8 มกราคม 2553 21:13 น.
พิมญดา
ฟังรำพันอบอวลทวนลมซับ
ขอน้องกลับคืนเหย้าเฝ้าห่วงหา
รอยรักกรุ่นอารมณ์ตรมวิญญา
สัมผัสพาตรึงจิต..คิดมิคลาย
อ้อมกอดพี่ฤดีไหวใจเสมอ
บางคืนเพ้อโศกซมตรมไม่หาย
ยังไม่ลืมอ้อมแขนแนบหนุนกาย
รักจากชายชื่นชูอยู่ทุกยาม
จากมาหลายเพลาน้ำตาร่วง
น้องแสนห่วงพี่ยาอย่าเหยียดหยาม
แขนของใครไหนเลยจะเกยตาม
พี่อย่าถามช้ำชอกยอกย้อนทรวง
กอดของใครไหนเล่าเท่ากอดพี่
ใช่หน่ายหนีพี่ไกลใยถึงห่วง
ถนอมนวลเนื้อนางปานเดือนดวง
เพลาล่วงคืนสู่ประตูใจ
จุดใต้โคมทอแสงแรงคิดถึง
ห้วงคำนึงถึงพี่มิเหลวไหล
กระแจะจันทร์หอมเอยใช่เลยไกล
พลีมอบให้พี่ยา..คราหอมเอย