12 กุมภาพันธ์ 2551 16:23 น.
พิมญดา
กุหลาบแดงแจ้งเป็นสื่อคือความรัก
กุหลาบปักลงกลางใจให้คิดหวน
กุหลาบแดงกลิ่นหอมนานพานรัญจวน
กุหลาบชวนใจให้ช้ำระกำทรวง
วาเลนไทน์ปีที่แล้วกุหลาบสวย
รักปลูกด้วยกุหลาบใจที่ห่วงหวง
วันคืนผ่านรักคงมั่นฝันลมลวง
สิ้นปีล่วงเลยผ่านพ้นจนรักลา
กลีบกุหลาบกระจายหล่นใจแทบขาด
กลีบกุหลาบบาดหัวใจยากรักษา
หนามแหลมคมคอยทิ่มตำกรำน้ำตา
ไหลหลั่งมาอาบสองแก้มแทบวางวาย
กุหลาบแดงแจ้งประจักษ์รักขมขื่น
ทุกวันคืนวาเลนไทน์ขอห่างหาย
ขอหลบมุมอยู่อย่างคนที่เดียวดาย
สิ้นสลายวาเลนไทน์ให้วายปราณ
เปรียบกุหลาบแรกแย้มรักสดสวย
พอเริ่มโรยเปรียบดั่งรักเริ่มหมดหวาน
พอร่วงหล่นรักหลุดลอยคอยจนนาน
อันตธานดอกโศกครองจองใจแทน........
11 กุมภาพันธ์ 2551 15:51 น.
พิมญดา
สายลมโชยพัดพลิ้วแผ่วไล้แก้มสาว
กุหลาบพราวแดงชมพูดูสดสี
กลิ่นดอกไม้นางพญาในราตรี
ค่ำคืนนี้วันแห่งรักจักครองใจ
แว่วดนตรีรักลอยล่องทำนองรัก
เพียงประจักษ์ว่ารักแท้อย่าหวั่นไหว
เสียงสวรรค์กระซิบแผ่วแว่วแต่ไกล
ยอดฤทัยพี่รักเจ้าเท่าชีวา
ยังรักษาคำสัญญาที่ให้ไว้
ยังคงใช้สิทธิ์ของใจใฝ่ฝันหา
วันแห่งรักมั่นคงนักรักเรื่อยมา
ห่างครึ่งฟ้าทุกเวลาคิดถึงกัน
เยื่อใยรักคอยทอถักรักเราสอง
ช่วยประคองรวมใจหนึ่งถึงฝั่งฝัน
เปรียบดั่งฟ้ายังคงรักดวงตะวัน
เหมือนดั่งฉันรักเธอมากจากฤทัย
สายลมพลิ้วปลิวไสวหัวใจฉัน
อย่าลืมกันไม่ว่ารักวันไหนไหน
ขอรักอยู่คู่เธอฉันตลอดไป
ตราบสิ้นลมหายใจมีเพียงเธอ
10 กุมภาพันธ์ 2551 12:56 น.
พิมญดา
เพียงใบไม้ร่วงหล่นบนลานกลอน
ทิ้งทุกอย่างฐานันดรแห่งความรัก
เฝ้าตรึกตรองถึงเรื่องราวจึงประจักษ์
ระหว่างรัก-ปรารถนา-และอารมณ์
หน้ากากรักหวานยิ่งนักยามได้พบ
ยากจะจบลงใจกลางทางสุขสม
ยิ่งรักมากอยากไขว่คว้ามาชื่นชม
เฝ้าภิรมย์ กลิ่นแห่งรักมักลืมตัว
หน้ากากแห่งปรารถนาปรากฏตาม
เพราะนิยามคำว่ารักจักสลัว
จึงอยากได้ใคร่ครอบครองมาพันพัว
เรื่องน่ากลัวสักปานไหนไม่คณา
หน้ากากแห่งอารมณ์คนไม่หยุดนิ่ง
เปลี่ยนทุกสิ่งตามที่ใจปรารถนา
พอได้คืบจะเอาศอกบอกถึงวา
นี่แระหนาอารมณ์คนเวียนวนไป
เพียงสายลมพัดผ่านมาแล้วผ่านเลย
ลมไม่เคยจะหยุดนิ่งความเคลื่อนไหว
เหมือนใบไม้ที่ร่วงหล่นจากหัวใจ
ยากเก็บไว้มาถนอม ตรอมฤทัย......
8 กุมภาพันธ์ 2551 12:47 น.
พิมญดา
สรรพนามคำนำหน้านางนางสาว
ประกาศข่าวพ.ร.บผ่านแล้วหนอ
สิทธิหญิงเท่าเทียมชายคำคอยรอ
ช่วยให้ก่อสามัคคีหรือตีกัน
การกดขี่กรณีคำนำหน้า
ชายก็ว่าไม่เห็นดีมีแปรผัน
มองไม่ออกลูกเมียใครใฝ่ผูกพัน
ผิดจาบัลย์ศีลธรรมกันพอดี
หญิงร้างหม้ายดีใจใหญ่ได้เปลี่ยนนาม
คำนิยามหลังเลิกร้างลดศักดิ์ศรี
โดนดูถูกคำนำหน้าผ่านราคี
โดนสามีหย่าร้างมาพาเศร้าใจ
ต่อไปนี้ผู้ชายไทยคงคิดหนัก
คิดจะรักสลักใจหญิงคนไหน
โสดไม่โสดไม่รู้แล้วลูกเมียใคร
ระวังไว้เดียวได้ย้ายไอซียู
ถามความเห็นตรงประเด็นใช่เรื่องใหญ่
เพียงหญิงชายมั่นใจกันอย่าอดสู
คำนำหน้าสาวหรือนางไม่น่าดู
คุณค่าอยู่ที่ตัวตนคนหญิงชาย...........
7 กุมภาพันธ์ 2551 12:52 น.
พิมญดา
ฉันรักเธออย่าหวั่นไหวยามไกลห่าง
รักไม่จางออกจากใจไม่ให้เผลอ
รักคนเดียวเกี่ยวดวงใจไว้ที่เธอ
ใครเสนอมอบรักให้ไม่รับมา
ฉันรักเธอหมดหัวใจให้รับรู้
ยังคอยอยู่เป็นคู่รักเสน่หา
ยังรอวันระฆังทองก้องวิวาห์
ม่านดาราคอยเบิกฟ้ามาประทาน
ขอเชื่อมั่นในความฝันมีแต่เธอ
ยังนั่งเพ้อสร้างวิมานรักประสาน
ให้พระพรหมท่านเห็นใจรักยืนนาน
ขอสาบานตราบสิ้นฟ้าไม่ลาไกล
รักคือรักห่วงคือห่วงดวงใจนี้
ดวงฤดียังตามข่าวคราวเคลื่อนไหว
แม้บางครั้งอาจไม่ได้ติดต่อไป
ขอให้รู้คนห่วงใยใจเหมือนเดิม
ด้วยภาระอาการป่วยช่วยไหว้พระ
ขอบคุณนะที่ห่วงใยส่งใจเสริม
คอยขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เพิ่มเติม
หายแล้วเริ่มเขียนกลอนต่อขอขอบคุณ...