21 สิงหาคม 2550 17:12 น.
พิมญดา
@..พูดจริงหรือ หรือแค่หยอก น้องเล่นเล่น
พ่อเนื้อเย็น บอกมาเลย อย่าเฉยไว้
บอกให้หมด ห้ามโกหก ออกจากใจ
ในฤทัย น้องสงสัย ใยหนุ่มนาน..@
@..พอเจอน้อง ส่งสายตา มาปิ้งปิ้ง
ใจน้องหญิง สั่นระรัว กลัวประสาน
พี่เล่นมอง น้องอึดอัด จนลนลาน
ทำงุ่นง่าน แก้ขัดเขิน เกินทัดทาน..@
@..พี่อย่าจ้อง เดียวน้องเมิน พี่จะเก้อ
ชอบมาเพ้อ คอยรำพัน ผันคำหวาน
บอกว่ารัก อยากอยู่ใกล้ น้องนานนาน
สร้างวิมาน ในดวงตา บ้าจริงเชียว..@
@..อย่ามัวเสีย เวลามอง จ้องเลยพี่
วันพรุ่งนี้ ขอนัดพี่ นั้นไปเที่ยว
ไปกันเถอะ ขอเกี่ยวก้อย นิ้วยาวเรียว
เกาะกุมเกี่ยว ควงแขนเดิน เพลินอุรา..@
20 สิงหาคม 2550 13:41 น.
พิมญดา
@..น้ำตาริน สิ้นรักเล่ห์ เสน่หา
เขานำพา รักจากพราก หนีหาย
ปล่อยน้องช้ำ สะอื้น คืนแม่อาย
โธ่..ป้อจาย เมืองใต้ ใยใจดำ
@..สาวแม่อาย สะอื้น ขมขื่นนัก
ชายที่รัก มาหลอก ให้ชอกช้ำ
ข้าเจ้าร้อง ร้องให้ ใจระกำ
เพราะหลงเชื่อ นำคำ กำป้อจาย
@..หลงหื้อใจ มอบกาย แล้วหายจาก
ความลำบาก เกิดขึ้นมา น่าใจหาย
ลูกน้อยน้อย ก่อกำเนิด เกิดในกาย
นั่งร่ำให้ ลูกป้อจาย ใจรวนเร
@..เปิ้นคงเห็น ข้าเจ้าเป็น ขนมหวาน
รักบ่นาน พอเริ่มจาง ก็หันเห
เป็นจะใด หรือเปิ้นเป็น ผีทะเล
ขึ้นมาเห่ กล่อมสาว ร้าวฤทัย
@.อยู่อย่างไร้ ตัวตน หมองหม่นนัก
คนที่รัก เหินห่างกาย เขาผลักใส
มาวันนี้ ความเศร้าโศก ตกข้างใน
ขอชดใช้ เลือดนางหลั่ง จางลงดิน
@..เสียงสะอื้น สาวแม่อาย หายจากโลก
ความเศร้าโศก อาบหน้า น้ำตาริน
ปิ๊กคืนถิ่น ฟ้อนรำดาบ สาวดาวนิล
ถึงคราวสิ้น ยกดาบเชือด เลือดเต็มคอ...@
18 สิงหาคม 2550 20:08 น.
พิมญดา
@..สู้อุตส่าห์มอบใจให้แน่วแน่
หวังเพียงเจอรักแท้เข้าสักหน
แต่ความรักที่เห็นกลับเล่นกล
ทำฉันจนป่วนปั่นหวั่นฤทัย
@..คำสักคำยากนักจักเอื้อนเอ่ย
อย่าจากฉันไปเลยจะได้ไหม
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกทุกข์เพียงใด
ต้องทำใจปล่อยน้ำตาปร่าอารมณ์
@..หลายครั้งที่เขาผลักไสฉันไกลห่าง
คนอ้างว้างเจ็บนักรักขื่นขม
ต้องทนอยู่อย่างคนเศร้าร้าวระบม
ต้องตรอมตรมจมความเศร้าเคล้าวิญญา
@..สู้อุตส่าห์มอบฝันให้จนหมด
ความรันทดเหินห่างตามมาหา
หากรักแล้วเจอแล้วมาบอกลา
หวังชาติหน้าขอรักแท้อย่าแพ้เลย.......@