28 สิงหาคม 2546 05:33 น.
พี่ดอกแก้ว
เขานิยามความหมายในความรัก
ที่แน่นหนักจักต้องมีสีขาว
เปรียบดอกรักสลักใจไว้ทุกคราว
จะร้อนหนาวเบ่งบานทุกกาลเวลา
สีชมพูดูหวานปานน้ำผึ้ง
คือรักซึ้งตรึงใจให้ใฝ่หา
เปรียบกุหลาบกลิ่นหอมย้อมอุรา
และเพ้อหาในรักประจักษ์ใจ
กุหลาบแดงแสดงความเป็นเจ้าของ
ที่หมายปองครองจิตมิคิดไหว
ด่ำในรสพจมานปานเชื้อไฟ
ที่มอดไหม้เพื่อรักและภักดี
อันรสหวานซ่านใจในความรัก
ดอกไม้จักแสดงแฝงศักดิ์ศรี
เป็นตัวแทนแห่งรักในฤดี
จึงมากมีไม้งามนิยามใจ
28 สิงหาคม 2546 05:29 น.
พี่ดอกแก้ว
ดอกรักบานหลังฝนจนดื่นดอก
หมายเพียงบอกสัมพันธ์มั่นความหมาย
คลายความหมองข้องจิตให้คิดคลาย
ใจเบิกบานสานลายเป็นสายใจ
ให้ฉ่ำหวานปานทิพย์หยิบจากสรวง
ที่รินล่วงรดร้อนผ่อนจิตไล้
และอ่อนโยนผูกพันมั่นฤทัย
หลอมอยู่ในมิตรภาพอาบความดี
อย่าเด็ดรักปักใจไว้เพียงหลง
จงมั่นคงสัมพันธ์ฉันน้องพี่
โลกสดสวยด้วยเมตตาและไมตรี
บทกวีจะมีค่าคราสอนใจ
กลั่นอักษรกลอนกานท์สมานฉันท์
เพื่อร่วมฝันฝากข้อคิดสะกิดไว้
ไม่เสียค่าเกิดมาเป็นคนไทย
ไม่เสียใจใช้ภาษาคงค่างาม
27 สิงหาคม 2546 09:34 น.
พี่ดอกแก้ว
มองฟ้าที่มืดมน
คิดถึงคนที่ห่วงหา
ตอนนี้ไร้แสงดารา
มิรู้เธออยู่แห่งใด
เมฆคลุมขอบฟ้าสิ้น
ฉันถวิลอย่างหมองไหม้
มิรู้เธอคิดอย่างไร
มิรู้ใจเธอเลยสักที
คงเป็นเหมือนท้องฟ้า
ที่เมฆหนาในตอนนี้
ได้แต่วอนฟ้าปรานี
หลังเมฆจงมีสิ่งสวยงาม
27 สิงหาคม 2546 09:31 น.
พี่ดอกแก้ว
ในกำมือ...มีพันธุ์ไม้หมายปลูกฝัง
ในดวงใจ...มุ่งหวังให้เติบกล้า
ในกำมือ...พลิกฟื้นผืนทุ่งนา
ในดวงใจ...ศรัทธาปลูกกล้าพันธุ์
ฟื้นแผ่นดินสิ้นไร้ใยรกเรื้อ
ฟื้นใจเกื้อก่อหวังพลังฝัน
ฟื้นความหมายมากมายในสัมพันธ์
ฟื้นเผ่าพันธุ์มั่นรักสามัคคี
จรดพันธุ์ลงตรงเนื้อใจผู้ใกล้ชิด
จรดดวงจิตฝังสายพันธุ์อันสุขศรี
จรดอาหารคือเมตตาและปรานี
จรดภักดีแทนเสาค้ำลำต้นตรง
ตั้งตาดูหมู่ไม้ได้เติบยิ่ง
ตั้งใจจริงทิ้งใบร้ายไม่ประสงค์
ตั้งตารอกอไม้ได้มั่นคง
ตั้งใจตรงดัดไม้ให้งดงาม
หวังไม้ใหญ่ให้ผลอันล้นค่า
หวังศรัทธาปลูกไว้ยิ่งไหลหลาม
หวังชีวีที่นิดน้อยไม่ด้อยความ
หวังคุณงามเปี่ยมพ้นล้นชีวี
27 สิงหาคม 2546 09:26 น.
พี่ดอกแก้ว
ความรู้สึกทั้งมวลที่หวนคิด
เป็นความผิดที่มองใจไม่กระจ่าง
เมื่อเธออยู่เคียงใกล้กลับเลือนลาง
ยามมาห่างร้างไกลใจจึงตรอง
คงได้แต่ขอโทษอย่าโกรธฉัน
ไม่เห็นค่าครั้งนั้นอย่าหม่นหมอง
คนที่ทุ่มเทใจใฝ่ประคอง
ฉันกลับมองข้ามไปเพราะไร้ตา
กว่าจะรู้ใจนี้ที่รักล้น
เมื่อเธอพ้นผินหลังชังน้ำหน้า
ใจสลายกลายร่างที่พรางตา
ร่ำร้องเธอกลับมา..ช้าเกินไป
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
1616
