17 มิถุนายน 2546 12:12 น.

ยิ้มสู้

.ยิ้มสู้อย่างมั่นใจ 
หมายฝ่าไปให้ถึงฝั่ง 
อุปสรรคอาจประดัง 
ก็ถือเป็นเช่นยาดี 
ทุกข์โถมโหมชีวิต 
ดุจมิ่งมิตรไม่หน่ายหนี 
ช่วยเพิ่มเติมอินทรีย์ 
ให้ยิ่งมีแรงพลัง 
อย่าหมายว่าใจท้อ 
จะเดินต่อไม่กลับหลัง 
ปณิธานจะอยู่ยัง 
ดั่งความดีที่ยืนยง

1598

love

comment

17 มิถุนายน 2546 11:54 น.

ผ่านภัยในวัฏฏ์

พี่ดอกแก้ว

พงหนามตามเกี่ยวก่าย
สะกิดกายลายริ้วแผล
ร่องรอยปริมากแล้
โลหิตแผ่ตามริ้วรอย

ครวญครางอย่างร้าวรวด
กรรมตามกวดไม่ล่าถอย
เหลือแรงอยู่เพียงน้อย
ก็เพียงคอยให้กรรมโรย

ทิ้งร่างรับผลกรรม
บาดแผลซ้ำไม่แห้งโหย
ก้าวสู้มิรู้โรย
สวนทางวัฏฏ์ตัดแรงกรรม

พี่เองได้เผชิญมาด้วยตนเองหลายสิบครั้ง
ภายในห้องผ่าตัดค่ะ
ครั้งท้ายสุดเมื่อวันที่ 29 ก.ย. 45
พี่เข้าผ่ากระดูกสันหลังค่ะ..ได้แต่งกลอนไว้สอนใจ
เอามาฝากน้องๆค่ะ....พี่ดอกแก้ว

876

love

comment

17 มิถุนายน 2546 11:36 น.

เธอยังมีฉัน

พี่ดอกแก้ว

..มีพระจันทร์พันดวงในห้วงฟ้า 
มีดาราพันดวงในห้วงฝัน 
มีความรักจากใจที่ให้กัน 
มีเพียงฉันที่ยังคงรักเพียงเธอ 

แม้ห่างไกลสุดปลายเส้นขอบฟ้า 
สุดสายตาก็ไม่อาจได้พบเจอ 
แต่หัวใจฉันยังคงพร่ำเพ้อ 
อยากบอกเธอว่าคิดถึงและห่วงใย 

ยังจดจำวันคืนที่ผันผ่าน 
แม้วันวานผ่านไปนานเพียงไหน 
ภาพความหลังยังคงอยู่ภายในใจ 
สุดอาลัยในวันนี้ต้องจากกัน 

ฝากบอกฟ้าผ่านดวงดาวช่วยบอกหน่อย 
สักเพียงน้อยว่าเธอยังมีฉัน 
เราคงอยู่ใต้ฟ้าแห่งเดียวกัน 
ทุกคืนวันยังคงรักเพียงเธอ

948

love

comment

16 มิถุนายน 2546 10:13 น.