30 ธันวาคม 2550 10:50 น.
พิมญดา
โปรดอย่าถามว่าฉันรักเธอหรือเปล่า
โปรดอย่าเดาเข้าใจผิดคิดหวั่นไหว
โปรดอย่าได้สำคัญผิดคิดหวังไกล
โปรดอย่าใช้กลอนการท์ผ่านวางใจคน
กลับไปเถอะคนข้างเคียงคุณรออยู่
กลับไปดูแลครอบครัวอย่าสับสน
กลับเสียก่อนอย่าจมปลักรักวกวน
กลับไปค้นตัวของตนคนของใคร
ด้วยทั้งวัยทั้งหัวใจยิ่งไกลห่าง
ระยะทางยิ่งห่างเหินเกินไฉน
โลกไซเบอร์มันน่ากลัวยากทำใจ
ถึงแม้จับต้องไม่ได้แต่เจ็บจริง
เล่นกับไฟไหม้ใจตัวไม่กลัวหรือ
มันลุกพรือพร้อมมอดไหม้ในทุกสิ่ง
สิ่งที่หวังอาจพลาดล้มโปรดประวิง
หยุดทุกสิ่งก่อนจะสายกลายร้าวราน
ปีใหม่แล้วทำใจใหม่ดีไหมหนอ
ขอคิดพอแค่เพื่อนกันผันประสาน
เรื่องที่แล้วให้ผ่านไปเหมือนวันวาน
แล้วไม่นานรักที่พรากจักลืมเลือน......
29 ธันวาคม 2550 08:57 น.
พิมญดา
สิ้นปีเหมือนจะสิ้นใจอีกแล้วหรือ
คนที่ดื้อว่ารักฉันนั้นห่างหาย
คนที่บอกว่ารักเราเฝ้าข้างกาย
คนที่หมายจะอยู่กินจนสิ้นลม
สิ้นปีแล้วใจที่แผ่วใกล้ริบหรี่
ดวงฤดีจมความเหงาเศร้าขื่นขม
ถึงปีใหม่ใจยังเก่าเฝ้าระทม
ถึงสิ้นลมยังจดจำคำชายลวง
ถึงปีใหม่ใจยังร้าวหนาวใจนัก
น้ำคำรักสัญญาใจใครเคยหวง
อดีตช้ำของปีเก่าเฝ้ากัดทรวง
คนเคยห่วงเขาเหยียบย่ำทำลายใจ
อีกกี่ปีอีกกี่วันจะหายเศร้า
อีกกี่คราวรักของเราจะสดใส
อีกกี่ร้อยกี่พันวันใครเข้าใจ
อย่าให้ใครใครคนนั้นผันจากลา
อย่าให้เหมือนคนใจดำทำฉันเจ็บ
ขอปีเก่าจงช่วยเก็บไปด้วยหนา
ปีใหม่แล้วตัวน้องแก้วยังโศกา
ปรารถนากาลเวลาพาไปที............
27 ธันวาคม 2550 00:02 น.
พิมญดา
ได้ยินเสียงน้องแมวร้องเหมียวเหมียว
พี่สาวเหลียวมองดูอดสูนัก
เมื่อน้องขอพี่ก็ยอมเพื่อน้องรัก
มาซบตักพี่ยาพาปลอบใจ
มาวันนี้พาแมวแต้มเข้าตลาด
บรรจงวาดอาหารจานใบใหญ่
ปลาทับทิบทอดกรอบเพื่อเอาใจ
พร้อมเสริฟ์ใส่ผัดกาดแก้วโหระพา
ตามมาด้วยน้ำจิ้มสามรสเด็ด
วางเบ็ดเสร็จขนมจีนเส้นนิ่มหนา
แล้วต่อด้วยน้ำพริกอ่องแคบหมูมา
พิมญดากุ๊กคนสวยด้วยฝีมือ
เห็นแมวแต้มนั่งมองตาละห้อย
มานั่งคอยรับประทานไม่ช่วยถือ
เพราะน้องรักบอกพี่พิมมีฝีมือ
สมเล่าลือทั่วบางแม่ครัวไทย
พอเสร็จสรรพเอามาวางตรงกลางจันทร์
สวยลาวัลย์งามเด่นเห็นสดใส
ผัดฟักแม้วตอกใส่ไข่ผัดอย่างไว
แล้วนั่งลงกินทันใดใจสั่งมา
มองกับข้าวไม่เข้าท่าน่ามีเมา
เลยไปเอาSpy red ชนแก้วหนา
ตามด้วยSpy claiss พิมญดา
เมาสุราเมาส์เรื่องแฟนแสนเพลิดเพลิน..
25 ธันวาคม 2550 23:55 น.
