17 ตุลาคม 2550 12:47 น.
พิมญดา
พอทีไม่อยากฟังรังเจ็บปวด
มันร้าวรวดหัวอกตกกลัดหนอง
นอนร้องให้ทุกคืนวันน้ำตานอง
สุดเศร้าหมองโหยหาคราอาลัย
พอทีไม่อยากฟังคำขอโทษ
ไม่ได้โกรธแต่ทนฟังนั้นไม่ไหว
ไม่มีรักไม่มีแล้วคนห่วงใย
ได้โปรดเถิดยอดดวงใจไกลเสียที
พอทีไม่ต้องมองคนใจเจ็บ
จะขอเก็บฤทัยช้ำพร่ำโศกศรี
พอแล้วพอคำว่ารักหักฤดี
วนารีอุษาสางนางขอจร
พอทีขอคนดีไปมีสุข
ส่วนเรื่องทุกข์ฉันขอเป็นอุทาหรณ์
ชีวิตจริงใช่จะเหมือนในละคร
ขอวิงวอนให้ไปลับอย่ากลับมา.
15 ตุลาคม 2550 19:52 น.
พิมญดา
เด็กเร่ร่อนร่อนเร่ตามฟุตบาท
คือปัญหาของชาติที่พลาดหวัง
เยาวชนของไทยไร้พลัง
นั่งสรรค์สร้างศิลปะคละกลิ่นคาว
สูดดมกลิ่นหอมหวานวาดฝั่งฝัน
สร้างวิมานมหัศจรรย์ดั่งเมฆขาว
กลบความเศร้าในใจให้แพรวพราว
นอนดมกาวลืมหนาวเหน็บเจ็บชีวี
จมกับสิ่งโสโครกบนรถสวย
น้องหนูช่วยบำบัดเรื่องบัดสี
เด็กชาย-หญิงขายตัวมั่วโลกีย์
หน้าตาดีฉุดขึ้นรถปลดอารมณ์
ผม ทั้งหนาวทั้งหิวจนไส้กิ่ว
มือสิบนิ้วไหว้หว่านหวังสุขสม
คุณพี่ครับผมหิวแทบเป็นลม
ขอเศษตังให้ผมซื้อข้าวกิน
ปัญหาเด็กรัฐบาลยิ่งต้องแก้
สิทธิเด็กของแท้จะสูญสิ้น
น่าอับอายทั่วโลกคงยลยิน
คำติฉินเมืองไทยไร้ศีลธรรม....
14 ตุลาคม 2550 14:39 น.
พิมญดา
ยุติธรรมดีหรอกหรือถึงตีจาก
ทิ้งรอยซากกากเดนใจไว้ให้ฉัน
หลอกให้รักหลงพร่ำเพ้ออยู่ทุกวัน
หรือเห็นฉันเป็นหญิงโง่โธ่.ผู้ชาย
มาสัญญิง สัญญาวาจามั่น
รักนิรันดร์ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
รักเพียงเธอนับแต่นี้ขอเคียงกาย
หมดความหมายคำพูดชายร้ายเสียจริง
หัวใจเธอทำด้วยหินหรือด้วยอิฐ
ในดวงจิตคิดทำร้ายทำลายหญิง
ทิ้งคนเก่าเคล้าคนใหม่ไม่ประวิง
คนโดนทิ้งจะอยู่ได้อย่างไรกัน
น้ำตาหญิงคนใจเศร้าคงไร้ค่า
หมดราคาเสน่หายามเหหัน
หมดสิ้นแล้วดวงแก้วเคยผูกพัน
เธอมาปั่นแหลกย่อยยับดับมลาย
นับแต่นี้ความอ้างว้างคงมาเยือน
มองดาวเดือนคงไร้ซึ่งความหมาย
โอบลมหนาวโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย
อยู่เพียงคล้ายคนไร้ใจไร้วิญญาณ.
13 ตุลาคม 2550 22:47 น.
พิมญดา
ฟังคำรักจากใจชายคนหนึ่ง
ฟังแล้วซึ้งอุราคราออดอ้อน
พร่ำคำหวานบอกรักในบ้านกลอน
น้องบังอรเขินนักชักอ่อนใจ
หากแน่ใจแล้วใยไม่เปิดเผย
คำที่เอ่ยจริงแท้แน่ไฉน
บอกมาเลยว่าพี่ชื่ออะไร
บ้านอยู่ไหนขอให้พี่บอกมา
คอยตอบกลอนอ้อนนักชักใจหวั่น
พี่มาผันคำหวานผ่านใจหา
หรือแค่หยอกน้องปลื้มในอุรา
แค่ผ่านมาผ่านไปใช่ไหมเอย
พี่เพื่อนพ้องร้องทักกันให้วุ่น
ชักใจขุ่นแล้วนะคุณพี่เอ๋ย
มันไม่งามหรอกนะตัวทรามเชย
ขอมาเอ่ยให้นึกตรึกตรองดู
ขอคำถามสุดท้ายไร้ตัวช่วย
มาเอออวยบอกรักชักอดสู
เมียที่บ้านมีไหมคอยอุ้มชู
กิ๊กพี่รู้จะว่าไรไต่ถามความ
แค่พี่บอกรักน้องนั้นเต็มบ้าน
หนุ่มๆพานหายหน้าไม่มาถาม
ทำอย่างนี้เสียหายเหมือนไฟลาม
ตัวคนงามขอท้วงติงสิ่งเป็นไป..........