30 กรกฎาคม 2553 17:54 น.
พิมญดา
ยังไม่สายที่คุณจะเดินลับ
หากคิดกลับทางเดิมอย่าเริ่มใหม่
ถึงแม้ว่าจะเจ็บไม่เป็นไร
ฉันมันพวกหัวใจ..ไร้ราคา
หากคุณหวั่นหนทางขวางขวากหนาม
หวั่นคำหมิ่นเหยียดหยามครหา
อย่าเกรงใจหญิงเศร้าเจ้าน้ำตา
เอ่ยคำลาจากกันอย่าหวั่นเลย
ดีกว่ารู้ตัวสายหมายจะจาก
คงลำบากแน่นอนตอนเฉลย
จากเมื่อเริ่มดีกว่าหากคุ้นเคย
ไฉนเลยจะเจ็บอย่าเก็บกัน
ฉันคือหญิงคนหนึ่งซึ่งพลาดหวัง
ทุกข์ประดังถาโถมตรมโศกศัลย์
แผลรักร้ายไม่หายพ่ายจาบัลย์
อย่าให้มันย้ำแผลแพ้รักคุณ
โอกาสเสี่ยงสูงไปให้คุณคิด
คุณมีสิทธิ์คิดฝันอันอบอุ่น
จะขอหลีกรอยรักอันละมุน
เผื่อว่าคุณเจอคนดี..มีหลีกทาง
19 มิถุนายน 2553 10:46 น.
พิมญดา
ผิดหรือถูกผูกพันมั่นในรัก
แรงต้านทานหาญหักมิจักถอย
เหมือนพลังแห่งรักมักเลื่อนลอย
ยอมรอคอยทุกอย่างบนทางเดิน
ผิดเพราะรักเธอมากยากตัดสิน
คอยทำใจให้ชินความห่างเหิน
เธอจะอยู่หรือไปให้เผชิญ
ร้าวเหลือเกินดวงแด..แพ้รักเธอ
จะยอมรับความเจ็บเก็บความร้าว
น้ำตาพราวร่วงหล่นทนเสมอ
เจ็บเอ๋ยเจ็บทรวงหนักรักที่เจอ
หากขาดเธอจะอยู่ไหว..อย่างไรกัน
เมื่อหัวใจต้องการพรางความคิด
สิงสถิตย์อยากครองห้องความฝัน
รักจะดีหรือร้ายพ่ายชีวัน
ในเมื่อฉันวาดหวัง..ดั่งดวงใจ
ขาดเธอไปอยู่อย่างไรกันเล่าหนอ
ขอได้รักก็พอ..เธอรู้ไหม
ไม่คาดหวังให้เธอต้องทิ้งใคร
หากสักวัน.สู้ไหว.ใจชินเอง
.
16 มิถุนายน 2553 11:09 น.
พิมญดา
ขอเพียงที่พักใจได้ไหมหนอ
เพราะว่าท้อมากมายพ่ายหมดหวัง
ช่วยเป็นต้นไม้ใหญ่ให้ใบบัง
ยามฝนหลั่งถาโถม..ซมกายา
อยากยืมไหล่อิงแอบแนบสักพัก
ปล่อยหัวใจไร้หลักหลับเถิดหนา
น้ำใสใสไหลออกจากสองตา
แค่คุณมา..ซับให้ใจคงดี
ไม่ได้ขอมากไปใช่หรือเปล่า
เพียงแค่หนาวช่วยกอดใจดวงนี้
เพราะกำลังเหนื่อยล้าในชีวี
เพียงแค่มีกำลังใจ.ให้แก่กัน
ไม่อยากให้แค่ฝันแล้วพลันจาก
เจ็บมามากจนล้าหาความฝัน
เพียงหายใจรดทิ้งไปวันวัน
มองแสงจันทร์แสงดาวก็เปล่าดาย
ขอพื้นที่หัวใจไม่ต้องมาก
กลัวลำบากหากรักต้องห่างหาย
หากต้องเจ็บอีกครั้งคงฝังกาย
เมื่อรักร้าย..ร้ายรัก..พักเถิดใจ
12 เมษายน 2553 15:08 น.
พิมญดา
ช่วยกันคิดนิดหนึ่งจะได้ไหม
บ้านกลอนไทยแบ่งแยกแตกเป็นสี
ทั้งกระทู้-กลอน-เกลื่อนเบือนกวี
กลายเป็นที่แยกต่างทางการเมือง
ใช้พื้นที่บ้านกลอนอย่างสร้างสรรค์
ไม่ใช่เอาห้ำหั่นกันทุกเรื่อง
สาดวาจาด่าทออยู่เนืองเนือง
ความขุ่นเคือง..ใยเล่าเอาประจาน
ดูหน้าบ้านมีให้วางทางความคิด
ใยจริตไม่ตามกฏบทไหนผ่าน
ทั้งเรื่องสั้นกระทู้ดูเต็มลาน
หรือสื่อสารมั่วความตามใจตน
บ้านมีกฏบทไหนให้ตรวจสอบ
ควรรอบคอบกันบ้างต่างสับสน
พื้นที่บ้านมีไว้ให้ทุกคน
ช่วยอยู่บนพื้นฐานการวางกลอน
สติมาปัญญาเกิดประเสริฐศิลป์
ต่ำเพียงดิน-สูงเพียงฟ้า. อุทาหรณ์
ร่างผุพังเน่าเหม็นเซ่นกองฟอน
เหมือนละครปิดฉากแล้วจากลา
รักบ้านกลอนวอนไหว้ให้ถูกทาง
ปลดระวางส่อเสียดกันเถิดหนา
ให้บ้านอุ่นกรุ่นยิ้มดั่งทุกครา
อหิงสาเถิดหนอ...ขอบ้านคืน
..ใครไม่รักบ้าน..กลอนไทยยกมือขึ้น...
9 เมษายน 2553 16:10 น.
พิมญดา
หากเธอล้าห่างฉันวันเหน็บหนาว
แหงนมองดาวดวงน้อยคอยส่องแสง
กระพริบบนราวฟ้ามาเติมแรง
เป็นดาวแห่งหัวใจ..ใสทุกครา
คนที่รักเธอมากอยากฝากถึง
ขอเป็นดาวดวงหนึ่งที่ห่วงหา
แสงสว่างน้อยนิดผิดจันทรา
แค่ดารา..พราวแสงแจ้งความใน
แม้เมฆฝนครื้มดำบังดาวน้อย
จะรอคอยผ่านพ้นจนฟ้าใส
เป็นดาวน้อยลอยล่วงห้วงหัวใจ
ห่มรักไว้..ใต้ฟ้าราตรีงาม
ความคิดถึงลอยวนบนความเหงา
เธอจะรู้หรือเปล่าสาวอยากถาม
เป็นดาวน้อยลอยคว้างกลางฟ้าคราม
เล่านิยาม..รักเธอเพ้อมากมาย
รอตรงนี้ที่เพลงบรรเลงหวาน
คอยขับขานเสียงใจใส่ความหมาย
เรียงถ้อยรสคิดถึงซึ้งมิคลาย
ดาวไม่หน่าย..ร่ายคำ..ลำนำกลอน
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1215
