25 พฤษภาคม 2550 08:21 น.

นิยายรักปังย่า๑..

พิมญดา

ณ.วันนั้นมีเรื่องเล่าสาวปังย่า
ในอุราหวั่นไหวชายในฝัน
คู่ออกรอบดึกดื่นชื่นชีวัน
เขาพัวพันสอนสั่งอย่างตั้งใจ

เป็นมือโปรเก่งกาจคาดไม่ถึง
จึงต้องร่วมเป็นหนึ่งฝึกฝนหา
วิชาตีวิชารักดำเนินเรื่อยๆมา
ฝีกวิชาจนได้ใจไม่ทัดทาน

มีพี่น้องร่วมก๊วนชวนออกรอบ
มีทดสอบสนามรวมชวนกันเล่น
แข่งเกมดึกแมทรวมเฮฮาร่าเริงเกม
ทุกๆเย็นหลังเลิกงานตามกันมา

มีฝนใหญ่คอยเป็นกุนซือรัก
ฝนเล็กจักสดใสไร้หม่นหมอง
มีขาเป๋พี่ชายเมาสาวเคล้ายาดอง
สาวใดมองพี่เราเฝ้าติดตาม

อ้าวลืมได้ไงพ่อนี่พี่ลุงโม้
ชอบคุยโอ่พิมญดาว่ากันได้
เจอกันทีกัดกันแทบบรรลัย
พี่น้องหญิงชายหัวเราะร่าฮากันตรึม				
24 พฤษภาคม 2550 11:54 น.

เลือกใหม่..ถ้าใจต้องการ

พิมญดา

วันหนึ่งคงลืมเธอได้สนิท
วันนี้ติดคิดถึงคนึงหา
วันพรุ่งนี้คงค่อยๆส่างซา
วันเวลาช่วยเราเกลาหัวใจ

วันหนึ่งคงหายเหงาเศร้าฤดี
วันนี้มีเพื่อนอยู่ดูใจฉัน
คอยโทรหาห่วงใยอยู่ทุกวัน
บอกสักวันลืมได้ใช้เวลา


วันนั้นมาถึง...........วันนี้..เปิดประตูแห่งกาลเวลาสู้*-*---*-*



ไม่มีเขาไม่มีเราในวันนี้
เป็นสตรีที่เข็มแข็งดั่งหินผา
ทนมาได้อย่างไรที่ผ่านมา
กี่น้ำตากี่เวลาที่เสียไป.....

ลุกขึ้นมาท้าทายกับชีวิต
แม้ต้องแลกด้วยชะตาฟ้าลิขิต
ไม่เป็นไปตามใจที่นึกคิด
ฟ้าลิขิตมาแล้วไม่แคล้วครวญ

สู้ต่อไปให้ถึงฝั่งฝั่งฝันรัก
ถึงอกหักอย่าท้อขอรักใหม่
อาจนานหน่อยเพราะเราต้องทำใจ
คนต่อไปอยู่ที่ไหน..ในบ้านกลอน				
24 พฤษภาคม 2550 00:05 น.

ความผูกพัน..ยังเบาบาง

พิมญดา

ฉันอาจไม่จริงจัง..กับใคร
หลายหลายคน....................
แต่ฉันก้อสนใจเธอ
ใช่..ฉันอาจจะจริงใจบ้าง..
แต่..ก้อเป็นบางครั้ง.......เท่านั้น
ขอเธอ..อย่าเพิ่งฝัน
ความผูกพันยัง...เบาบาง
ฉันคนไม่จริงจัง..
นอกจากชอบฝันไปวันวัน
เท่านั้นเอง......................				
23 พฤษภาคม 2550 11:34 น.

น้ำตาริน..ที่ปังย่า

พิมญดา


ท่องเที่ยวดั้นด้นจึงค้นพบ
ได้ประสบดังหวังเวปปังย่า
มีผู้คนทักทายตลอดเวลา
สุดหรรษารื่นเริงบันเทิงใจ

ได้พบเขาคนดีคอยชี้แนะ
คือเขาแหละคนสนิทคอยชิดใกล้
คอยพร่ำสอนด้วยหวงและห่วงใย
จนหัวใจไหวหวั่นทุกวันคืน

ความรู้สึกมันบอกยามออกรอบ
ต้องตีกรอบเอาไว้ใจสุดฝืน
หลงรักเขาสับสนทนกล้ำกลืน
กลัวเขารักคนอื่นสะอื้นตรม

ถึงวันนี้แสนท้อสุดห่อเหี่ยว
เพียงผู้เดียวทุกคืนใจขื่นขม
เขาไปสอนคนอื่นชื่นอารมณ์
ฉันระทมเล่นปังย่าน้ำตาริน				
22 พฤษภาคม 2550 22:10 น.

ฟ้าใส...ในใจเรา

พิมญดา


แล้ววันนี้ฟ้าใสในใจฉัน
ไม่ต้องนั่งนับวันใฝ่ฝันหา
เมื่อไหร่หนอเขาจะหวนกลับคืนมา
คืนสัญญาคำมั่นเรื่องฝันเรา

ต่อนี้ไปขอเก็บใจไว้กับฟ้า
มีเพื่อนเป็นดวงดาราเวลาเหงา
คอยปรับทุกข์ปรับโศกคงบรรเทา
ก้อฟ้าเจ้านั่งฟังเราอย่างเข้าใจ

ไม่มีเสียงของฟ้าเอ่ยอ้างทัก
ฟ้าก้อจักนั่งเงียบกับคนเหงา
คนรักจากฟ้ายังอยู่คู่กับเรา
มองฟ้าเขาคงยินดีที่เราคืน				
ไม่มีข้อความส่งถึงพิมญดา