10 ตุลาคม 2553 16:12 น.
พิมญดา
แสงจันทร์เพ็ญเต็มฟ้าธาราใส
เดือนสิบสองอำไพไล้ลมหนาว
ขอตั้งจิตอธิฐานผ่านดวงดาว
ฟ้าพร่างพราวไกลลิบระยิบงาม
จัดประทีปบูชามาน้อมนำ
อย่าเพรี่ยงพล้ำชายใดหมายหยียดหยาม
หากรักจริงข้าเจ้าขออิงตาม
ขอนิยามรักแท้..แน่สักคน
แปลกใจรักทักทายหมายใดเล่า
ไล่ความเหงาเฝ้าคิดจิตสับสน
เดือนสิบสองน้ำนองสองฝั่งชล
ใจคนล้นเหมือนน้ำตามวารี
โคมประทีปจีบกระทงบรรจงร้อย
ไหลล่องลอยสายชลดลใจนี้
จุดประทีปแสงนวลป่วนฤดี
ขอช่วยเป็นสักขีแห่งหัวใจ
เงาจันทราทาบลงตรงพื้นผิว
พระพายปลิวริ้วคลื่นชื่นสดใส
แสงประทีปนวลผ่องเป็นยองใย
ช่วยส่องใครบางคน..ดลรักจริง