7 มกราคม 2554 11:45 น.
พี่ดอกแก้ว
จินตนาการสร้างสานเรื่องสนุก
เด็กเล็กเล็กล้มลุกหัวร่อร่า
แต่ยามถูกขัดใจจากมารดา
ก็ร้องจ้าแม้ถูกอุ้มมาคุ้มครอง
ศิลปะยามเยาว์เอาฝาบ้าน
เป็นกระดานขีดเขียนด้วยมือสอง
เกิดรูปร่างแปลกแปลกไม่น่ามอง
พ่อแม่ต้องจับมือเขียนเรียนวิธี
ความคิดอ่านไร้เดียงสาในคราเด็ก
ชีวิตเล็กจึงเสี่ยงภัยในวิถี
ผู้ใหญ่ต้องถ่ายทอดสิ่งที่ดี
ให้เด็กมีภูมิคุ้มกันอันตราย
เด็กเหมือนดังพฤกษาคราต้นอ่อน
ต้องดูแลทุกขั้นตอนก่อนจะสาย
ควรให้แตกกิ่งช่อยืดร่างกาย
และควรดัดไม่ให้ก่ายเกะเกเร
เด็กจึงเป็นสมบัติอันล้ำค่า
ต้องขัดเกลาให้งามตาแสงหักเห
อย่าทิ้งร้างให้ฝุ่นมาปนเป
หรือทิ้งเทโคลนตมจมอวิชชา
ในวันเด็กปีนี้มีความรัก
ส่งมาทักทุกคนด้วยห่วงหา
เพราะต่างยังเป็นเด็กของโลกา
และมีเรื่องนานาเหนือคิดตน
ขอให้เด็กทุกคนมีความสุข
ชีพสนุกสดใสไม่สับสน
มีชีวิตราบรื่นไม่ร้อนรน
พบสำเร็จทุกคนเป็นเด็กดี
21 ธันวาคม 2553 11:24 น.
พี่ดอกแก้ว
หลากเรื่องราวรวมรสบทดีร้าย
วิกฤตการณ์มากมายมีให้เห็น
หนึ่งปีผ่านบ้านเมืองร้อนและเย็น
มีสุขและทุกข์เข็ญตลอดปี
เป็นเช่นนี้ชีวีของชาวเรา
สุขและเศร้าเป็นเรื่องไม่อาจหนี
อยู่ที่ใจใครแกร่งกับความดี
ก็จักมีสุขมากจากเหตุการณ์
ที่ผ่านมาหากว่าใครอ่อนแอ
ขอได้อย่าท้อแท้จงห้าวหาญ
เวลายังมีอยู่อีกยาวนาน
ปรับชีวิตคิดอ่านให้รัดกุม
หากว่าใครใจหม่นทนทุกข์หมอง
โรคภัยครองกายใจเหมือนไฟสุม
จงหลีกออกจากชีวิตที่ติดมุม
มารวมกลุ่มผู้โชคดีมีชีวิต
ส่วนผู้ใดได้รับความอับโชค
จงเปิดโลกสู่ประตูผู้มีสิทธิ์
รับโชคดีที่เพิ่มกราฟทีละนิด
อย่าฝังคิดว่าเรื่องร้ายจะยาวนาน
และผู้ใดที่พบสุขเสมอ
ก็อย่าเผลอยึดถือเป็นแก่นสาร
ความเปลี่ยนแปลงย่อมมีทุกเหตุการณ์
จงผ่านวันผันวารด้วยปัญญา
ดิถีที่จักพ้นอีกหนนี้
ขอทุกท่านจงมีสุขหรรษา
ปีที่ผ่านให้รู้เป็นตำรา
ปีที่มาให้เพียรทำกำหนดชัย
สวัสดีปีใหม่ไปถ้วนทั่ว
คนไทยทุกครอบครัวจงสดใส
พบความสมปรารถนาในฤทัย
สิ้นโรคภัยใจสุขทุกคืนวัน
ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกสถาน
โปรดบันดาลทุกชีวีมีสุขสันต์
พบแต่ความรุ่งเรืองอเนกอนันต์
เกษมสันต์สวัสดีปีใหม่เทอญ.
3 ธันวาคม 2553 07:32 น.
