15 กันยายน 2547 00:32 น.
พี่ดอกแก้ว
หยาดน้ำตารินหยดรดใบหน้า
ไม่สร่างซ่าดังฝนที่หล่นสาย
มรสุมคลุ้มคลั่งพลั่งทลาย
ความเจ็บช้ำมากมายไหลล้นทรวง
ฟังคำเขาค่อนว่าพาใจเฉา
พูดถึงเราผิดไปอย่างใหญ่หลวง
เห็นเพียงเสี้ยวดาวน้อยล่องลอยดวง
คิดว่าปวงดาวรายนั้นคล้ายกัน
ตัดสินคนบนความคิดตัดสิทธิ์เขา
มอบความเศร้าฝากไว้ให้โศกศัลย์
กรีดด้วยคำพูดจาสารพัน
บีบให้เข้าทางตันปิดปากตรึง
ปากต่อปากฝากข่าวให้ร้าวจิต
คิดและคิดคิดค้นจนนิ่งขึง
ไร้หนทางแก้ไข...ใจรำพึง
พบสิ่งหนึ่งปลอบใจในเหตุการณ์
หาใช่เราที่ถูกเข้าใจผิด
มีอีกหลายชีวิตน่าสงสาร
มีมากมายถูกเข้าใจผิดมานาน
ตลอดกาลแบกความผิดช้ำจิตใจ
มองให้ไกลให้ถูกปลูกความหวัง
รักหรือชังเข้าใจถูกหรือสงสัย
ทำดีแล้วอย่าหวั่นจงมั่นใจ
อาจต่างในมุมมองมิตรจิตศัตรู
14 กันยายน 2547 05:44 น.
พี่ดอกแก้ว
ไม่เคยมีไม้สักใบไปสู่ฟ้า
มีแต่ร่วงลงมายังเบื้องล่าง
แนบซบลงสู่ถิ่นสิ้นสอางค์
กลายดำด่างเปื่อยเน่าแทรกเข้าดิน
ไม่มีใครสักคนทนค้ำฟ้า
อมตะแห่งชีวาไม่ดับสิ้น
มีแต่เอนร่างแนบแอบกับดิน
เป็นธุลีหมดสิ้นไม่เหลือกาย
ไม่มีเลยสักใบกลายเป็นทอง
ไม่หม่นหมองปลิดปลิวพลิ้วลับหาย
ไม่มีเลยสักคนที่ไม่ตาย
ไม่แพ้พ่ายมัจจุมารราญราวี
โค้งสุดท้ายปลายชีวิตใกล้ปิดแล้ว
เร็วหรือแผ่วก็ต้องถึงตรึงกับที่
เลือกเอาเถิดจะทำชั่วหรือทำดี
พกติดตัวข้ามภพนี้หลังความตาย
14 กันยายน 2547 05:39 น.
พี่ดอกแก้ว
คราวกระทบพบอารมณ์ปมปัญหา
ความรู้สึกเกิดตามมาใช่หรือไม่
คือสุข-ทุกข์ ไม่ชอบ หรือชอบใจ
เป็นเวทนาเกิดให้รู้สึกกัน
พลันที่ใจไหวตามเวทนา
ชอบ..นำสู่ตัณหาให้ยึดมั่น
หากไม่ชอบ..ก็ค้นหาใหม่เช่นกัน
เพราะใฝ่ฝันจะพอใจในเรื่องกาม
เมื่อผูกติดฤทธิ์รสกามกำซาบ
ไม่กำราบจึงก่อกรรมนำภพสาม
เป็นเหตุในปัจจุบันนำเงื่อนความ
เกิดติดตามต่อไปให้ร้อนรน
ที่กระทำเช่นนี้มีเหตุว่า
อวิชชา-สังขารผสานผล
เป็นต้นเหตุสำคัญอันแยบยล
อำนวยพลกิเลสมารสำราญใจ
ใช้อะไรตัดตอก่อวัฏฏะ?
ต้องเพียรละกิเลสเหตุหมองไหม้
ด้วยความเพียร สติมา ปัญญาไว
เจริญในกรรมฐานการวิปัสสนา
12 กันยายน 2547 20:03 น.
พี่ดอกแก้ว
พืชบางพันธุ์เจ็ดวันได้กินผล
หรือได้ยลความสมบูรณ์พูนสดใส
เพียงไม่นานเบิกบานได้ทันใจ
แต่แล้วพลันทันใดไร้ต้นดี
พืชบางพันธุ์หลายเดือนจึงเคลื่อนผล
ให้เต็มต้นดื่นตาพาสุขศรี
รอนานบ้างขว้างปุ๋ยในบางที
แต่ผลมีไม่กี่หนต้นก็ตาย
พืชบางพันธุ์นานปีจึงมีผล
แต่ละต้นต้องดูแลอย่างมากหลาย
ให้อาหารให้ปุ๋ยไม่ดูดาย
แต่ให้ผลมากมายหลายสิบปี
เหมือนความดีที่เริ่มต้นผลยังน้อย
อย่าเลื่อนลอยว่าครั้งแรกจะสุขศรี
ทำบ่อยบ่อยผลน้อยก็มากมี
ทำนานนานความดีให้ผลนาน
12 กันยายน 2547 06:43 น.
พี่ดอกแก้ว
ณ เส้นโค้งริมใจได้พบรัก
มาเยี่ยมกรายทายทักอย่างอ่อนหวาน
ณ เส้นที่แบ่งครึ่งกึ่งดวงมาลย์
ได้พบพานศรรักปักกลางทรวง
ไม่เคยเจ็บปวดใจในคมศร
มิคิดถอนศรปักรักแหนหวง
แต่กลับเจ็บเจียนสลายใจทั้งดวง
เมื่อศรรักหล่นล่วงจากดวงใจ
ใช้น้ำตาล้างแผลแก้พิษศร
ยิ่งเหมือนกรดกัดกร่อนให้เกรียมไหม้
ขื่นขมจิตพิษแพร่อยู่ภายใน
ทำลายความสดใสถึงดวงตา
ภาพคมศรย้อนใจให้เจ็บปวด
เมื่อร้าวรวดยิ่งคว้าไขว่ในปรารถนา
อยากพบความอ่อนหวานที่ผ่านมา
และบางคราอยากตัดใจให้พ้นรอย
ณ เส้นโค้งริมใจในวันเหงา
ฟังเพลงเศร้าเคล้าคลอให้ท้อถอย
แผลรักริปริแตกแยกหลายซอย
สร้างริ้วรอยประสบการณ์งานพ่ายรัก
หน้าส่วนตัว
745
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
