28 เมษายน 2547 11:57 น.
พี่ดอกแก้ว
สายน้ำคำรินรื่นชื่นโสตสันต์
สายสัมพันธ์งดงามตามห้วงหน
กระชับมิตรสนิทแน่นแก่นกมล
ด้วยคำจริงเลิศล้นสุจริตใจ
สายน้ำใจไหลหลั่งพรั่งสู่สัตว์
ที่ถูกทุกข์บีบรัดจนหม่นไหม้
ธรรมธาราราดรดปลดทุกข์ภัย
ชำระใจคลายโศกวิโยคตรม
สายธารแห่งเมตตาพาพบสุข
ธรรมวาทีปลอบปลุกให้คลายขม
มีดวงตาสว่างไสวในภาพชม
ไม่หลงลมเหลิงทางร้างปัญญา
28 เมษายน 2547 11:50 น.
พี่ดอกแก้ว
หากชีวิตคือเรือเมื่อล่องลอย แต่ละคนต่างคอยถึงจุดหมาย
ต้องพบกับคลื่นกรรมหลากลวดลายต่างวาดพายเพื่อพ้นหนทางเรือ
คลื่นครอบครัวม้วนตัวให้เรือต้าน คลื่นการงานโถมใส่ไล่หางเสือ
คลื่นความคิดสะกิดลมให้จมเรือ คลื่นสังคมบ่มเอื้อให้เรือวน
ต่างชอกช้ำบทกรรมในเกลียวคลื่น ต่างหาผู้หยิบยื่นช่วยฝ่าหน
ต่างหมายจ้องจังหวะฝ่าสายชล ต่างเร่งค้นสร้างเรือเพื่อแข็งแรง
มุ่งสร้างทางสร้างตนบนโอกาส มุ่งหวังวาดชีวีมีสีแสง
มุ่งศึกษาความจริงสิ่งสำแดง มุ่งหลีกความขัดแย้งไม่เปลืองใจ
ยิ่งศึกษารู้ว่าชีวิตนี้ ยิ่งมากมีเหตุผลบนวิสัย
ยิ่งรู้ค่าขณะจิตมีพิษภัย ยิ่งพลั้งไปง่ายดายในบ่วงมาร
จึงต่างนำเรือตนให้พ้นพิษ จึงลิขิตทางใหม่ให้สุขศานต์
จึงหลีกเร้นเป็นเรือเหนือคลื่นพาล จึงพ้นความชอกช้ำไม่ย้ำทาง
ตามสำเภาลำทองของผู้เลิศ ตามทางมรรคประเสริฐและกว้างขวาง
ตามทางเดียวเกลียวแปดแห่งสายกลาง ตามทางแห่งผู้สร้างประสบชัย
28 เมษายน 2547 11:39 น.
พี่ดอกแก้ว
ผลัดและพรากจากไปในคิมหันต์
มนต์วสันต์พลันพร่างร่างเป็นสาย
สุขและทุกข์มีเกิดมีมลาย
อยู่ไม่นานก็พลัดพรายเพราะหมดแรง
แม้นลมร้อนเริงร่าท้ากายกร้าน
ร้อนไม่นานสานแดดที่แผดแสง
ใบกรอบเกรียมเปี่ยมน้ำตาลพาลจัดแจง
โรยร่างแฝงพื้นดินสิ้นฤดู
สายวรรษาพาผลิริเริ่มสร้าง
ไม้โรยร้างเริ่มใหม่ให้เรียนรู้
ผิดพลั้งไปในอดีตขีดเป็นครู
ฝึกฝนซ้ำไปสู่ความยอดคน
ร้อนจักคลายหายร้อนย้อนรอยแล้ง
สลับแสงอุษาฝ่าสายฝน
ชุบใจจินต์สิ้นฝืนคืนกมล
เป็นนักสู้อีกหนบนสังเวียน
25 เมษายน 2547 21:05 น.
พี่ดอกแก้ว
ดอกบัวสี่เหล่านั้น..............เปรียบชน
แตกต่างสันดานคน...........แบ่งขั้น
เหล่าแรกมากหลากล้น......ปัญญ์เปี่ยม
ลดหลั่นเหล่ารองชั้น..........ยิ่งน้อยปัญญา
โปรดธรรมนำหลักน้อม......อบรม
ผู้ยิ่งปัญญาคม....................มอบให้
ประโยชน์เลิศเลอสม..........เปี่ยมสุข
ทรงมอบธัมมจักรไว้...........ตัดสิ้นกงกรรม
เหล่าผู้ด้อยกว่านี้...............ทรงสอน
พากเพียรพึงสังวร.............เพื่อสร้าง
ประโยชน์สถาพร...............ชาติอื่น
สะสมเสบียงบ้าง..................ไม่ร้างทุนรอน
เหล่าผู้รู้เรื่องน้อย...............ปัญญา
ให้สุจริตวิชา......................ชีพเกื้อ
ทานศีลภาวนา...................สร้างสุข
ปัจจุบันประโยชน์เอื้อ..........เพื่อเว้นบาปเวร
บุญบอกลำดับชั้น................เชิงกรรม
เปี่ยมพร้อมปัญญาธรรม......จักให้
ผลมากกว่าเพียงทำ.............ตามอื่น
แม้นไม่หวังใดไซร้.............เหตุให้ผลตาม
23 เมษายน 2547 00:38 น.
พี่ดอกแก้ว
รัตติกาลเคลือบแคลงแสดงเหตุ
ถึงนัยเลศผู้บาปในคาบค่ำ
ชอบช่วงชิงใหญ่ยิ่งใฝ่กระทำ
ใช้เล่ห์กรรมมายามาลวงคน
อย่าเร่งร้อนผ่อนใจให้เย็นนิด
มาครวญคิดอีกหน่อยสักร้อยหน
พระศาสดาตรัสแจ้งแสดงกล
ถึงเหตุผลเสื่อมกาลประหารธรรม
เพราะมนุษย์มิหยุดความชั่วช้า
ยิ่งเวลามาก พ.ศ.ก่อถลำ
คนดีจะลดน้อยถอยจากนำ
ปลีกถือธรรมเดินดงไม่คงเมือง
คนชั่วช้าจักมาครองความใหญ่
สร้างนิสัยนิยมผิดให้คิดเฟื่อง
ผิดเป็นถูกปลูกใจคนทั้งเมือง
และสร้างเรื่องเชิดตนบนอุบาย
ที่ทำได้คือสู้ไปในทางตรง
ด้วยใจจริงอย่างมั่นคงและสืบสาย
ตามอำนาจหน้าที่ไม่เกินกาย
อาจมลายหากเกินตนผลพิษภัย
แล้ววางใจในสิ่งที่ทำแล้ว
คือใจแก้วแน่วแน่คิดแก้ไข
และจะมีผปรากฏประการใด
ต้องยอมรับด้วยใจนักสู้จริง
สุดฝีมือ...คือแค่นี้ที่ทำได้
แล้ววางใจยอมรู้ดูทุกสิ่ง
ที่เกิดขึ้นในตนไม่เอนอิง
พักใจให้สงบนิ่งเพิ่มพลัง
แล้วค่อยหาทางสู้กู้ต่อไป
หากไม่สิ้นชีวิตไซร้อย่าไร้หวัง
ทำเพื่อสาธารณะด้วยพลัง
และจงตั้งใจรักษ์ตนให้พ้นภัย
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
3514
