12 มีนาคม 2554 21:52 น.
พิมญดา
เขียนบทกลอนหวานล้ำคำที่ฝาก
สิ่งที่อยากเขียนถ้อยร้อยความหา
เอาความรักร้อยเรียงอักษรา
เอาแผ่นฟ้าเขียนคำ..พร่ำรักเธอ
เขียนบทกลอนหวานหูอย่ารู้หาย
เหมือนดอกไม้พร่างพรายอยู่เสมอ
หากวันไหนสองเราอยากพบเจอ
ขอเสนอมองหาปลายฟ้างาม
เพราะมีใจฉันเป็นเช่นอักษร
ลำนำกลอนเอื้อนเอ่ย.เลยอยากถาม
ขอส่งความคิดถึง..ตรึงติดตาม
ใต้ฟ้าคราม..ถามรักนักกวี
จึงอยากถามความในใจเธอนัก
จะฝากรักสาวนักกลอนอักษรศรี
เพียรมาหยอดคำหวานหว่านไมตรี
ใจที่มีพร้อมมอบตอบแทนกัน
เพราะเป็นคนอ่อนไหวในทุกเรื่อง
ใช่ปราญเปรื่องความรักสักแต่ฝัน
หากความรักสวนทางร้างจาบัลย์
นั่งรำพันถ้อยกลอนคงอ่อนใจ
14 กุมภาพันธ์ 2554 20:17 น.
พิมญดา
สวัสดีวาเลนไทน์.แห่งความรัก
แจ้งประจักษ์เบ่งบาน..หวานสดใส
แต่ไม่รู้ว่ารัก.อยู่หนใด
สิ่งสถิตย์.อยู่กลางใจ..มาเนิ่นนาน
อยากขอบคูณความรักสักพันครั้ง
ช่วยเติมเต็มพลัง..สร้างความหวาน
แม้บางช่วงมีบ้างรักร้าวราน
แต่ไม่เคยรำคาญ..รักสักที
จูบความรักซ้อนกลีบดอกกุหลาบ
เพื่อซึมซาบ..หอมรักจักล้นปรี่
กลีบเจ้าเอยสวยสดรดฤดี
กลิ่นรัญจวนเหลือที่..พรรณา
บนโลกกว้าง..คว้าไขว่ใร้จับต้อง
ใครใคร่ครองรักมาก.ยากเสาะหา
บางคนร้องร่ำรัก..มักไกลตา
บางคนหารักแท้..แต่ไม่เจอ
จึงขอให้คนมีรักอย่าหนักจิต
ขอให้คิดถึงกันนั้นเสมอ
คนไม่มีใครรักขอให้เจอ
เหมือนคนเขียนพร่ำเพ้อมาเป็นกลอน
7 กุมภาพันธ์ 2554 23:36 น.
พิมญดา
ขอแสดงความยินดี.บัณฑิตใหม่
เสริมคุณค่าครูไทย..สมศักดิ์ศรี
สู่ความภาคภูมิใจ..ในชีวี
ให้ครูดี ที่เชียงคาน...งานสมบูรณ์
ขอแสดงความยินดีกับคุณครู กมลชน (ครูพิม)ด้วยนะคะ
8 กุมภาพันธิ์ 2554
ดอกไม้ช่อนี้ให้ด้วยใจนะ.อาจไม่เท่ากะช่อที่กอดไว้อะครูพิม55555+>
2 กุมภาพันธ์ 2554 10:23 น.
พิมญดา
ฝากดอกไม้จากเหนือเมื่อหนาวผ่าน
ฝากความหวานเจือจาน..อย่าเงียบหาย
ฝากกลิ่นหอมพฤกษาพรรณราย
ฝากจดหมายแนบดอกบอก"รักเธอ"
หอมเอ๋ยหอมลอยลมพรมใจพี่
ขอวจีเคยพร่ำย้ำเสมอ
ว่าจะรักหนักแน่น..ไม่เผลอเรอ
เพียงมีเธอ..นวลนางมิร้างไกล
จะรอรักคนดีที่ปลายฟ้า
เหมือนดาราคู่จันทร์..มิหวั่นไหว
แม้จะหนาวแสนหนาว.สักเพียงใด
แต่หัวใจ..อบอุ่นหนุนรักนอน
อ่านกลอนน้องหอมหวานอย่าพาลเบื่อ
ความคิดถึงเหลือเฟือ ..เลยถ่ายถอน
กลั่นจากจิตคิดจากใจ..ในบทกลอน
ฝากหนุนนอนก่อนหลับ..จับฤดี
ความเหนื่อยหน่ายหายไปในวันรุ่ง
ขอพี่มุ่งทำงาน..อย่าคิดหนี
เก็บเงินทองขอน้องแต่งสักที
วาเลนไทน์ปีนี้..มีหวังเอย
19 มกราคม 2554 17:22 น.
พิมญดา
ไม่ต้องการเวลามากำหนด
ไม่ต้องทดบาดเจ็บ..ให้โหยหา
เพราะว่ารักไม่ต้อง..การเวลา
เพียงสัญญาวันรุ่ง.จูงมือกัน
ไม่ต้องรักฉันจน.ล้นในทรวง
ขอแค่ห่วงความรู้สึก..ผมึกมั่น
ไม่ต้องมีขอบเขต.มาผูกพัน
ขอทุกวันรักฉัน..นั้นก็พอ
ไม่ต้องหวานจนมดเรียกว่าพี่
สานไมตรี.จริงใจ.ใคร่ร้องขอ
ไม่ต้องมาโกหก.หลอกให้รอ
น้ำตาคลอ.รักพ่าย.อายผู้คน
จากวันนี้ที่คบจบด้วยรัก
อย่าได้หักหาญใจ.ให้ขื่นขม
เสียงผู้หญิงคนหนึ่ง..เคยระทม
อย่ารักหว่าน.สายลม..พรมหายไป
หากต้องการอยู่กันจนแก่เฒ่า
ไม่ใช่เหงา..ไม่ใช่ล้า..อย่าหวั่นไหว
ฉันรักเธอ..รักจริง.ยิ่งสิ่งใด
รักที่ให้..ไร้เวลา..มากะเกณฑ์
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1890
