2 สิงหาคม 2546 08:06 น.
พี่ดอกแก้ว
สโรชา...ผกาสรวงดวงดอกไม้
สถิตย์ในเอกมาลีที่สูงค่า
เป็นพานทองรองบาทพระศาสดา
เมื่อยาตราพื้นภพบรรจบกาล
สโรชินี....สีสันอันพิลาศ
คุณชาติงามสล้างอย่างอ่อนหวาน
เด่นอนงค์พร่างพื้นชลธาร
งามตระการยวนเย้าเหล่าภมร
บุษกร...สะท้อนน้ำยามหวานไหว
สลักใจแน่นฤดีมิถ่ายถอน
น้ำเงินเข้มเต็มรักมิหักรอน
รัศมิกรแผ่รังสีที่กลีบใบ
อุบล...บานลานบึงคะนึงจิต
ให้เร่งคิดสืบทางอย่างสดใส
เลือกชีวีมีชีวิตอย่างบัวใด
บานไสวเหนือตม ..หรือจมธาร
1 สิงหาคม 2546 21:40 น.
พี่ดอกแก้ว
มะลิรักร้อยไว้ในใจนี้
หอมฤดีกลิ่นรักตระหนักค่า
หมายประคองกรองกราบคุณมารดา
ผู้มอบให้ลูกยาแม้ชีวิต
หยาดน้ำนมผสมรักจากใจแม่
คือสายธารรักแท้ที่หลอมจิต
เป็นสายเลือดจากใจที่ใกล้ชิด
สื่อสัมพันธ์จากจิตที่งดงาม
พระคุณท่านหลากล้นเกินค้นหา
ว่ามีค่าเพียงไหนไร้คำถาม
ให้ชีวิตประสิทธิ์รู้อยู่ทุกยาม
แม่ติดตามรักใคร่ไปทุกครา
ณ แทบเท้าทั้งสองของแม่นี้
ขอก้มกราบด้วยฤดีระลึกค่า
พระคุณของน้ำนมแห่งมารดา
กราบบูชาเหนือเศียรไม่เปลี่ยนแปร
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
961