พี่ดอกแก้ว
เปรมปรีดิ์ฤดีราษฎร์
พระมิ่งชาติเฉลิมชนม์
พสกนิกรทั่วมณฑล
ผสานเสียงแซ่ซ้องนาม
ฉลองฤกษ์อย่างยิ่งใหญ่
สกลไกลทราบเกียรติความ
ก้องหล้าทั้งฟ้าคราม
คือกษัตริย์ของชาวไทย
พระองค์ทรงเป็นหลัก
แห่งความรักและน้ำใจ
บำบัดทุกข์เมืองและไพร
บำรุงสุขทั้งแผ่นดิน
เวลาที่เคลื่อนคล้อย
จารเรียงร้อยเรื่องไม่สิ้น
ทรงกรุณาราษฎร์อาจิณ
เกินบันทึกในพระคุณ
เวลายิ่งพิสูจน์
ทุกคำพูดยิ่งอุดหนุน
ว่า "คนไทยนี้มีบุญ"
มีกษัตริย์อัจฉริยะ
เวลาที่ผ่านพ้น
ผลิตผลงานทักษะ
เชิดชูโครงการพระ
ราชดำริเพื่อชาวไทย
แปดสิบสามพระพรรษา
พระชนมายิ่งสมัย
ปวงข้าหลอมดวงใจ
รองพระบาทพระราชา
น้อมเกล้าถวายพระพร
พระชนม์จรหมื่นพรรษา
ทีฆายุโกโหตุมหาราชา
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ดอกแก้ว
18 พฤศจิกายน 2553 10:15 น.
พี่ดอกแก้ว
วิกฤติภัยไล่ล่ามากับน้ำ
ต้องพบความร้ายแรงทุกแห่งหน
การเดินทางติดขัดในบัดดล
มาจากผลน้ำบ่าคราฝนแรง
เหนือจรดใต้ได้รับความเดือดร้อน
เสียงอ้อนวอนแฝงเงาเศร้าแสลง
เพียงพริบตาพสุธาได้เปลี่ยนแปลง
ผืนดินแล้งมีน้ำล้นท้นท่วมเมือง
อุทกภัยเตือนใจให้รู้ตรอง
ผลทั้งผองคือวิบากที่ฟูเฟื่อง
ถึงเวลาก็ต้องรับอยู่เนืองเนือง
เป็นราวเรื่องกระทบต่อชีวี
บัดนี้น้ำรินหลากจากฟากฝั่ง
คืนสู่ยังเส้นทางตามวิถี
แต่ผู้คนยังหม่นในฤดี
เพราะน้ำนี้ฝากคราบไว้ในใจ
ปล่อยไปเถิดเรื่องความทุกข์ทั้งหลาย
ตั้งเป้าหมายแห่งสุขให้ไสว
สำรวมจิตผ่านคงคาชลาลัย
ฝากกระทงลอยไปบูชาคุณ
ให้สายน้ำยามนี้เป็นที่สรรค์
สร้างกุศลในชีวันมาอุดหนุน
ช่วยชุบชีพผ่อนคลายอย่างได้บุญ
ลอยกระทงระลึกคุณพระพุทธา
บูชารอยพระบาทพระชินสีห์
นันมทามหานทีที่ไกลหนา
บูชาคุณลุ่มน้ำเลี้ยงพารา
อีกทั้งปล่อยความโศกาให้ลอยไกล
กระทงทองปองหมายความไร้ทุกข์
ขอปลอบปลุกทุกชีพให้สดใส
มีสายน้ำเมตตาหล่อเลี้ยงใจ
จงพ้นภัยไทยทั่วทุกคนเทอญ.
8 สิงหาคม 2553 21:51 น.
พี่ดอกแก้ว
สายตาสื่อประสาน สมัครสมานจนแน่นหนัก
สายใยแห่งความรัก ซ่านดวงพักตร์และดวงตา
จากน้อยจนเติบใหญ่ กี่วารวัยยังห่วงหา
สายรักและสายตา ยังทอดมาไม่เสื่อมคลาย
ลูกน้อยคือลูกน้อย แม่ยังคอยห่วงไม่หาย
กังวลถึงอันตราย ความเจ็บป่วยที่ลูกมี
กี่ปีที่ผ่านพ้น รักยังล้นในฤดี
แม่คือผู้ภักดี ต่อลูกรักเสมอมา
อย่าถามถึงความหนัก ภาระรักนั้นหนักหนา
และอยู่คู่ชีวา ไม่อาจปลดหรือลดลง
อย่าถามถึงความเหนื่อย มีอยู่เรื่อยไม่เจาะจง
แต่ใจแม่ยังคง อดทนได้แม้กายชรา
ตอนนี้ลูกสุขไหม? คำถามใหญ่ของมารดา
ถามประจำคำต่อมา อยากให้แม่ช่วยอย่างไร?
แม่มีแต่คำถาม ที่สื่อความว่าห่วงใย
กี่ปีจะผ่านไป แม่ถามซ้ำคำเดิมเดิม
นึกถึงภาพของแม่ เกิดกระแสสุขเพิ่มเติม
ความอบอุ่นยิ่งพูนเพิ่ม ในอ้อมรักอิ่มพระคุณ