21 พฤศจิกายน 2549 10:30 น.
พี่ชายที่แสนดี(+แห้ว)
อดีดคือภาพพจน์
อนาคตคือความฝัน
ปัจจุบันคือความจริง
12 พฤศจิกายน 2549 13:27 น.
พี่ชายที่แสนดี(+แห้ว)
พี่เฝ้ารอรอน้องกลับหรับไม่ลง
เจ้าไปหลงอยู่ที่ไหนกับใครหนอ
ทิ้งให้พี่ปวดร้าวเฝ้าแต่รอ
เจ็บและท้อก็จะขอรอเจ้าคืน
ทุกวันคืนทิ้งให้พี่ร้าวระบม
เสร้าระทมแสนตมแสนสุดฝืน
หัวใจพี่คนนี้เหมือนถูกปืน
เหมือนมายืนจ่อยิ่งที่กลางใจ
เจ้าจากไปรู้ไหมใจพี่เศร้า
ใจพี่เหงาสุดสุดเธอรู้ไหม
เธอคิดดีแล้วหรือหนีพี่ไป
หรือมีใครอีกคนที่เฝ้ารอ
เธอรู้ไหมพี่ชอกชำข้างในจิต
ในชีวิตมีอย่างเดียวที่จะขอ
ขอให้น้องกลับมาหาคนเฝ้ารอ
ใจที่ท้อจะกลับมาดีเหมือนเดิม
ขอให้เธอกลับจริงจริงจะได้ไหม
กลับเอาใจของเจ้ามาเพิ่มเสริม
จะเอาใจของพี่ไปเพิ่มเติม
ให้พี่กลับมามีสุขนิรันดร์