21 เมษายน 2550 22:06 น.
พิมญดา
คิดถึงเมื่อครั้งหนึ่ง
ความเหงาเข้ามายุ่ง
ความรักจึงมุ่งเข้ามาหา
ผลตอบแทนคือคราบน้ำตา
เสียเวลาไปมากมาย
ความเหงาเจ้ามีพิษ
ชีวิตแทบหมดความหมาย
ทุ่มเทให้เขาทั้งชีวิตจิตใจ
สุดท้ายเศร้าเหงากว่าเดิม
ต่อไปจะไม่เหลือที่ว่างว่าง
ให้ความเหงาคืบคลานเข้ามาหา
พอกันทีไม่อยากเสียน้ำตา
จะทำใจให้สดชื่นอุรา..ตลอดไป
20 เมษายน 2550 18:57 น.
พิมญดา
พิมญดาคนงามอยากถามไถ่
จะมีไหมใครสักคนเฝ้ามองหา
มีหรือไม่คนที่คอยมาเยียวยา
ช่วยรักษาค่าของใจให้เหมือนเดิม
เคยมอบรักหมดใจใครคนหนึ่ง
มอบความซึ้งภักดีให้ไม่เปลี่ยนผัน
แต่แล้วรักสลายไปกลายเป็นควัน
สำลักมันจนน้ำตาพรางพร่าพราย
พยุงใจที่เจ็บเก็บในห้อง
วันนี้ลองเปิดแง้มดูอยู่ไหนหนา
แอบรักไว้มุมห้องใจของกานดา
ไม่กล้ามาท้ารักรบพบกับใคร
มีบ้างไหมใครใจดีช่วยรักษา
อยากได้ยาจริงใจใช่ยาขม
น้องไม่ชอบกินยารักกลายเป็นลม
อกจะตรมไม่หายตายอย่างเดียว
20 เมษายน 2550 15:48 น.
พิมญดา
คนงามเจ้าสาวเชียงใหม่
ขอฝากลายอักษรบทกลอนเขียน
ไม่ไพเราะเพราะพริ้งดั่งสำเนียง
ไม่อาจเอื้อมเทียบหรูเท่าครูกลอน
มีหลายท่านหลายคนหลายความคิด
แต่งกลอนได้จับจิตจับใจเล่าไขขาน
ขอนับถือเป็นครูผู้รู้ ทุกผู้ ทุกนาม
เรื่องนิยามแห่งอารมณ์ คนบ้านกลอน
15 เมษายน 2550 22:52 น.
พิมญดา
และแล้วหัวใจก็เจ็บช้ำเหมือนเก่า
และแล้วเขาก็หลีกลี้หนีหาย
และแล้วรอยช้ำในใจไม่คราย
โดนกระทำที่ใจกี่ทีกี่ทีไม่มีจำ
และแล้วเขาก็จากไกลลับสุดตา
และแล้วทิ้งเราถวิทให้โหยหา
และแล้วเขาไม่รักษาสัญญา
อนิจจาเราโง่อีกแล้วหรือไร
และแล้วความหวังพังครืน
และแล้วคลื่นความช้ำกระหน่ำหา
และแล้วใจที่ไม่จำชอบนำรักมา
ก็ถึงคราป่วยที่ใจไปอีกนาน
และแล้วคงนอนน้ำตารินเปียกหมอน
และแล้วคงได้แต่อ้อนวอนเพ้อหา
และแล้วคงต้องอยู่คนเดียวจนชินชา
พิมญดาช้ำหนักพักรักตลอดกาล
6 เมษายน 2550 12:23 น.
พิมญดา
สุดจะหักความคิดถึงถึงที่รัก
สุดจะพักดวงใจที่ใฝ่หา
สุดจะพร่ำถึงเธอพรรณา
สุดปัญญาที่จะหักรักจากใจ
สุดช้ำสุดเศร้าเหงาว้าเหว่
สุดหันสุดเหเร่ไปไหน
สุดคิดสุดระกำช้ำดวงใจ
สุดอาลัยในความรักสักกี่ปี
สุดอาลัยในรักเก่าเราเศร้าจิต
สุดจะคิดถึงวันเก่าเราเศร้าหมอง
สุดระทม ระบมใจไม่สมปอง
สุดจะหมองเมื่อรักเราเขาจากลา
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
715
