14 สิงหาคม 2551 17:12 น.

..อย่ายกตำแหน่งให้ฉัน..

ไม่อยากมีตำแหน่งใดให้ชีวิต
หากลิขิตให้เราสองต้องครองคู่
ยังไม่ทันได้รักเลยเผยให้รู้
ช่างหดหู่แค่ประตูรู้ว่าแพ้

เธอมีใครคนหนึ่งไว้เคียงข้าง
เธอมาอ้างว่าขี้เหงาค่ำเช้าแฉ
เธอมาบอกว่าไร้คนคอยดูแล
เธอมาแชร์ความห่วงใยในน้ำคำ

ยังไม่ทันอะไรยกตำแหน่ง
แทบสิ้นแรงรักสำรองครองความช้ำ
เป็นเมียน้อยขอฉันถอยก่อนระกำ
เดียวเมียหลวงห้ำหั่นฉันกล้ำกลืน

อย่ามาใกล้ถอยให้ห่างทางรักขม
รักเป็นลมขมเป็นพิษคิดแล้วฝืน
ผิดทางรักยากยิ่งนักจะกลับคืน
คนขมขื่นใช่มีฉันนั้นแน่เชียว

หัวอกหญิงคงไม่ไหวชายหลายรัก
อย่ามาผลักฉันทำบาปสาปลงเหว
ขอเธออยู่ครองหอห้องจองใจเดียว
อย่าได้เที่ยวแจกคำรักนัก..ป้อจาย....

1258

love

comment

13 สิงหาคม 2551 12:00 น.

...คนคนนี้ก็มีหัวใจ...

พิมญดา

หากคาราคาซังยับยั้งเถิด
สิ่งที่เกิดดั่งฉันเป็นเช่นทางผ่าน
เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนคนในวันวาน
ที่คอยสานใจร่วมก่อขอผูกพัน

จะกี่ครั้งก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
ใจมันเริ่มท้อถอยไร้รอยฝัน
เธอเย็นชาจนฉันล้าไปทุกวัน
มีใครกันแอบซ่อนปิดจิตระทม

มันปวดแปลบทุกครั้งที่ต้องเอ่ย
เป็นคนเผยความรู้สึกที่ขื่นขม
เธอเลือดเย็นเหมือนใจฉันมันแค่ลม
ไม่รู้สึกรู้สมตรมอุรา

ไม่อยากรออีกแล้วแววตาช้ำ
เธอเหยียบย่ำหัวใจเหมือนไร้ค่า
คบกับฉันแค่ความฝันมันพรางตา
หรือแค่คั่นเวลาคนถัดไป

หยุดแล้วหันมามองตรองสักนิด
ลองมาคิดรักเราสองหมองไปไหม
ก่อนจะสายอาจไม่เหลือแม้เยื่อใย
เหตุผลใดฉันพร้อมรับกับน้ำตา......

1693

love

comment

11 สิงหาคม 2551 20:07 น.

..แม่เป็นอะไรในความรู้สึกของพวกเราทุกคนค่ะ

พิมญดา

แม่หนูเป็นสาวบ้านนอกบอกให้รู้
ไม่ได้อยู่เมืองกรุงหรูดูแสนสวย
แม่ไม่ได้เกิดมาฐานะรวย
แต่แม่ช่วยหนูเติบใหญ่ในโลกา

แม่หนูเป็นกุ๊กใหญ่อยู่ในครัว
ไม่เคยมั่วเรื่องอาหารหวานคาวหนา
ผักจะถูกเนื้อจะแพงแม่ซื้อมา
กุ๊ก!ทั่วหล้า แม่เข้าท่ากว่าใครใคร

แม่หนูเป็นคุณหมอยามลูกป่วย
แม่คอยช่วยเช็ดเนื้อตัวไม่ไปไหน
หาหยูกยาเอามาป้อนกล่อมหนูไป
เมื่อยตรงไหนแม่นวดให้นะคนดี

แม่หนูเป็นคุณครูสอนเราพูด
คำผิดถูกแม่ชี้แนวไม่หน่ายหนี
ไม่ต้องสอบหรือสอนเราตามวิธี
ไม่ต้องมีปริญญามาอวดโชว์

แม่หนูเป็นธนาคารทุกยามเมื่อ
คอยจุนเจือไม่เคยเบื่อหรือโมโห
สอนหนูออมเงินเอาไว้ใช้ยามโต
แม่หนูโก้..ดอกเบี้ยนิดไม่คิดตังค์

แม่หนูเป็นทุกอย่างที่สรรค์สร้าง
เก่งทุกทางในโลกกว้างสร้างความหวัง
สองมือแม่โอบอุ้มรักด้วยพลัง
สิ่งที่หวังวาดโลกสวยด้วยสองมือ...

......................................................................
คุณแม่ไม่ได้จบวิชาเลี้ยงลูก
คุณแม่ก็ปลูกฝังลูกคนนี้ให้เป็นคนดีของสังคม
วันแม่ทุกปีสำคัญสำหรับพิม
วันที่พิมรักแม่คือทุกวันที่พิมยังมีลมหายใจอยู่เสมอนะคะแม่จ๋า

รักแม่คะ.....พิมญดา