9 พฤษภาคม 2551 14:16 น.
พิมญดา
ต่อไปนี้เหลือเพียงเงาเขาตีจาก
เหลือแต่ซากน้ำตาเอาผ่าเหล้า
กลับมาเป็นน้องเมรีที่ขี้เมา
เอาความเศร้าเคล้าเมรัยให้ใจชา
อย่าสนเลยคนชอบเอ่ยว่าเมารัก
พออกหักเรียกหาเหล้าเผาปัญหา
กอดขวดเหล้าเฝ้าครวญคร่ำพรรณา
ร่ำสุราแก้ใจร้าวเมาทุกราย
เมรีเอ๋ยเมรีเจ้าเฝ้ากอดไห
ยอดดวงใจโดนรักหลอกบอกแล้วหาย
ใจเอ๋ยใจของเจ้าคงเจียนตาย
เมื่อรักคลายน้ำตาตกอกตรอมตรม
อย่ามาฝากความหวังดีเก็บไว้เถิด
เรื่องที่เกิดชอกช้ำใจฤทัยขม
ปล่อยฉันอยู่ร่ำสุราคราระทม
นอนจ่อมจมกอดขวดเหล้าเผาฤดี
ขอให้เธอพบคนดีมีความหวัง
ช่วยเสริมสร้างพลังรักเต็มปรี่
อย่ามาห่วงเธอไร้สิทธิ์ที่พึงมี
ตราบแต่นี้..พิมเมรี..มีแต่เมา..
เอิ๊กๆๆ..เมาง่ะ
..............................................................................................
http://www.junjan.com/play.php?track=7189
......มีเพลงเมรี..ขี้เมา..มาฝากคะ..วงจาระเม็ด...
..เนื้อหาโดนใจมากๆเพราะด้วยนะคะ..
8 พฤษภาคม 2551 13:13 น.
พิมญดา
หยาดน้ำฝนร่วงหล่นจากฟากฟ้า
ดั่งน้ำตาของข้าที่หลั่งไหล
น้อยใจนักกับรักที่จากไป
สุดอาลัยหมองหม่นยามฝนพรำ
หยดน้ำตาหยาดน้ำฝนจนเหน็บหนาว
ตาพร่างพราวด้วยรอยเจ็บเก็บความช้ำ
ฝนเทมาช่วยเทใจที่ระกำ
ไหลกลบนำความช้ำทั้งน้ำตา
ฟ้าร้องไห้ออกมาเป็นน้ำฝน
ดวงตาคนร้องไห้จากใจหนา
เกิดจากทุกข์ที่ทับถมตรมอุรา
รักร้างลาเหมือนน้ำตาเมื่อฟ้าครวญ
ฟังเสียงฝนโปรยปรายพ่ายใจร้าว
ดั่งฝนผ่าวใจข้าพากำสรวล
ฝนจ๋าฝนข้าเจ็บหนักรักเรรวน
ข้าปั่นป่วนปวดปร่าพาจาบัลย์
ฝนล้างใจจะได้ไหมช่วยข้าเถิด
แผลที่เกิดยากจะหายคลายโศกศัลย์
ฝนซัดซาดเหมือนใจข้าขาดจากกัน
ฟ้าห้ำหั่นครางครวญจวนสิ้นใจ.............
7 พฤษภาคม 2551 15:56 น.
