20 มกราคม 2552 00:01 น.
พี่สาว
ผู้ชายอะไรปากคมขมยิ่งนัก
ชอบพูดทักมักว่ากล่าวหาเขา
ปากแสนคมคมกว่ากรรไกรเรา
น่าจะเอาให้หมอพิมทิ่มเนื้อคน
1 มกราคม 2552 11:28 น.
พี่สาว
วันนี้ให้ซาบซึ้งตรึงใจนัก
มีคนรักมีน้ำใจไม่หวงแหน
คนไกลบ้านอย่างเราไร้พรมแดน
เงินหมื่นแสนซื้อไม่ได้ให้ปราณี
ที่ทำงานไปรษณีย์ในเมืองนอก
คนเข้าออกทุกวันไม่ห่างหนี
รับจดหมายส่งของตลอดปี
ทำความดีผูกมิตรชิดชอบใจ
ต่างภาษา ต่างชาติ ต่างความคิด
ต่างผูกจิตสนิทสนมบ่มนิสัย
แต่ละวันต่างอารมณ์ปนกันไป
ไม่เป็นไรให้รอยยิ้มพิมพ์ใจชน
พายุขาวราวน้ำแข็งมาแรงมาก
แสนลำบากมากมายให้ฉงน
ธรรมชาติโหดร้ายไม่ผ่อนปรน
สุดทานทนคิดถึงบ้านสะท้านใจ
หิมะร่วงมากมายเรียงรายรอบ
พายุหอบเกล็ดขาวปนน้ำใส
ก่อนกลับบ้านไปหารถให้ตกใจ
เอ๊ะ..มีใครขูดหิมะให้กระจกเี่รา
กระจกใสราวน้ำใจผู้ให้นัก
ผูกสมัครรักใคร่ไม่อับเฉา
คนไกลบ้านห่างดินแดนแสนบันเทา
ให้คลายเหงาเศร้าใจไม่่อาดูร
1 มกราคม 2552 03:53 น.
พี่สาว
อยากเก็บดาวพราวพรายมาร้อยรัก
อยากสมัครพักใจไม่ห่างหาย
อยากส่งความคิดถึงซึ้งมากมาย
อยากตะกายข้ามฟ้าไปหาเธอ
ป่านฉะนี้คนดีมีใครหนอ
เฝ้าพะนอออดอ้อนมิให้เผลอ
ทั้งยามหลับยามตื่นคอยปรนเปรอ
ใจคงเก้อเพ้อพร่ำช้ำเดียวดาย