28 กรกฎาคม 2546 20:44 น.

แสงเทียนแห่งใจ

พี่ดอกแก้ว

เคยมีฟ้าสว่างหนบนทางนี้ 
ทุกทุกที่กระจ่างไปไม่ซ่อนเร้น 
มีขวากหนามตามก่ายให้ลำเค็ญ 
ก็แลเห็นชัดตาหาหวาดกลัว 

เคยมีแสงส่องไสวในรกชัฎ 
ที่ข้องขัดก็แก้ไขไม่สลัว 
กี่หลุมบ่อหาก่อให้หลวมตัว 
กระจ่างทั่วพิษภัยในเส้นทาง 

คราวแสงดับลับแล้วแก้วสลาย 
โคมส่องฉายพลันดับจนลับร้าง 
ความมืดมิดปิดป้องครองอำพราง 
ยืนท่ามกลางทางเปลี่ยวอย่างเดี่ยวดาย 

เส้นทางยังทอดยาวให้ก้าวหา 
สิ้นสายตาเพ่งพิศทิศทั้งหลาย 
อุปสรรคยังคงมีมากมาย 
ซ่อนตามรายทางยาวคราวมืดมน 

แต่ไม่อาจหยุดอยู่อย่างผู้ท้อ 
หลายคนรอความสำเร็จเสร็จในผล 
หลายคนรอให้กลับไปรับชน 
หลายคนรออย่างคนไร้หลักใจ 

แม้นมืดมิดสนิทนักจักขอสู้ 
ให้ล่วงรู้อุปสรรคเป็นไฉน 
ขอจุดเทียนส่องทางกลางดวงใจ 
แม้นมอดไหม้ก็จะสู้ให้รู้กัน 

				
28 กรกฎาคม 2546 20:37 น.

ชีวิตใครๆก็รัก

พี่ดอกแก้ว

ชีวิตใครใครก็รักจักถนอม 
หายินยอมถูกทำร้ายให้วายสิ้น 
แม้นพิการก็เบิกบานในชีวิน 
แม้นเจ็บป่วยก็ไม่สิ้นความหวังคลาย 

จะหมาไทยหมาเทศเขตไหนไหน 
ต่างกลัวภัยไม่ต้องการถูกทำร้าย 
เที่ยวจรจัดก็เพราะหนีอันตราย 
อาจวุ่นวายก็เป็นเช่นสัตว์จร 

ไร้สำนึกให้ตรึกเห็นเช่นมนุษย์ 
ว่าควรหยุดสิ่งไหนควรถ่ายถอน 
ใช้สัญชาตญาณเข้ารานรอน 
เพราะเป็นสัตว์ที่อ่อนไร้ปัญญา 

อันมนุษย์นั้นมีที่ต่างสัตว์ 
คือการจัดวิจารณญาณราญปัญหา 
คุณธรรมค้ำใจในเมตตา 
จึงมีค่ากว่าเดรัจฉานไง 
				
28 กรกฎาคม 2546 20:32 น.

กรองใจหมายตาภาษารัก

พี่ดอกแก้ว

เมื่อกรองพจน์รจนาภาษาศิลป์ 
ณ ใจจินต์จักแถลงแจ้งความหมาย 
ผ่านทำนองของอักษรที่ซ่อนลาย 
ก็เฉิดฉายครารวมสรวมรอยคำ 

เมื่อกรองใจหมายตาภาษารัก 
ต้องเพียรถักเพียรจารอ่านความย้ำ 
สัญญาณใจสื่อกระแสแปรความนำ 
แต่ละคำมีความหมายให้ซึ้งใจ
				
26 กรกฎาคม 2546 07:42 น.

ฉันกลัว

พี่ดอกแก้ว

เสียงจากฟ้าพาใจให้ระรัว 
แลหวาดกลัวฟ้าสำแดงแสงจากฟ้า 
เธออยู่ไหน..คนไกลจงกลับมา 
คอยปลอบขวัญวันฟ้าก้องคำราม 

สายฟ้าเปรี้ยงเสียงย้อนสะท้อนใจ 
เธออยู่ไหน..มาตรงนี้ที่ฉันถาม 
รู้บ้างไหม..หัวใจใครคอยตาม 
และทวงถามคำสัญญาคราเหมันต์ 

สายฟ้าฟาดบาดใจไม่เหลือแล้ว 
เธออยู่ไหน..ดวงแก้ว..มาหาฉัน 
ฉันกลัวฟ้าล้าใจไม่พบกัน 
อย่าแปรผันฉันกลัวฟ้าอย่าจากไป 
				
25 กรกฎาคม 2546 17:35 น.

จากยอดดอยตรงนี้ที่คิดถึง

พี่ดอกแก้ว

มองแมกไม้เขียวงามตามเงื้อมผา 
เสียงซัดซ่ากระแสธารกังวานใส 
ความเยือกเย็นแผ่ระลอกกระจายไอ 
กระทบใจให้ค้นธารผ่านศิลา 

จากปลายเนินเพลินชมไพรไปยังภู 
ผ่านเรื่องราวน่ารู้จากแนวป่า 
สมุนไพรไล้ไอดินกลิ่นพนา 
มอบคุณค่าแก่มนุษย์หยุดโรคภัย 

เห็นรอยเท้าส่ำสัตว์ลัดทางดิน 
ชีวิตป่ายังไม่สิ้นความสดใส 
ธรรมชาติสวยงามอร่ามไพร 
เดินท่องไปดื่มด่ำย้ำวิญญา 

มองแนวผาคราเขินเนินแห่งน้ำ 
ช่างงดงามหลั่งไหลใสซัดซ่า 
ฟองนทีมีมนต์ดลพนา 
ละไมตาละมุนใจได้พบพาน 

พ้นทิวน้ำข้ามโขดเขาเข้าเขตฟ้า 
ดาริกาเริ่มสกาวพราวแสงฉาน 
ตัดแสงพลบกลบความหมองข้องดวงมาลย์ 
กระซิบหวานฝากดวงดาวคราวอยู่ไกล 

จากยอดดอยตรงนี้ที่คิดถึง 
ฝากความซึ้งไปกับลมที่พรมไหว 
รู้ด้วยนะว่าคนนี้ที่จริงใจ 
มีเพียงเธอในหทัยไปชั่วกาล 				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพี่ดอกแก้ว