16 สิงหาคม 2546 09:54 น.
พี่ชา_ย^^
**เฝ้าคอยเธอ... เมื่อไรจะกลับมา
รอเวลาที่เราได้เจอกันอีกครั้ง
รู้ไหมคิดถึงมากมายหัวใจแทบพัง
สุดท้ายก็ได้แต่นั่ง รอเธอหวนคืนมา
**ไม่รู้ต้องคอยอีกนานแค่ไหน
คอยอยู่เรื่อยไปจนใจแทบบ้า
ก็เป็นเพราะความอาทรและห่วงหา
จึงทำให้เวลาดูยาวนาน กว่าทุกที
**จริง จริง เราจากกันแค่ไม่กี่วัน
เพียงเธอบ๋ายบายไปทำธุระสำคัญ...... ที่เร็วรี่
ไอ้ฉันดันทึกทักว่ารอเธอเป็นปี
ก็แหม.. เป็นห่วงเธอคนดีนิน่า เกือบบ้าตาย
15 สิงหาคม 2546 00:17 น.
พี่ชา_ย^^
ค่ำคืนนี้มีเพียงสายลมแผ่ว
บางเบาร้างแล้ว... ใจไหว
ราตรีนี้มืดมิดสักเพียงใด
ก็ยังมีแสงดาวโลมไล้ตลอดมา
มีเพียงฉันคนนี้
นั่งตากน้ำค้างกลางราตรีที่......เหว่ว้า
วับไหวในหัวใจแสนทรมาน
เหมือนการรอคอยที่ไร้ค่าความหมาย
วางหัวใจไว้กับความว่างเปล่า
ความปวดร้าวเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้
ยังคงเฝ้ารอดวงดาวอีกดวงที่ปลายฟ้าไกล
คอยว่าเมื่อไหร่จะกลับมาซับน้ำตาร่ำให้...................ยามราตรี