พิมญดา
อยากเจอคนจริงใจไม่ลวงหลอก
อยากหยิกหยอกคนดีที่ห่วงหา
อยากรักคนรักเดียวเกี่ยวศรัทธา
อยากถามว่ามีไหมคนใจเดียว
อยากเจอคนจริงใจมีไหมเอ่ย
ขอเฉลยเผยวาจาอย่าใจเลี้ยว
หากรักจริงมอบฤทัยให้เลยเชียว
คนขี้หกไม่ข้องเกี่ยวเลี้ยวออกไป
อยากเจอคนจริงใจไม่จริงโจ้
ชอบคุยโม้โอ่ว่าตนนั้นผ่องใส
คนอื่นแย่แหล่จริงๆอย่าใส่ใจ
จะมีไหมไม่หลอกลวงบ่วงคารม
อยากเจอคนจริงใจให้ความรัก
คอยปกปักดวงใจให้สุขสม
ขอวอนเทพส่งมาให้เชยชม
ที่จ่อมจม หายหม่นพ้นคำลวง
อยากจะเจอคนจริงใจยกมือหน่อย
เจอคนจริงไม่บ่อยคอยเป็นห่วง
คนไหนหนอจะมาพ้อขอคู่ควง
คอยเด็ดดวงดอกรักมาทักทาย
อยากเจอคนจริงใจอยู่ไหนหนอ
ปล่อยให้รอนานไปใจจะหาย
หรือชาตินี้ไร้บุญได้เคียงกาย
ไม่เหมือนหมายก็อย่ามีดีเหมือนกัน...
ครูพิม..สาวอีสานเด้อคะ
พิมญดา..สาวเชียงใหม่เจ้า
แมวแต้ม...สาวพิษณุโลกเจ้าคะ
.............กลอนใครก็สีอักษรนั้นนะเจ้าคะ..คนจริงใจยกมือด่วน...
6 พฤษภาคม 2551 10:56 น.
พิมญดา
วันเวลานานเท่านานรักคงมั่น
กาลเวลาผันผ่านนานแค่ไหน
ยังมีเธอเต็มสี่ห้องของดวงใจ
อยากจะลืมแต่ทำไมใจกลับจำ
ไม่อยากหวังให้ลมหวนทวนมาหา
หากต้องมากินน้ำตาพาชอกช้ำ
บอกกับใจอย่าเชื่อเขาคนใจดำ
เก็บมาซ้ำรอยแผลใจทำไมกัน
รอยแผลเป็นตกผนึกลึกฝังทรวง
ตกเหวห้วงรักสลายกลายโศกศัลย์
นอนน้ำตาเปียกหมอนทุกคืนวัน
เขาคนนั้นทิ้งฉันไปสิ้นไยดี
ขอให้มีความสุขกับรักใหม่
รอยแผลใจยากลบหายจากใจนี้
วาสนาเราคงน้อยด้อยเต็มที
แผลเป็นที่ปักกลางใจไปแสนนาน
ยากหายารักษาใจให้หายขาด
สุดอนาถรอยแผลเป็นเร้นแววหวาน
นอนระทมตรมน้ำตาทรมาน
ใจซมซานทุกข์ขื่นขมตรมทรวงใน .......
................................
5 พฤษภาคม 2551 08:51 น.
พิมญดา
เราวุ่นวายมากไปหรือไงนั่น
สู้ฝากฝันมากมายไว้กับเขา
คิดเก็บออมถนอมไว้ให้นานเนา
แต่แล้วเขากลับเห็นเป็นอะไร
คุณค่าเราเขาเห็นเช่นดอกหญ้า
เพียงเก็บมาเชยชมเกินข่มไหว
เบื่อแล้วก็ทิ้งเราเศร้าหัวใจ
ดอกหญ้าใช่ดอกฟ้าหาคู่ควร
เจ็บเอ๋ยเจ็บเจ็บอุรา ล้า เหน็บหนาว
ทนปวดร้าวคราค่ำคืนฝืนใจหวน
รักแสนรักรักแต่เขาเฝ้าคร่ำครวญ
ใจปั่นป่วนป่วนใจไยร้างลา
ไม่รักจากใจจริงทิ้งฉันเถิด
วิงวอนเกิดฉันคนช้ำต่ำนักหนา
ปล่อยให้ฉันระทมตรมอุรา
แค่ดอกหญ้ามาสมัครหลงรักเธอ
ดอกหญ้าด้อยราคาหาควรคู่
ฉันรับรู้จนจำช้ำเสมอ
แค่ดอกหญ้าเทียบดอกฟ้าอย่าละเมอ
เขาแค่เผลอมาดมดอมจนตรอมใจ...
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
4231