พิมญดา
เที่ยวภูเรือครานี้สุขใจนัก
ควงน้องรักเพื่อนยาพาสุขสันต์
ไปกราบพระวัดศรีสองรักกัน
ด้วยใจ มั่นศรัทธาพาอิ่มใจ
ทั้งครูพิมแมวแต้มพิมญดา
พากันหาเซียมซีหน้าสดใส
พอได้แล้วต่างคนอวดอ่านกันไป
ซึ้งกันใหญ่แต่เราใยใจละลาย
นั่งหน้าเศร้าเหลือบเห็นเขาเศร้าพลันหาย
คนข้างกายใครกันหนอหล่อเหลือหลาย
หันยิ้มมาโอ้ย..หัวใจ พิมจะวาย
คนอะไรหล่อได้ใจแฟนใครกัน
หันไปจะแอบสะกิดแมวน้องรัก
กะจะทักให้น้องดูหนุ่มหล่อนั้น
ช้าไปแล้วแมวแต้มจ้องตาเป็นมันส์
แล้วนี้ฉันจะมีหวังยังลางเลือน
เลยหันไปบอกแมวจ๋าขอพี่ก่อน
พี่แรมรอนมาหลายหนาวหาใครเหมือน
ขอมีคู่อยู่ภูเรือนับดาวเดือน
พี่มาเยือนด้วยมุ่งหมายชายภูเรือ....
24 ธันวาคม 2550 23:24 น.
พิมญดา
แสนตื่นเต้นดีใจได้พบน้อง
ใจลำพองทั้งน้องรักและสหาย
นัดกันไว้รับแมวแต้มแต้มจุดลาย
ถึงที่หมายบ่ายคล้อยพลอยกังวล
เจอหน้าน้องสี่แยกอินโดจีน
พิษณุโลกโฉมยุพินกอดสักหน
แมวแต้มน้องน่ารักพักตร์กมล
เราสองคนเมาส์แหลกแปลกใจพลัน
เคยแค่เมล์เบอร์โทรไม่เจอตัว
พูดระรัวเหมือนนัดไว้ให้ขบขัน
ต่างเก้อเขินแปบเดียวถูกใจกัน
ทั้งคืนมันส์เมาหลับพับคาเตียง
ตื่นแต่เช้าแม้เมาค้างยังสู้ไหว
รีบลุกไปปลุกน้องต้องใช้เสียง
กลัวแมวแต้มไม่ตื่นลุกจากเตียง
เดินตัวเอียงงัวเงียเพลียเหลือใจ
ออกเดินทางไปภูเรือเพื่อนพบเพื่อน
ครูพิมแสงเรืองเรืองดอกหญ้าไหว
เป็นคุณครูเด็กน้อยในพงไพร
เมืองแสนไกลภูเรือเหนือเมืองเลย
ดอกไม้งามภูเรือเหนือคาดหมาย
สวยมากมายข้างทางเหลือจะเอ่ย
ถึงที่นัดเสียทีดีจังเอย
ครูเมืองเลยคนงามนามกมลชน
เจอครูพิมที่รักชักหวั่นไหว
บอกกับใจตัวเองอย่าสับสน
บอกแมวแต้มน้องรักอย่าลุกลน
เราสามคนกอดกันกลมพรมหัวใจ...
.............................................................................
เห็นพี่สาวเมืองเลยที่นัดพบ
เมื่อตาสบส่งประสานสุขล้นพ้น
ตะกายวิ่งกลิ่งลงรถอลวน
เราสามคนเจอหน้าพาตื้นตัน
นกกระจอกแตกรังออกทั้งฝูง
ต่างมามุงสามคนจ้อสุขสันต์
แม้ไม่เคยเห็นหน้ากันและกัน
ต่างผูกพันลึกซึ้ง มาเนิ่นนาน
ดอกไม้งามบานสะพรั่งที่ภูเรือ
แดงระเรื่อชมพูสดช่างอ่อนหวาน
อยากจะเก็บภาพสวยนานเท่านาน
เราร่วมกันเก็บภาพประทับใจ
พี่ก็สวยน้องก็สวยไม่ขวยเขิน
ตากล้องเดินถ่ายภาพไม่หวาดไหว
ทั้งสามคนชมดอกไม้แสนชื่นใจ
โพสหน้าใสใส่กล้องก่อนจากลา
ถึงพระธาตุศรีสองรักเขาทักท้วง
ห้ามใครล่วงกฎเก่าเขาบอกหนา
สีแดงๆทั้งดอกไม้และเสื้อผ้า
ห้ามนำมาขึ้นพระธาตุอย่างลืมตน
สักการะพระธาตุอธิษฐาน
ใช่บนบานแต่ลูกขอแค่สักหน
ขอคนรักแค่หนึ่งถึงสองคน
สมชื่อผลศรีสองรักประจักษ์นาม
สามพี่น้องลองเสี่ยงดูเสียมซี
แมวแต้มรี่คว้าหมับใบสิบสาม
เขาเล่าแจ้งเนื้อถ้อยแถลงความ
แต่กลับข้ามเรื่องเนื้อคู่ที่รอคอย
พิมญดาพี่สาวใบสิบแปด
มีเรื่องSADมาก่อนเศร้าเหงาหงอย
แต่จะดีมีสุขต้องรอคอย
ทำบุญบ่อยจะได้โชคบุญนำพา...
พี่ครูพิมใบสิบสองต้องแอบ ยิ้ม
ดูกรุ่มกริ่มน่าสงสัยเป็นหนักหนา
แอบอ่านดูน่าอิจฉาจริงๆนา
เขาบอกว่า...มีความรักปักหัวใจ
แม้ต้องเหนื่อยออกแรงวิ่งไขว่คว้า
แต่ได้มาของมีค่าที่ยิ่งใหญ่
คือรักจริงรักแท้เต็มหัวใจ
แล้วทำไมแต้มไม่ได้ใบนี้ล่ะ...
.................แมวแต้ม.เหมียวๆ