18 มกราคม 2548 13:02 น.
พี่ดอกแก้ว
ภาพของคนนิ่วหน้าคราร้อนรุ่ม
เพราะกลัดกลุ้มเรื่องโกรธถูกโทษขึง
ทั้งอากาศปรวนใจให้เครียดตรึง
อีกหน้าบึ้งพราะฤทธิ์พิษโรคภัย
มีภาระล้นบ่าหลากมาซ้ำ
ยิ่งตอกย้ำความอดทนจนหวั่นไหว
ความเครียดจากภายนอกและภายใน
หรือโรคภัยไล่ล่ามาเหลือทน
บางครั้งเขาเบื่อมิตรที่ชิดใกล้
ด้วยจิตใจไม่พร้อมแจงเหตุผล
เพราะมุ่งหวังรักษาจิตดับพิษตน
จึงเหมือนคนเจ้าอารมณ์ขมวาจา
หากพบใครคนนี้ที่ขมฝาด
อย่าได้สาดอารมณ์ใส่โทสา
ควรเห็นใจให้โอกาสและเวลา
สงบคำเจรจาอย่าชวนตี
เพราะปัญหา อากาศ และอาการ
คือเหตุพาลมาพร้อมเพื่อย้อมสี
ให้คนป่วยยิ่งป่วยจิตพิษทวี
มิตรชิดใกล้ต้องมีหลักของใจ
อย่าซ้ำเติมเพิ่มปัญหาพาหงุดหงิด
รอสักนิดรอนาทีที่สดใส
เมือหน้านิ่วคิ้วขมวดนั้นคลายไป
ค่อยสานใยวจีมีเยื่องาม
เมื่อทุกฝ่ายเริ่มพร้อมยอมพบพักตร์
สายสัมพันธ์แห่งรักจักไหลหลาม
อย่าหักพร้าด้วยเข่าไม่เข้ายาม
จักถึงความแตกใจไม่เหมือนเดิม
14 มกราคม 2548 09:32 น.
พี่ดอกแก้ว
กว่าจะเป็นเม็ดฝนหล่นจากฟ้า
ผ่านเวลากระบวนกวนสสาร
จากละอองบางเบาเคล้าควบนาน
จึงหลั่งเป็นสายธารสู่พื้นดิน
หยาดหยดไปไม่เลือกเทือกเถาไม้
พรมโปรยปรายไม่เว้นเช่นผาหิน
พร่างละอองทุกหยดเพื่อรดริน
อำนวยสินธุ์สิ้นตนบนฟ้าไกล
ดั่งครูบาอาจารย์ท่านเพียรสอน
ทุกบทตอนผดุงปรุงวิสัย
ทุ่มเทด้วยชีวิตและจิตใจ
หวังเพื่อให้ศิษย์ตนพ้นกันดาร
กว่าจะเขียนกอไก่ได้งามงด
ครูต้องจรดแก่นตรึงถึงรากฐาน
จับมือเขียนเพียรฝนจนเชี่ยวชาญ
สร้างตำนานกอไก่ใส่ลายมือ
กว่าจะรู้ผิดชอบกอปรวิชา
ท่านค้นคว้าเพื่อให้ไม่ยึดถือ
ทั้งแนะนำจี้ไชให้ฝึกปรือ
บางหน้าคือครูร้ายไล่โง่งม
กว่าจะรู้เส้นทางสร้างความดี
ครูต้องมีอุบายให้เหมาะสม
ตามจริตจิตใฝ่ในอารมณ์
ผ่านทุกข์ตรมมาก่อนจึงสอนการ
ต่างจากศิษย์ผู้เป็นเช่นพืชพันธุ์
บ้างเหนือชั้นรับฝนจนแตกฉาน
บ้างเป็นเพียงหัวตอไร้พุ่มพาน
แม้นรับฝนที่ซ่านจากฟ้าเดียว
กราบบูชาวันทาครูค่ะ
พี่ดอกแก้ว
8 มกราคม 2548 07:43 น.
