17 สิงหาคม 2546 05:40 น.
พีวี่
อาจจะเคยโง่และเคยบ้า
กับความไม่จริงใจที่เธอให้มายังตาบอดไปซะได้
หลงคิดว่าเธอรักฉัน จึงไม่ได้ถามอะไร
ปล่อยให้คน้คนนี้ตายใจมาตั้งนาน
กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไป
เธอมาหลอกกันโดยใช้คําพูดหวานๆ
เห็นฉันเป็นของตายจึงออกคําสั่งได้ตามต้องการ
แต่วันนี้ฉันไม่โง่อย่างวันวานแล้วนะเธอ
ในเมื่อธาตุแท้เธอมันโผล่ออกมา
ฉันขอลาเลยดีกว่าจะถูกทําร้ายตอนเผลอ
ไม่่อยากเสียเวลาอยู่กับฝันบ้าละเมอ
ไปเถอะนะอย่าได้กลับมาเจอกันอีกเลย
17 สิงหาคม 2546 05:36 น.
พีวี่
อย่าทําหน้าเหมือนว่าเธอห่วงใย
อย่าบอกว่่าที่ทําลงไปคือรักฉัน
อย่าเลยในเมื่อตาเธอมันฟ้องว่าไม่ได้รู้สึกผูกพัน
อย่าได้คิดจะมาผูกพันกันอีกต่อไป
เพราะฉันเจ็บแล้วจํา
ไม่ต้องกลับมายํ้าเรื่องเดิมเพื่อเริ่มต้นใหม่
ถึงฉันจะโดดเดี่ยวอยู่อย่างนี้ไม่เหลือใคร
แต่ดีกว่าต้องกลับไป เจอคนไม่มีหัวใจอย่างเธอ
หน้าส่วนตัว
1169
