25 ธันวาคม 2550 23:55 น.
พิมญดา
เที่ยวภูเรือครานี้สุขใจนัก
ควงน้องรักเพื่อนยาพาสุขสันต์
ไปกราบพระวัดศรีสองรักกัน
ด้วยใจ มั่นศรัทธาพาอิ่มใจ
ทั้งครูพิมแมวแต้มพิมญดา
พากันหาเซียมซีหน้าสดใส
พอได้แล้วต่างคนอวดอ่านกันไป
ซึ้งกันใหญ่แต่เราใยใจละลาย
นั่งหน้าเศร้าเหลือบเห็นเขาเศร้าพลันหาย
คนข้างกายใครกันหนอหล่อเหลือหลาย
หันยิ้มมาโอ้ย..หัวใจ พิมจะวาย
คนอะไรหล่อได้ใจแฟนใครกัน
หันไปจะแอบสะกิดแมวน้องรัก
กะจะทักให้น้องดูหนุ่มหล่อนั้น
ช้าไปแล้วแมวแต้มจ้องตาเป็นมันส์
แล้วนี้ฉันจะมีหวังยังลางเลือน
เลยหันไปบอกแมวจ๋าขอพี่ก่อน
พี่แรมรอนมาหลายหนาวหาใครเหมือน
ขอมีคู่อยู่ภูเรือนับดาวเดือน
พี่มาเยือนด้วยมุ่งหมายชายภูเรือ....
24 ธันวาคม 2550 23:24 น.
พิมญดา
แสนตื่นเต้นดีใจได้พบน้อง
ใจลำพองทั้งน้องรักและสหาย
นัดกันไว้รับแมวแต้มแต้มจุดลาย
ถึงที่หมายบ่ายคล้อยพลอยกังวล
เจอหน้าน้องสี่แยกอินโดจีน
พิษณุโลกโฉมยุพินกอดสักหน
แมวแต้มน้องน่ารักพักตร์กมล
เราสองคนเมาส์แหลกแปลกใจพลัน
เคยแค่เมล์เบอร์โทรไม่เจอตัว
พูดระรัวเหมือนนัดไว้ให้ขบขัน
ต่างเก้อเขินแปบเดียวถูกใจกัน
ทั้งคืนมันส์เมาหลับพับคาเตียง
ตื่นแต่เช้าแม้เมาค้างยังสู้ไหว
รีบลุกไปปลุกน้องต้องใช้เสียง
กลัวแมวแต้มไม่ตื่นลุกจากเตียง
เดินตัวเอียงงัวเงียเพลียเหลือใจ
ออกเดินทางไปภูเรือเพื่อนพบเพื่อน
ครูพิมแสงเรืองเรืองดอกหญ้าไหว
เป็นคุณครูเด็กน้อยในพงไพร
เมืองแสนไกลภูเรือเหนือเมืองเลย
ดอกไม้งามภูเรือเหนือคาดหมาย
สวยมากมายข้างทางเหลือจะเอ่ย
ถึงที่นัดเสียทีดีจังเอย
ครูเมืองเลยคนงามนามกมลชน
เจอครูพิมที่รักชักหวั่นไหว
บอกกับใจตัวเองอย่าสับสน
บอกแมวแต้มน้องรักอย่าลุกลน
เราสามคนกอดกันกลมพรมหัวใจ...
.............................................................................
เห็นพี่สาวเมืองเลยที่นัดพบ
เมื่อตาสบส่งประสานสุขล้นพ้น
ตะกายวิ่งกลิ่งลงรถอลวน
เราสามคนเจอหน้าพาตื้นตัน
นกกระจอกแตกรังออกทั้งฝูง
ต่างมามุงสามคนจ้อสุขสันต์
แม้ไม่เคยเห็นหน้ากันและกัน
ต่างผูกพันลึกซึ้ง มาเนิ่นนาน
ดอกไม้งามบานสะพรั่งที่ภูเรือ
แดงระเรื่อชมพูสดช่างอ่อนหวาน
อยากจะเก็บภาพสวยนานเท่านาน
เราร่วมกันเก็บภาพประทับใจ
พี่ก็สวยน้องก็สวยไม่ขวยเขิน
ตากล้องเดินถ่ายภาพไม่หวาดไหว
ทั้งสามคนชมดอกไม้แสนชื่นใจ
โพสหน้าใสใส่กล้องก่อนจากลา
ถึงพระธาตุศรีสองรักเขาทักท้วง
ห้ามใครล่วงกฎเก่าเขาบอกหนา
สีแดงๆทั้งดอกไม้และเสื้อผ้า
ห้ามนำมาขึ้นพระธาตุอย่างลืมตน
สักการะพระธาตุอธิษฐาน
ใช่บนบานแต่ลูกขอแค่สักหน
ขอคนรักแค่หนึ่งถึงสองคน
สมชื่อผลศรีสองรักประจักษ์นาม
สามพี่น้องลองเสี่ยงดูเสียมซี
แมวแต้มรี่คว้าหมับใบสิบสาม
เขาเล่าแจ้งเนื้อถ้อยแถลงความ
แต่กลับข้ามเรื่องเนื้อคู่ที่รอคอย
พิมญดาพี่สาวใบสิบแปด
มีเรื่องSADมาก่อนเศร้าเหงาหงอย
แต่จะดีมีสุขต้องรอคอย
ทำบุญบ่อยจะได้โชคบุญนำพา...