พี่ดอกแก้ว
กลางวิกฤตพิษคุวัตถุธาตุ
ป่าวประกาศเหนือศีลสิ้นราศี
อบายมุขรุกล้นจนเสรี
ดรุณดีถูกย้อมจนมอมเมา
เพราะผู้ใหญ่รุ่นใหม่ใจพินาศ
ชาญฉลาดเล่ห์กลหลอกคนเขลา
ใช้สื่อสารล้อมกรอบครอบผู้เยาว์
เล่นพนันหันเข้าเหล้าและยา
กล้าดรุณจึงคุ้นแต่ความเสื่อม
แล้วต่อเชื่อมชีวิตติดปัญหา
เที่ยวกลางคืนเกียจคร้านการวิชา
เติบโตมาผุกร่อนเป็นขอนโทรม
ความอ่อนแอจึงแผ่ไปทั่วหล้า
ลมพัดมาเพียงน้อยด้อยแรงโหม
เยาวชนคนเสื่อมจึงล้มโครม
อบายมุขจู่โจมจนแน่นใจ
หากปรับช่องกรองใหม่ในสื่อสาร
เปลี่ยนสัญญาณความถี่รี่แก้ไข
ให้รู้จักรักนวลสงวนนัย
เพิ่มกลไกกรองสื่อถือศีลธรรม
เด็กวันนี้จักมีสิ่งแวดล้อม
ที่ฟอกย้อมจิตใจให้งามขำ
วันหน้าเป็นผู้ใหญ่ใจบุญนำ
แผ่นดินธรรมแผ่นดินทองเป็นของไทย
6 มกราคม 2548 20:54 น.
พี่ดอกแก้ว
เดือนแรมแจ่มจางนภางค์หมอง
เหม่อมองความหมายในม่านฝัน
เลือนลางพร่างไปในม่านควัน
คืนนั้นไร้แสงแห่งจันทร์งาม
หนาวหนาวคราวเดี่ยวอยู่เปลี่ยวจิต
เพียงดาวดวงนิดที่ไหวหวาม
กระพริบพรายที่ปลายฟ้าหม่นคราม
ร้องถามหาจันทร์อยู่ในใจ
ขับกลอนสอนใจให้คลายเศร้า
เพียงเงาเคราะห์ผ่านอย่าหวั่นไหว
มาแล้วก็ต้องผ่านไป
จันทร์ลับ...กลับใหม่เมื่อถึงกาล
21 ธันวาคม 2547 21:10 น.
พี่ดอกแก้ว
ดารดาษดวงดาวที่พราวฟ้า
ทอแสงงามจับตาในห้วงหน
บางหล่นร่วงควงร่างกลางสกล
บางค้างบนฟ้างามราตรี
วีถีเปลี่ยนเวียนไปในพ.ศ.
บางงานก่อความเด่นเป็นสักขี
บางงานด้อยน้อยคุณหนุนฤดี
บางงานมีเรื่องราวให้ร้าวทรวง
ล้วนผ่านใจผ่านไปในกระแส
ความผันแปรดุจดาวในราวสรวง
อย่าน้อยใจในโศกของโลกลวง
หรือติดบ่วงเวลาพาช้ำใจ
ทิ้งอดีตกรีดเฉือนเหมือนแผลเก่า
ปล่อยความเศร้าไว้ตรงนั้นอย่าหวั่นไหว
ให้อยู่ในปีเดิมอย่าเก็บไป
รับปีใหม่ใจไม่หมองไร้ของเดิม
ส่วนความสุขปลุกจิตผลิตสุข
จงบรรทุกนำไปใช้สร้างเสริม
ให้ยิ่งความสุขสันต์หมั่นเพิ่มเติม
จากปีเดิมด้วยฤดีมีกำไร
ขออำนวยพรมาคราศกเปลี่ยน
จงหมุนเวียนให้พบความสดใส
ประสบสิ่งสมหวังได้ดังใจ
และปลอดภัยทุกท่านนิรันดร์เทอญ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
3097
