16 กรกฎาคม 2552 23:25 น.
พิมญดา
รู้บ้างไหมว่าใครแอบใจหา
ได้เพียงแต่ส่งสายตาเวลาเหงา
รู้บ้างไหมหวังเล็กเล็กคำว่าเรา
หวังกับเงาของเธอเสมอมา
แอบเป็นแฟนคนหนึ่งซึ้งห่างห่าง
อยู่ระหว่างความรักปรารถนา
แค่แอบคิดถึงเธอในแววตา
รู้แต่ว่าห้ามใจไว้ไม่ได้เลย
อยากจะหึงจะหวงทวงสิทธิ์ขาด
แต่ไม่อาจทำตามคำเปิดเผย
เพราะเราสองยังไม่ใช่คนคุ้นเคย
ดื้อจังเลยใจดวงน้อยคอยรักเธอ
แฟนคนหนึ่งที่แอบอ้างอย่างห่วงห่วง
อยากเดินควงแขนเกี่ยวอยู่เสมอ
ยามเธอทักทายมาพาละเมอ
ถึงกับเพ้อรู้บ้างไหมใครคร่ำครวญ
เป็นแค่แฟนคนนึงซึ่งแอบหึง
ขอนิดหนึ่งได้ไหมคราเดินสวน
ส่งสายตาทักทายน้องเนื้อนวล
ช่วยทบทวน..สักนิดคิดเป็นแฟน
3 กรกฎาคม 2552 13:12 น.
พิมญดา
ดอกเจ้าเอ๋ย..ดอกพยอมล้อมวงรัก
เจ้าคิดหนักไหมหนอลมขอหอม
จะหลบไหมเลี่ยงไหมใจพยอม
หรือเจ้ายอมด้วยใจไล้ลู่ลม
ดอกไม้จ๋า..หากชายหมายหอมแก้ม
จะแต่งแต้มรอยช้ำหรือสุขสม
ประสบการณ์คนไม่เคยเอ่ยคารม
กลัวชื่นชมแล้วไกลในชีวี
ดอกไม้จ๋า..หวามไหวใคร่รับปาก
เป็นเรื่องยากจะหลบทันหวั่นใจนี้
เจ้าหลบลมแต่โดนลมหอมทุกที
หลบซ้ายปรี่ขวาแทนแสนน่าอาย
ดอกไม้เอ๋ย..ช่วยเฉลยวิธีหลบ
กลัวจะจบพลาดท่าพาเสียหาย
จะหลบซ้ายหลบขวาหรือเอียงกาย
หากว่าชายหมายหอมยอมหรือไร
ดอกไม้จ๋า..เวลาลมพรมแก้มเจ้า
มันพลิ้วเบาเจ้ารู้สึกเป็นไฉน
ดอกไม้สวยด้วยสายลมพรมหัวใจ
ชักหวั่นไหวกลัวบางใคร..ไล้แก้มนวล
30 มิถุนายน 2552 10:09 น.
พิมญดา
เสียงนกร้องน้องช้ำน้ำตาไหล
โอ้!รักเอยอยู่ไหนใจขมขื่น
คอยคนรักเงียบหายทุกวันคืน
น้องสะอื้นโศกตรมขมปลายนา
นกกระปูดตาแดงน้ำแห้งตาย
คงเหมือนคนใจสลายพ่ายรักหนา
เสียงนกร้องเหมือนมีดกรีดอุรา
สาวบ้านนาโหยหวนจวนขาดใจ
เมื่อใจช้ำคำลวงทิ้งช่วงรัก
คำสัญญาเคยแน่นหนักก็ผลักใส
น้ำขึ้น-ลงมีเวียนผันเปลี่ยนไป
แต่น้ำใจพี่ชายหายลับเลือน
พอน้ำลดหมดรักจักลืมแล้ว
สิ้นวี่แววแล้งไร้ใจแห้งเหมือน
คืนที่หม่นคนหมางเพราะร้างเดือน
ไม่มาเยือนเหมือนเก่าจึงเศร้าตรม
นกกระปูดอุทรณ์ตอนน้ำลด
คนโป้ปดลดใจให้ขื่นขม
สาวบ้านนาเหนื่อยล้าคราระทม
เสียงผสมนกร้อง..น้องคร่ำครวญ
27 มิถุนายน 2552 22:51 น.
พิมญดา
เข้าพรรษาลาทีหนีความเศร้า
เลิกดื่มเหล้าเข้าวัดจัดระบบ
ถวายทานหัวใจเสียให้ครบ
อย่าพานพบวังวนคนหลอกคน
หันหน้าพึ่งพระธรรมนำใจผ่อง
สติครองหัวใจไร้หมองหม่น
ไม่มีเขาไม่มีใครใช่อับจน
อย่าร้อนรนร้าวรานนานเกินไป
เข้าพรรษากวาดอัตตาทิ้งเสียเถิด
ขอได้เปิดดวงตาสว่างใส
ฟังพระท่านสวดมนต์พ้นทุกข์ภัย
สว่างใจสว่างตนหนทางธรรม
ด้วยกุศลผลบุญหนุนนำจิต
ขออุทิศให้เธออย่าเจอช้ำ
หากชาติหน้าชาติไหนอย่าร่วมกรรม
อย่าจดจำถึงวันวานที่ผ่านมา
เข้าพรรษาแล้วหนาลาเรื่องเก่า
เลิกซึมเศร้าเข้าวัดอหิงสา
ขอปลดปล่อยความแค้นแน่นอุรา
กราบเมตตาหลวงพ่อ..ขอพึ่งบุญ
25 มิถุนายน 2552 18:32 น.
พิมญดา
...สร้างสะพานข้ามดาวบนราวรุ้ง
หวังจรุงความรักในห้วงหาว
สร้างสะพานเชื่อมใจไปสู่ดาว
ฟ้าพร่างพราวราวแก้วแวววับงาม
..สร้างความหวังชโลมห่มใจน้อย
แม้นจะคอยนานเท่าใดจะไต่ถาม
เอาดอกไม้สายรุ้งพาดฟ้าคราม
เติมนิยามความรักพักวิมาน
สร้างสะพานทอดเงาราวเดือนดวง
หอบความหวังทั้งปวงไปไขขาน
แต่ปางไหนชาติไหนก็บนบาน
ดวงวิญญาณรอสวมสร้อยร้อยจากใจ
สร้างสะพานดอกไม้สู่สวรรค์
ใต้แสงจันทร์ดวงดาวพราวไสว
โปรดจงรอฉันอยู่ขอบฟ้าไกล
ด้วยหัวใจผูกพันฉันและเธอ
..สร้างความฝันงดงามตามทุ่งหญ้า
ส่งฟากฟ้าด้วย ศรัทธามั่นเสมอ
หวังวันหนึ่งจะข้ามดาวไปพบเจอ
น้ำตาเอ่อ..ถักทอร้อย.สร้อยแสงดาว