22 พฤษภาคม 2550 22:10 น.

ฟ้าใส...ในใจเรา

พิมญดา


แล้ววันนี้ฟ้าใสในใจฉัน
ไม่ต้องนั่งนับวันใฝ่ฝันหา
เมื่อไหร่หนอเขาจะหวนกลับคืนมา
คืนสัญญาคำมั่นเรื่องฝันเรา

ต่อนี้ไปขอเก็บใจไว้กับฟ้า
มีเพื่อนเป็นดวงดาราเวลาเหงา
คอยปรับทุกข์ปรับโศกคงบรรเทา
ก้อฟ้าเจ้านั่งฟังเราอย่างเข้าใจ

ไม่มีเสียงของฟ้าเอ่ยอ้างทัก
ฟ้าก้อจักนั่งเงียบกับคนเหงา
คนรักจากฟ้ายังอยู่คู่กับเรา
มองฟ้าเขาคงยินดีที่เราคืน				
22 พฤษภาคม 2550 20:56 น.

เผื่อใจถ้าจะรัก...

พิมญดา

มีคำถามมากมายเรื่องความรัก
ทั้งอกหักสุขสมหวังดั่งใจหมาย
ทั้งร้องให้โศกตรมทุกข์คาใจ
อีกมากมายเรื่องราวน่าเศร้าตรม

มีหลายคนลงบทกลอนสอนเรื่องรัก
บ้างอกหักอกเดาะเพราะเหลือหลาย
สะเดาะมาออกเป็นกลอนซะมากมาย
รักหญิงชายล้วนเจ็บลึกไม่คิดลืม

เราก็เป็นหนึ่งในนั้นเจอฝันร้าย
รักสลายเพราะใจชายไม่เข็มแข็ง
รักหนอรักคิดไปเหมือนแสดง
ชอบแอบแฝงใจคนเล่นเป็นของตาย

ต่อนี้ไปอย่าเผลอเลอกับความรัก
ระวังหนักอย่ารักมากยากไถ่ถอน
น้ำคำมนุษย์ก่อนเชื่อคิดไตร่ตรอง
ก่อนจะหมองใจเศร้าเหงาทุกคืน				
22 พฤษภาคม 2550 19:49 น.

หมีเหมือนเรา.หรือเราเหมือนหมี

พิมญดา

นอนกอดหมีร้องให้ด้วยใจรัก
แสนจะหักใจคิดจิตหวั่นไหว
อยากตัดรอนเห็นหมีแล้วยากหักใจ
ยังอาลัยเจ้าของหมีทุกวี่วัน

ใครก็ได้ช่วยเอาไปทิ้งให้หน่อย
พร้อมกับใจที่เลื่อนลอยคอยเฝ้าฝัน
สายไปแล้วยังหลอกตัวเองไปวันวัน
ทำไมฉันหลงแค่หมีนี้ตัวเดียว

หลอกตัวเองว่าชิวชิวไม่หิวรัก
ชอบทึกทักเอาเองไม่เซงนี่
แต่ลึกลึกในใจเจ็บสิ้นดี
รู้เอาไว้นะหมีคนๆนี้เจ็บจนเกินทน

หมีแพนด้า หมีโคล่าหน้าตาน่ารัก
ตอนนี้ฉันก้อชักเป็นดั่งหมี
นอนไม่หลับมาหลายราตรี
ดูดวงตาฉันสิเพื่อนหมีดีดีนี่เอง..

เข้าใจหาของฝากนะคนดี
เอาหมีโคล่ามาฝากให้
นั่งมองนอนมองชักแปลกใจ
อ้าวแล้งไง..ดวงตาหมีนี่เหมือนเรา..อิอิ..				
20 พฤษภาคม 2550 22:50 น.

ที่ใดมีรัก..ที่นั่นมีทุกข์..

พิมญดา

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
พระพุทธองค์ตรัสไว้
ทุกคนรู้และเข้าใจ
กิเลสพาไปพ่ายแพ้มัน

บางคนรักมากก็ทุกข์มาก
ยามจากแทบสิ้นใจด่าวดิ้น
ยามนอนไม่นอนยามกินไม่กิน
สติแตกหมดสิ้นความเป็นคน

บางคนรักน้อยก็ทุกข์น้อย
ค่อยค่อยก้าวไปไม่หุนหัน
เจ็บมาผ่อนได้พอประทัง
ไม่ปลูกฝังจนจิตแตกแยกจากกาย

รัก..ไม่มีคำตอบที่ตายตัว
หากยังต้องเกลีอกกลั้วกับมันอยู่
รักแล้วทุกข์ของมนุษย์นั้นคู่กัน
ขอไปให้ถึงฝั่งฝันรักกันทุกคน............
*-*.ขอให้รักอย่างมีสติ..รักตัวเองให้มาก...........จะได้ทุกข์น้อยที่สุดหากหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรัก..........ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม...ทุกข์ก้อคือซาตานดีดีนี่เอง........*-*				
20 พฤษภาคม 2550 21:44 น.

น้ำฝนปนน้ำตา..........

พิมญดา

น้ำตาหลั่งรินแทบสิ้นใจ
ฝนหลั่งเทซัดสาดไม่ขาดสาย
เดินก้มหน้าร้องให้เดียวดาย
น้ำฝนกระทบกายไม่สะเทือน

วันนี้ขอหลั่งรินน้ำตาท้าฝน
ใครจะทนเศร้ากว่าท้าร้องให้
ข้ายืนร้องก้องฟ้าอย่างท้าทาย
ข้าจะร้องให้ขาดใจเพื่อใครบางคน

น้ำฝนผสมน้ำจากตาพาเศร้าจิต
ยืนตากฝนสั่นระริกคิดไม่ไหว
มีฝนหลั่งมาร้องให้เป็นเพื่อนใจ
แข่งกันไหมฝนจ๋าข้ายอมทน				
ไม่มีข้อความส่งถึงพิมญดา