เมื่อพบกันครั้งแรกยังแปลกหน้า ตาสบตาครั้งเดียวไม่หวั่นไหว ไม่เคยคิดว่าจะมีครั้งต่อไป ไม่สนใจไม่นึกถึงซึ่งตัวเธอ มาวันนี้ได้พบกันอีกครั้งหนึ่ง ยังไม่ซึ้งไม่สนใจใฝ่เสนอ ยังคงเป็นคนแปลกหน้าที่พบเจอ ยังไม่พลั้งเผลอใจให้กังวล มาบัดนี้พบกันวันแสนเศร้า เธอเป็นเงาปลอบขวัญวันสับสน เธอคือเพื่อนปลอบใจในกมล ฉันเพิ่งค้นคนแปลกหน้าที่หน้ามอง
หน้าส่วนตัว
250