พี่ครูพิมใบสิบสองต้องแอบ ยิ้ม
ดูกรุ่มกริ่มน่าสงสัยเป็นหนักหนา
แอบอ่านดูน่าอิจฉาจริงๆนา
เขาบอกว่า...มีความรักปักหัวใจ
แม้ต้องเหนื่อยออกแรงวิ่งไขว่คว้า
แต่ได้มาของมีค่าที่ยิ่งใหญ่
คือรักจริงรักแท้เต็มหัวใจ
แล้วทำไมแต้มไม่ได้ใบนี้ล่ะ...
.................แมวแต้ม.เหมียวๆ
20 ธันวาคม 2550 09:57 น.
พิมญดา
อยากจะมีสามีดีที่อดทน
ไม่ขี้บ่นขอเป็นคนเคารพเมีย
ต้องขยันทำงานและส่งเสีย
เชื่อฟังเมียอย่าคิดผิดนอกใจ
หากรักเมียต้องมีหัวใจเดียว
อย่าได้เที่ยวโรเนียวแจกหญิงไหน
รักเมียเถิดประเสริฐกว่าสิ่งใด
อย่าคิดได้เถียงเมียจะเสียความ
เรื่องดื่มเหล้ารักเมียอย่ายุ่งเกี่ยว
แม้หยดเดียวเรื่องใหญ่ให้เกรงขาม
ขอกลับบ้านตรงเวลาทุกโมงยาม
อย่าให้ตามถึงที่หมายจะวายปราณ
รักของเมียจงจดคำสอนเอาไว้
รักยิ่งใหญ่กว่าใครใครในไพศาล
เมียคอยใช้หยิบโน่นนี่อย่ารำคาญ
ยิ้มเบิกบานมีเมียดีแม่ศรีเรือน
รักเมียอีกหนึ่งข้อห้ามทำเด็ดขาด
อย่าบังอาจจีบน้องเมียรอเชือดเฉือน
หากแม้นเมียอยากได้ดาวกะดวงเดือน
อย่าแชเชือนรีบสอยหามาเร็วพลัน
งานซักผ้าทำกับข้าวอย่าให้เสีย
อย่าละเหี่ยคิดใช้เมียอย่างในฝัน
มาเป็นเมียใช่คนใช้ให้เกียรติกัน
รับรางวัล สามีดี ศรีคนไทย..........
19 ธันวาคม 2550 13:30 น.
พิมญดา
พอสิ้นปีเหมือนสิ้นใจอาลัยรัก
เคยร้อยถักรักเรียงเคียงคู่เขา
มาอกหักปลายปีเพราะหูเบา
หลงรักเงาเลยเหงาเศร้าสิ้นปี
เขาเฮฮาร่าเริงบันเทิงสุข
เราก็นั่งอมทุกข์หันหน้าหนี
ใครจะยิ้มจะสนุกไม่เปรมปรีด์
ดวงฤดีใจเศร้าเฝ้าคร่ำครวญ
ใจเอ๋ยใจใจร้าวหนาวผ่านพ้น
ดวงกมลโหยหาครารักหวน
ล่องลอยลิ่วปลิวออกนอกใจรวน
พาปั่นป่วนใจยิ่งนักรักกลับกลาย
แค่ชีวิตมีชีวิตที่ไร้จิต
ไม่อยากคิดเรื่องรักพักห่างหาย
ตราบชาตินี้ชาติหน้าขอวางวาย
รักสลายหายไปจากใจที
สิ้นปีแล้วน้องแก้วขอใจลบ
ให้ได้พบพ้นทางทุกข์ขอสุขศรี
ปีพอศอสองพันเจ็ดโศกโศกี
พอเสียทีขอปีใหม่ใจใหม่เอย........
18 ธันวาคม 2550 21:14 น.
พิมญดา
ก้มลงกราบพระแม่เจ้าจามเทวี
ลูกคนนี้มีบาปเวรแต่ชาติไหน
จึงโดนหลอกจากผู้ชายคนหลายใจ
รักมอบให้กลายเป็นลมขมชีวี
ลูกมากราบของพรแม่ช่วยปัดเป่า
พระแม่เจ้าลูกปวดใจกระไรนี่
ช่วยสาปเขาตกนรกอเวจี
เห็นนารีเป็นเครื่องเล่นเซ่นใจชาย
ผู้ชายที่ใจเถื่อนเหมือนซาตาน
อย่าพบพานอีกเลยขอห่างหาย
หลงเป็นเหยื่อมาแล้วทั้งใจกาย
เจ็บเจียนตายรักมาพ่ายชายหลอกลวง
เจ็บปวดใจเจอความรักมีเจ้าของ
รักสำรองน้ำตานองเขาห่วงหวง
มีอยู่แล้วยังมาหลอกชอกช้ำทรวง
หลงติดบ่วงเสน่หาพาระทม
สองมือก้มลงกราบแม่จามเทวี
ดวงฤดีขอบาปสูญจากใจขม
ในฐานะลูกผู้หญิงเศร้าอกตรม
ลูกขื่นขมชายจงตรมขมกว่าเอย.