8 พฤศจิกายน 2546 16:27 น.
พี่ดอกแก้ว
มีต้นไม้ต้นใหญ่ชื่อ ไมตรี
บนต้นมีกิ่งก้านสานสาขา
แตกใบก่อช่องามยามทัศนา
กลุ่มดอกสีนวลตาคราเยี่ยมยล
ใบสีเขียวเหนี่ยวใจไว้ด้วยรัก
ก้านสมัครกิ่งห่วงใยในทุกหน
ลำต้นแกร่งแหล่งพักใจคลายทุกข์ทน
ปวงดอกดลห่วงหาอาทรกัน
มีปุ๋ยดีที่น้ำใจใฝ่บำรุง
และวาจาคอยปรุงให้สุขสันต์
ความเมตตาพารากฝอยคอยผูกพัน
รากแก้วนั้นตรึงไว้ด้วยใจจริง
คราวที่ลมห่มฟ้ามาโกรธกริ้ว
ใบไม้ปลิวใบร่วงควงลงดิ่ง
กิ่งอาจโค่นโอนก้านคร้านไหวติง
มาแน่นิ่งกับพื้นไม่ฟื้นกาย
ดอกก็พลัดกวัดแกว่งตามแรงกล้า
เสน่หาร่วงลิ่วปลิวลับหาย
มรสุมมารุมไม้ทลาย
ไมตรีคลายจากกันวันเกรี้ยวใจ
เหลือเพียงต้นโคนตอรอฟื้นฟู
หากยังรู้สายใยรักที่สดใส
กลับมาเยี่ยมเยียวยารักษาใจ
อย่าราดรดน้ำเดือดไว้ให้รากโทรม
8 พฤศจิกายน 2546 08:39 น.
พี่ดอกแก้ว
คงคาครวญคร่ำคล้าย ............ คอยรอ
นานเนิ่นน้ำตาคลอ .................. ก่อเศร้า
พรรณเพ็ญพร่างแพรวทอ ..... พ้อว่า
องค์พระพุทธเจ้า ................... ดับแล้วนิพพาน
นานแสนนานเนิ่นครั้ง ............. เนรัญ ชราเฮย
ทรงอธิษฐานบรร ................... ลุแจ้ง
ลอยถาดพิสุทธิ์สรรค์ ............. ตั้งจิต
แม้นเลือดเนื้อเหือดแห้ง ....... บ่ยั้งตั้งใจ
เพ็ญเดือนเยือนอีกครั้ง ........... คราวชล
ปริ่มปรี่ฝั่งกมล ......................... ซาบเกล้า
พร้อมพรักจักเตรียมตน ........... ไหว้บาท
จุดประเทียบโคมเจ้า ............... เพื่อน้อมอัญชลี
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
883
