28 สิงหาคม 2546 05:33 น.

นิยามของหัวใจ

พี่ดอกแก้ว

เขานิยามความหมายในความรัก 
ที่แน่นหนักจักต้องมีสีขาว 
เปรียบดอกรักสลักใจไว้ทุกคราว 
จะร้อนหนาวเบ่งบานทุกกาลเวลา 

สีชมพูดูหวานปานน้ำผึ้ง 
คือรักซึ้งตรึงใจให้ใฝ่หา 
เปรียบกุหลาบกลิ่นหอมย้อมอุรา 
และเพ้อหาในรักประจักษ์ใจ 

กุหลาบแดงแสดงความเป็นเจ้าของ 
ที่หมายปองครองจิตมิคิดไหว 
ด่ำในรสพจมานปานเชื้อไฟ 
ที่มอดไหม้เพื่อรักและภักดี 

อันรสหวานซ่านใจในความรัก 
ดอกไม้จักแสดงแฝงศักดิ์ศรี 
เป็นตัวแทนแห่งรักในฤดี 
จึงมากมีไม้งามนิยามใจ 
				
28 สิงหาคม 2546 05:29 น.

ชมดอกรัก

พี่ดอกแก้ว

ดอกรักบานหลังฝนจนดื่นดอก 
หมายเพียงบอกสัมพันธ์มั่นความหมาย 
คลายความหมองข้องจิตให้คิดคลาย 
ใจเบิกบานสานลายเป็นสายใจ 

ให้ฉ่ำหวานปานทิพย์หยิบจากสรวง 
ที่รินล่วงรดร้อนผ่อนจิตไล้ 
และอ่อนโยนผูกพันมั่นฤทัย 
หลอมอยู่ในมิตรภาพอาบความดี 

อย่าเด็ดรักปักใจไว้เพียงหลง 
จงมั่นคงสัมพันธ์ฉันน้องพี่ 
โลกสดสวยด้วยเมตตาและไมตรี 
บทกวีจะมีค่าคราสอนใจ 

กลั่นอักษรกลอนกานท์สมานฉันท์ 
เพื่อร่วมฝันฝากข้อคิดสะกิดไว้ 
ไม่เสียค่าเกิดมาเป็นคนไทย 
ไม่เสียใจใช้ภาษาคงค่างาม 

				
27 สิงหาคม 2546 09:34 น.

มองฟ้าที่มืดมน

พี่ดอกแก้ว

มองฟ้าที่มืดมน 
คิดถึงคนที่ห่วงหา 
ตอนนี้ไร้แสงดารา 
มิรู้เธออยู่แห่งใด 

เมฆคลุมขอบฟ้าสิ้น 
ฉันถวิลอย่างหมองไหม้ 
มิรู้เธอคิดอย่างไร 
มิรู้ใจเธอเลยสักที 

คงเป็นเหมือนท้องฟ้า 
ที่เมฆหนาในตอนนี้ 
ได้แต่วอนฟ้าปรานี 
หลังเมฆจงมีสิ่งสวยงาม
				
27 สิงหาคม 2546 09:31 น.

++ในกำมือ++

พี่ดอกแก้ว

ในกำมือ...มีพันธุ์ไม้หมายปลูกฝัง 
ในดวงใจ...มุ่งหวังให้เติบกล้า 
ในกำมือ...พลิกฟื้นผืนทุ่งนา 
ในดวงใจ...ศรัทธาปลูกกล้าพันธุ์ 

ฟื้นแผ่นดินสิ้นไร้ใยรกเรื้อ 
ฟื้นใจเกื้อก่อหวังพลังฝัน 
ฟื้นความหมายมากมายในสัมพันธ์ 
ฟื้นเผ่าพันธุ์มั่นรักสามัคคี 

จรดพันธุ์ลงตรงเนื้อใจผู้ใกล้ชิด 
จรดดวงจิตฝังสายพันธุ์อันสุขศรี 
จรดอาหารคือเมตตาและปรานี 
จรดภักดีแทนเสาค้ำลำต้นตรง 

ตั้งตาดูหมู่ไม้ได้เติบยิ่ง 
ตั้งใจจริงทิ้งใบร้ายไม่ประสงค์ 
ตั้งตารอกอไม้ได้มั่นคง 
ตั้งใจตรงดัดไม้ให้งดงาม 

หวังไม้ใหญ่ให้ผลอันล้นค่า 
หวังศรัทธาปลูกไว้ยิ่งไหลหลาม 
หวังชีวีที่นิดน้อยไม่ด้อยความ 
หวังคุณงามเปี่ยมพ้นล้นชีวี 
				
27 สิงหาคม 2546 09:26 น.

กว่าจะรู้ใจ

พี่ดอกแก้ว

ความรู้สึกทั้งมวลที่หวนคิด 
เป็นความผิดที่มองใจไม่กระจ่าง 
เมื่อเธออยู่เคียงใกล้กลับเลือนลาง 
ยามมาห่างร้างไกลใจจึงตรอง 

คงได้แต่ขอโทษอย่าโกรธฉัน 
ไม่เห็นค่าครั้งนั้นอย่าหม่นหมอง 
คนที่ทุ่มเทใจใฝ่ประคอง 
ฉันกลับมองข้ามไปเพราะไร้ตา 

กว่าจะรู้ใจนี้ที่รักล้น 
เมื่อเธอพ้นผินหลังชังน้ำหน้า 
ใจสลายกลายร่างที่พรางตา 
ร่ำร้องเธอกลับมา..ช้าเกินไป 
				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพี่ดอกแก้ว