23 พฤศจิกายน 2546 16:11 น.
พิราบขาว
แสนเหนื่อยล้าเดินมาหาความฝัน
แม้นานวันความฝันยังอำไพ
ถึงจะล้มยังลุกได้ไม่เคยหวั่น
ก้าวเดินไปหาวันใหม่ที่งดงาม
ขอเพียงแค่ใครคนหนึ่ง
คอยห่วงถึงและคอยอยู่ใกล้
ก็จะขอรักเธอตลอดไป
สานฝันไว้ร่วมกันเท่านั้นพอ
14 พฤศจิกายน 2546 20:07 น.
พิราบขาว
พระอภัยหลงใหลนางโมรา
ขุนแผนตามฆ่าแย่งสีดามาโอ๋
พระสุธนเป็นชู้กับนางมณโฑ
ท้าวสามณโมโหไปแทงไฮโลในร้านน้ำช
โจโฉโมโหควบม้า
จับดาบตามฆ่าพระยาฉัตทันต์
พระรามตามกวางมาเจอกลางคัน
จึงรีบไปกางกั้นเพราะกลัวจะถูกกากี
นางวันทองนั่งร้องเหมือใจลอย
พระลักษณ์มีเมียน้อยแถวถนนเพชรบุรี
ส่วนผมนั่งดูแสนหดหู่ฤดี
เรื่องอะไรกันนี่ขอโทษทีผมฝันไป
12 พฤศจิกายน 2546 19:25 น.
พิราบขาว
อย่ามองยลคนยิ้มเขาอิ่มสุข
อาจจะทุกข์ในใจสุดขื่นขม
อย่ามองคนหม่นเศร้าเขาตรอมตรม
อาจสุขสมในใจใครเปรียบปาน
อย่างฉันท้อขอน้อมพร้อมยอมรับ
ไม่ถึงกับถอยให้ใครสงสาร
ยังฝืนยิ้มอิ่มสุขถึงทุกข์นาน
ไม่ต้องการสิ่งใดจากใครเลย