังเสมอไป
อย่าหวั่นไหวในโลกฝันสวรรค์มายา
ด้วยพบทางพรายพร่างสว่างจิต
เหลือชีวิตบูชาพระพุทธศาสนา
ลมหายใจใฝ่ธรรมสิ้นพันธนา
ไม่เหว่ว้าหลงทางอ้างว้างวน
ช่วงชีวีวันนี้สุขเรียบง่าย
พบจุดหมายเพียรสร้างทางกุศล
วันละนิดวันละน้อยงามกมล
หวังบุญดล
ตามรอยบาทพระศาสดา..อย่าหลงทาง...!
......................
6 มิถุนายน 2552 12:55 น.
พุด
มอบดอกไม้ให้เธอละเมอหมาย
มอบใจไว้ตรงนี้ร่มเรือนขวัญ
มอบภักดิ์พลีเกี่ยวก้อยสู่แดนจันทร์
มอบสวรรค์ตามฉันมาพาเธอไป
สู่แดนดินสิ้นกิเลสเทวษวน
สู่กุศลดวงจิตชีวิตใหม่
สู่เรียบง่ายวิมานบ้านไร่ในสายใจ
สู่พงไพรพฤกษ์พนาดาราราย
จับมือขวัญให้แน่นนะที่รัก
แล้วเราจักเหิรบินสู่ที่หมาย
หันมายิ้มสบตากันมิเดียวดาย
ยังไม่สายใช่ไหมเล่าเจ้าคนดี
ตามมาสิที่แห่งนี้สุขนิรันดร์
มีเพียงจันทร์ส่องนำทางร้างแสงสี
มีเพียงเงียบงามกระจ่างแจ่มในฤดี
ให้สายทองธรรมนำชีวีไปตราบกาล....!
..........................................
ขอเป็นแสงสว่างนำทางฝัน สู่นิรันดร์ภายในใจปรารถนา สู่ทางทองตามรอยบาทพระศาสดา สู่มรรคาน้อมทิพย์ธรรมนำทางใจ ลบลืมโลกย์โศกสุขทิ้งทุกข์ร้อน เลิกอาวรณ์เสน่หาพาหวามไหว มิหลงภักดิ์รักมืดมนอีกต่อไป ประคองใจให้ใสพร่างสว่างพราย หากจะยังคงหลงมายา เสียเวลาเสียใจไกลจุดหมาย จมทะเลน้ำตาอย่างเปล่าดาย ติดบ่วงกายพันธนาพาเศร้าวน ตามขวัญมาช้าช้าฟ้าเปิดทาง พบกระจ่างแจ่มจิตด้วยกุศล ให้ฟ้าดินเทพยดาบันดาลดล พ้นว่ายวนภพชาติพิสวาทเวียน เปิดดวงตาภายในแล้วจักพบ งามสงบเรียบง่ายมิแปรเปลี่ยน ฟังเสียงหัวใจเต้นดั่งบทเรียน อย่ารอเจียนวันพรากฝากฤดี ตามขวัญมาอย่ารอช้านะที่รัก ได้ภูมิภักดิ์พบรักแท้เป็นสร้อยศรี เกิดมาชาติหนึ่งซึ้งค่ารัตนมณี ถวายพลีร่างจิตติดตามไป....ไม่ไกลแล้ว....!
ในวันที่ฟ้าสีโศก ทิ้งโลกมายาไว้เบื้องหลัง สู่เส้นทางสายรุ้งเติมพลัง สู่รวงรังบ้านไร่ในสายใจ ริมทางบัวบานเฝ้ารอรับ แลระยับเรียวรวงไสว ดงตาลยืนต้นสุดตาไกล พะยอมไพรไหวพ้อรอเรา วิมานดินเริ่มก่อจากเรียบง่าย มั่นหมายฝากดวงจิตลบลืมเหงา สงบสุขทุกคืนค่ำตราบนานเนา ในงามเงาดารารายพรายพร่างฟ้า เจริญสติพลีเพียรสู่ร่มธรรม รู้น้อมนำจิตสว่างล้ำเลอค่า รอคืนกลับลับร่างสิ้นพันธนา สู่ผืนหล้าสวรรค์ไพรดอกไม้โปรย...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพุด
หน้าส่วนตัว
1447
