1 กันยายน 2546 15:50 น.
พี่ดอกแก้ว
เพียงหนึ่งคนบนทางที่กว้างนัก
ได้พบพักตร์ในระหว่างทางวิถี
ส่งสายตาบอกความนัยเชื่อมไมตรี
จึงเริ่มมีสายสัมพันธ์ในวันวาร
ต่างมุ่งหมายใฝ่ค้นบนชีวิต
และถือสิทธิ์หัวใจให้กล้าหาญ
ใช้ชีพช่วงเสรีมีสำราญ
หวังพบพานผู้รู้ใจในความรัก
ไม่รู้เลยไม่เคยคิดใช้สิทธิ์อื่น
เพียงหยิบยื่นน้ำใจให้ประจักษ์
อยู่ดีดีมีคนมาบอกรัก
และสมัครคุ้มครองป้องภัยพาล
เสียงแผ่วหวานซ่านใจให้รับรู้
ที่ริมหูอ้อนวอนสะท้อนสาส์น
มีดวงใจรักมั่นนิรันดร์กาล
มาแลกความอ่อนหวานระหว่างเรา
หมายเคียงคู่อยู่ตรงนี้ที่เรือนรัก
และพิทักษ์ขวัญไว้ในเรือนเหย้า
ทุกนาทีมีรักอยู่แนบเนาว์
ทั้งสองเราหลอมรวมใจไว้นิรันดร์
1 กันยายน 2546 15:39 น.
พี่ดอกแก้ว
ท่องลำเนาเข้าป่าภูผาชัน
ไปตามฝันตามใฝ่ใคร่ค้นหา
สิ่งที่ต่างห่างเมืองเรื่องพนา
เที่ยวหาค่าชีวิตพิชิตไพร
ทวนลำธารผ่านพฤกษ์ตรึกทิวทัศน์
ที่คมชัดงดงามยามลมไหว
เก็บภาพวิวทิวท่องลงกล่องใจ
บันทึกไว้ในหมวดต่างห่างสังคม
ทุกย่ำเท้าก้าวย่างอย่างหมายมาด
ธรรมชาติฟื้นใจหายขื่นขม
เสียงเพรียกร้องก้องไพรไปตามลม
ส่วนผสมชีวิตป่าคราตื่นตัว
ผ่านสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ในไพรกว้าง
ก็มีบ้างเกรงป่าคราสลัว
เพียงชั่วครู่รู้ค่าความน่ากลัว
ก็รู้ตัวปลอดภัยในความคิด
แม้นป่าเปลี่ยวเหลียวไปไร้ผู้คน
ไม่สับสนหลงทางระหว่างจิต
มีความหวังตั้งใจอยู่ใกล้ชิด
จึงครองสิทธิ์คียงใจไม่หวั่นเกรง
กลางราวไพรไร้ระแวงแคลงมนุษย์
ที่ผ่องผุดพราวพักตร์นักข่มเหง
มิรู้ว่าเวลาใดใครนักเลง
หรือกล่อมเพลงเชือดใจใบหน้างาม
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
741
